Portal „Gość Niedzielny” (14 grudnia 2025) relacjonuje wystąpienie Giorgii Meloni podczas festynu partii Bracia Włosi, w którym włoska „premier” określiła zapowiedzi redukcji amerykańskiego zaangażowania w Europie jako „przebudzenie dla kontynentu”. Meloni deklaruje: „konieczne jest wzmocnienie dialogu ze Stanami Zjednoczonymi na równych prawach, a nie na zasadach podległości”, jednocześnie zapewniając o kontynuacji wsparcia militarnego dla Ukrainy w imię „pokoju poprzez odstraszanie”. Cała narracja pozostaje jednak więźniem naturalistycznej logiki, całkowicie pomijającej nadprzyrodzony porządek Królestwa Chrystusowego.
Redukcja polityki do czystego pragmatyzmu
Wykładnia Meloni stanowi klasyczny przykład oderwania współczesnej polityki od katolickich zasad społecznych. Gdy mówi: „pokoju nie buduje się piosenkami Johna Lennona, ale odstraszaniem”, wpada w tę samą pułapkę co wszyscy moderniści – zastępuje nadprzyrodzoną nadzieję na pokój w Chrystusie Królu czysto ludzkimi mechanizmami geopolitycznymi. Jak nauczał Pius XI w Quas Primas: „nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”. Tymczasem cała retoryka włoskiej „premier” przesiąknięta jest duchem laickiego nacjonalizmu, całkowicie pomijającego obowiązek podporządkowania polityki prawu Bożemu.
„Przez 80 lat oddaliśmy w ich ręce nasze bezpieczeństwo, myśląc, że taki dzień nigdy nie nadejdzie i że to jest gratis” – stwierdza Meloni, dowodząc całkowitego zawężenia perspektywy do doczesnych kalkulacji.
Europa jako „żywą cywilizacja” bez Chrystusa?
Szczególnie wymowne jest stwierdzenie, że „Europa nie jest u schyłku. Jest żywą cywilizacją, która ma nadal swoją misję”. To jawne zaprzeczenie nauczania św. Piusa X, który w Lamentabili sane potępił błąd mówiący, że „Kościół jest wrogiem postępu nauk przyrodniczych i teologicznych” (propozycja 57). Cywilizacja pozbawiona Chrystusa jako fundamentu jest jedynie karykaturą prawdziwej Christianitas, co Pius IX jednoznacznie potwierdził w Syllabusie błędów, odrzucając tezę, że „rzymscy papieże i sobory powszechne przekroczyli granice swojej władzy” (propozycja 23).
Meloni chwali się wzrostem wykorzystania funduszy unijnych przez Włochy, co jedynie potwierdza materialistyczne przesunięcie akcentów – od budowania społeczeństwa zgodnego z zasadami encykliki Quas Primas do pogoni za doczesnymi korzyściami. Jak zauważył Pius XI: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto ze stosunków społecznych, zburzone zostały fundamenty pod władzą, gdyż usunięto główną przyczynę, dlaczego jedni mają prawo rozkazywać, drudzy zaś mają obowiązek słuchać”.
Fałszywy uniwersalizm wobec rzeczywistego Królestwa
Deklaracje o „wzmocnieniu dialogu na równych prawach” ze Stanami Zjednoczonymi czy „staniu u boku Ukrainy” pozostają w sprzeczności z katolicką zasadą „extra Ecclesiam nulla salus”. Brak jakiegokolwiek odniesienia do konieczności ewangelizacji narodów czy budowania ładu społecznego opartego na prawie Bożym dowodzi, że tzw. konserwatyzm Meloni jest jedynie świeckim nacjonalizmem pozbawionym nadprzyrodzonej perspektywy. Jak trafnie zauważył Pius XI: „Nie przez co innego szczęśliwe państwo – a przez co innego człowiek, państwo bowiem nie jest czym innym, jak zgodnym zrzeszeniem ludzi” – lecz zrzeszeniem mającym służyć zbawieniu dusz, a nie doczesnym interesom.
Włoska „premier” próbuje budować mit Europy jako „żywą cywilizację”, całkowicie ignorując fakt, że prawdziwą misją kontynentu jest bycie Narzędziem Królestwa Chrystusowego. Jak nauczał Pius IX w Syllabusie, błądzą ci, którzy twierdzą, że „rzymscy papieże przyczynili się do podziału Kościoła na wschodni i zachodni” (propozycja 38) – tymczasem współczesne elity polityczne aktywnie pracują nad dalszą fragmentacją Christianitas, zastępując ją laickim projektem opartym na „wartościach” oderwanych od Objawienia.
Za artykułem:
Meloni: zapowiedzi administracji USA to przebudzenie dla Europy (gosc.pl)
Data artykułu: 14.12.2025
