Scena w sali kościelnej z wolontariuszami Caritas Bielsko-Biała zbierającymi żywność bez akcentu na wymiar duchowy

Caritas bielsko-żywiecka: triumf naturalizmu nad nadprzyrodzonością

Podziel się tym:

Portal eKAI (16 grudnia 2025) informuje o zebraniu 26,5 tony żywności podczas akcji „Tak Pomagam” w strukturach posoborowych diecezji bielsko-żywieckiej. Chwali się „rekordem dobra” osiągniętym dzięki 1460 wolontariuszom, podkreślając pierwsze miejsce w rankingu krajowym. Ks. Robert Kurpios, dyrektor miejscowej „Caritas”, dziękuje „darczyńcom z otwartym sercem”, nie wspominając ani słowem o zbawieniu dusz czy obowiązku uczynków miłosierdzia co do duszy.


Redukcja miłosierdzia do materializmu

Relacja pomija całkowicie nadprzyrodzony wymiar miłosierdzia chrześcijańskiego, sprowadzając je do humanitarnego transferu dóbr materialnych. Tymczasem św. Paweł ostrzega: „Choćbym rozdał na żywność całą majętność moją… a miłości bym nie miał, nic mi nie pomoże” (1 Kor 13,3 Wlg). Pius XI w encyklice Quas Primas nauczał, że „dobrodziejstwa zgody i pokoju spłynęłyby na całe społeczeństwo ludzkie, gdyby państwa uznały panowanie Króla Chrystusa”, co wymaga najpierw głoszenia Ewangelii, a nie organizowania zbiórek żywności.

„Dzięki hojności darczyńców i zaangażowaniu 1460 wolontariuszy zebrano 26,5 tony żywności, najwięcej spośród wszystkich diecezji w kraju”

W kontekście katolickim takie pochwały stanowią jawny przejaw naturalizmu potępionego w Syllabusie błędów (pkt 58), który „wszystką doskonałość i prawość moralną umieszcza w gromadzeniu i pomnażaniu bogactw”. Prawdziwe uczynki miłosierdzia – zarówno co do ciała, jak i duszy – zostały w akcji „Caritas” zredukowane do socjalnego działactwa.

Eklezjologiczne zwiedzenie

Artykuł bezkrytycznie powiela modernistyczną narrację o „diecezji bielsko-żywieckiej” kierowanej przez „bpa” Romana Pindla. Tymczasem zgodnie z kanonem 188 §4 Kodeksu Prawa Kanonicznego (1917), który pozostaje w mocy dla katolików: „Każdy urząd staje się wakujący na mocy samego faktu (…) jeśli duchowny publicznie odstąpił od wiary katolickiej”. Członkowie konferencji „episkopatu” Polski od dziesięcioleci publicznie popierają herezje ekumenizmu i wolności religijnej, więc nie mogą sprawować żadnych urzędów kościelnych.

„Dzieło” „Caritas” – organizacji jawnie współpracującej z masonerią poprzez udział w projektach UE i promocję „zrównoważonego rozwoju” – przedstawiane jest jako „potwierdzenie ogromnej wrażliwości i solidarności mieszkańców diecezji”. Brak jednak ostrzeżenia, że uczestnictwo w strukturach posoborowych zagraża zbawieniu dusz poprzez współpracę z herezją.

Brak rozeznania duchowego

Cała relacja przypomina świecką kronikę społeczną, nie wspominając o:

  • Modlitwie za żyjących i zmarłych darczyńców
  • Udzieleniu błogosławieństwa uczestnikom
  • Zaleceń, by przy okazji pomocy materialnej głosić Ewangelię
  • Ostrzeżenia przed niebezpieczeństwem grzechu jałmużny dla poklasku (Mt 6,2)

Św. Wincenty à Paulo, patron dzieł miłosierdzia, uczył, że „największym nieszczęściem ubogich jest nie brak chleba, ale brak znajomości wiary”. Tymczasem współczesna „Caritas” realizuje program ONZ-owskiej Agendy 2030, nie zaś nakaz Chrystusa: „Najpierw szukajcie Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego” (Mt 6,33).

Teologiczne bankructwo

Chwalenie się rankingiem zbiórek („pierwsze miejsce w Polsce”) demaskuje ducha pychy i współzawodnictwa sprzecznego z duchem pokory. „Niech się nie chlubi mądry mądrością swoją, ani mocny siłą swoją, ani bogaty bogactwem swoim” (Jer 9,23 Wlg) – napomina Pismo Święte.

Prawdziwa katolicka odpowiedź na ludzką biedę wymagałaby:

  1. Publicznego poświęcenia diecezji Najświętszemu Sercu Jezusa i Niepokalanemu Sercu Marji
  2. Organizacji misji świętych głoszonych przez kapłanów wiernych Tradycji
  3. Rozdawania medalików, szkaplerzy i modlitewników wraz z żywnością
  4. Ostrzeżenia przed niebezpieczeństwem życia w grzechu

Zamiast tego mamy do czynienia z czysto naturalistyczną filantropią, która zaprzecza słowom św. Piusa X: „Jeśli Kościół potępia Rewolucję, to nie po to, by nie dawać chleba robotnikom, lecz by im dać Boga!” (List o Sillonie).


Za artykułem:
16 grudnia 2025 | 16:06„Tak, pomagam” – 26,5 tony żywności zebrane w diecezji bielsko-żywieckiejDiecezja bielsko-żywiecka zajęła pierwsze miejsce w Polsce w zimowej edycji ogólnopolskiej zbiórki żywno…
  (ekai.pl)
Data artykułu: 17.12.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.