Portal LifeSiteNews relacjonuje, iż struktura okupująca Watykan pod przywództwem uzurpatora Leona XIV (Roberta Prevosta) zamierza mianować „biskupa” Ronalda Hicksa – współpracownika heretyka „kardynała” Blase Cupicha – na zwierzchnika archidiecezji nowojorskiej w miejsce „kardynała” Timothy’ego Dolana. Ta groteskowa nominacja, zgodnie z logiką neo-kościoła Antychrysta, stanowi kolejny akt systematycznej destrukcji pozostałości katolickiej tożsamości w amerykańskich strukturach posoborowych.
Teatr heretyckich sukcesji w sekcie nowego adwentu
„Biskup” Hicks, konsekrowany w 2018 roku przez samego Cupicha – notorycznego relatywizatora dogmatów o peccatum contra naturam (grzechu przeciw naturze) i współtwórcę instrumentum laboris (dokumentu roboczego) pseudosynodu o Amazonii – od dekady konsekwentnie realizuje program modernistycznej rewolucji:
W 2021 roku Hicks wraz z Cupichem podpisał list wzywający do porzucenia dyscypliny eucharystycznej wobec polityków popierających dzieciobójstwo.
Jak przypomina Pius XII w encyklice Mediator Dei: „Ofiara ołtarza jest z natury swej kultem publicznym, który ma być przez cały lud oddawany Najwyższemu”. Tymczasem Hicks, jawnie pogardzając świętością Ciała Pańskiego, opowiadał się za dopuszczeniem do Stołu Pańskiego jawnych burzycieli ius divinum (prawa Bożego).
W 2024 roku Hicks zakazał parafiom w swojej diecezji wspierania petycji domagającej się zgody rodziców na aborcję czy „zmianę płci” nieletnich. Ten akt jawnej kolaboracji z kultem Molocha stanowi złamanie kanonu 2334 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., który nakłada ekskomunikę latae sententiae (automatyczną) na współpracowników aborcji.
Ideologiczne korzenie nominata: szkoła Chicagowskiego Modernizmu
Hicks wywodzi się z kręgu chicagowskich modernistów, gdzie pod kuratelą Cupicha pełnił funkcję wikariusza generalnego – stanowiska kluczowego dla implementacji ideologicznych dyrektyw. Jak naucza Pius X w encyklice Pascendi Dominici gregis:
„Modernista wierzy, że dogmat nie tylko może, ale wręcz powinien ewoluować i przekształcać się, aby zachować żywotność religii”.
Nominacja Hicksa idealnie wpisuje się w tę logikę: jako przewodniczący komitetu USCCB ds. duchowieństwa konsekwentnie promuje:
- Teologię kapłaństwa jako „służby społecznej” zamiast in persona Christi (w osobie Chrystusa)
- Formację kleryków w duchu „inkulturacji” i dialogu z rewolucją obyczajową
- Redukcję powołań do poziomu psychospołecznego coachingu
Jego milczenie wobec honorowania proaborcyjnego senatora Dicka Durbina przez Cupicha (2025 r.) świadczy o całkowitej utracie zmysłu wiary – sensus fidei – którą Leon XIII w Sapientiae Christianae nazywa „charakterem chrześcijanina, nieznającym kompromisu z błędem”.
Dolan: od marszu sodomitów do chwały „świętego” mediów społecznościowych
Ustępujący „kardynał” Dolan zasłużył się sekcie posoborowej dwutorowo: z jednej strony jako animator profanacji (marsz z sodomitami w 2015 r., zgoda na „msze dumy” w archidiecezji), z drugiej – jako populizator trywializacji świętości (określanie mediowego aktywisty Charliego Kirka jako „współczesnego św. Pawła”).
Jak czytamy w Syllabusie błędów Piusa IX (pkt 15):
„Każdy człowiek może wyznawać religię, którą uzna za prawdziwą, kierując się światłem rozumu” – to zdanie zostało potępione jako herezja indyferentyzmu.
Dolan, łącząc kulturowo-konserwatywną retorykę z praktyczną kolaboracją z rewolucją antychrześcijańską, stał się idealnym wcieleniem „katolicyzmu amerykańskiego” potępionego przez św. Piusa X jako „herezja amerykanizmu”.
Teologia wakatów: dlaczego ta „nominacja” jest nieważna?
Sedewakantystyczna analiza musi podkreślić kanoniczną nieważność całej procedury:
- Antypapież Leon XIV (Robert Prevost), jako heretyk publiczny odrzucający niezmienne dogmaty (m.in. o królewskiej władzy Chrystusa), utracił jurysdykcję na mocy kanonu 188 §4 KPK 1917
- „Biskup” Hicks otrzymał „święcenia” w wadliwej posoborowej formie, która – jak wykazał abp Pierre Martin Ngô Đình Thục – nie gwarantuje ważności sakramentu
- Archidiecezja Nowojorska jako część sekty posoborowej nie posiada sukcesji apostolskiej ani prawowitej jurysdykcji
Mamy tu do czynienia z czysto świecką rotacją urzędników w korporacji religijnej, która – jak pisze Pius XI w Quas Primas – „odrzuciła słodkie jarzmo Chrystusa Króla”, zastępując je „jarzmem ludzkich innowacji”.
Jedyną właściwą reakcją wiernych katolików pozostaje:
- Całkowite odcięcie się od struktur neo-kościoła
- Wierność sakramentom sprawowanym extra muros (poza murami) modernistycznej sekty
- Nieustanna modlitwa o przywrócenie sedes Petri (tronu Piotrowego) prawowitemu następcy
Jak ostrzega św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice: „Papież jawny heretyk automatycznie przestaje być członkiem Kościoła, a tym samym nie może być jego głową”. Dlatego każdy akt uzurpatora z Montemario to jedynie teatr dla naiwnych.
Za artykułem:
Pope Leo to name Cupich ally to replace Cardinal Dolan as archbishop of New York: report (lifesitenews.com)
Data artykułu: 15.12.2025
