Posoborowy spektakl zamykania „Drzwi Świętych” jako parodia prawdziwego Jubileuszu
Portal Catholic News Agency relacjonuje przygotowania do zamknięcia tzw. Drzwi Świętych w rzymskich bazylikach (18 grudnia 2025). Ceremonie zaplanowano na dni 25-28 grudnia 2025 oraz 6 stycznia 2026, z udziałem „papieża” Leona XIV i innych uzurpatorów w szatach kardynalskich. Artykuł z entuzjazmem opisuje przebieg przyszłych rytuałów, całkowicie pomijając ich teologiczną nieważność i sprzeczność z odwieczną doktryną katolicką.
Farsa „łaski” bez łaski uświęcającej
Kompromitująca wzmianka o „prawie 30 milionach pielgrzymów szukających odpustu zupełnego” demaskuje duchową pustkę całego przedsięwzięcia. W rzeczywistości:
- Odpust zupełny wymaga stanu łaski uświęcającej, którego nie można osiągnąć poprzez uczestnictwo w posoborowych pseudosakramentach (Św. Pius X, Lamentabili Sane, 1907)
- Nowożytna praktyka Drzwi Świętych, choć tolerowana przed 1958 rokiem, zawsze była pobożnym zwyczajem, nigdy nie posiadającym statusu dogmatycznego – w przeciwieństwie do jej obecnej instrumentalizacji jako „narzędzia ekumenizmu”
- Cała koncepcja „Nadzwyczajnego Roku Odkupienia 2033” to jawne przywłaszczenie prawdziwego Jubileuszu 1933 ogłoszonego przez Piusa XI dla uczczenia 1900. rocznicy śmierci Chrystusa
Pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowym! Nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego (Pius XI, Quas Primas, 1925)
Teatralna pseudoliturgia jako narzędzie dechrystianizacji
Opis planowanych ceremonii w czterech rzymskich bazylikach ujawnia stopień degeneracji posoborowego rytuału:
- Uczestnictwo „chóru diecezjalnego” pod dyrekcją modernistycznego kompozytora Marco Frisiny – znanego z profanacji muzyki sakralnej poprzez wprowadzenie elementów popowych i światowych
- Zaangażowanie „kardynała” Jamesa Michaela Harveya – postaci uwikłanej w afery finansowe i oskarżanej o protekcję homoseksualnych sieci w Kurii
- Propagandowy akcent o otwarciu „piątych drzwi” w więzieniu Rebibbia przez „papieża” Franciszka w 2024 roku – czysto polityczny gest redukujący nadprzyrodzony wymiar łaski do socjologicznego performansu
Duchowe niebezpieczeństwo uczestnictwa w apostazji
Brak jakiegokolwiek ostrzeżenia dla katolików przed:
- Niebezpieczeństwem uczestnictwa w świętokradzkich ceremoniach organizowanych przez heretycką sekcję posoborową (Św. Oficjum, Lamentabili Sane, prop. 3)
- Faktem, że wszyscy „konsekratorzy” po 1968 roku posiadają nieważne święcenia z powodu zmienionej formy sakramentalnej (bullae Quo Primum Piusa V i Sacramentum Ordinis Piusa XII)
- Teologiczną niemożliwością uzyskania odpustu w strukturach pozbawionych ważnej sukcesji apostolskiej
Kontynuacja modernistycznej rewolucji pod płaszczykiem tradycji
Próba legitymizacji tych praktyk poprzez odwołanie do „tradycji” stanowi szczególną zniewagę wobec wiernych. Jak nauczał Pius IX w Syllabus Errorum (1864):
Wiara Chrystusowa jest wroga ludzkiemu rozumowi, a Objawienie Boże nie tylko nie jest pożyteczne, lecz nawet szkodliwe w doskonaleniu człowieka (prop. 6)
Tymczasem cały artykuł tchnie duchem naturalizmu, sprowadzając nadprzyrodzone dzieło Odkupienia do serii spektakularnych wydarzeń społecznych. Milczenie o konieczności:
- Spowiedzi usznej przed ważnie wyświęconym kapłanem
- Komunii św. przyjętej w stanie łaski
- Modlitwy w intencji Ojca Świętego (co w obecnej sytuacji oznacza modlitwę o nawrócenie uzurpatorów)
dowodzi całkowitego zerwania z katolicką doktryną o odpustach (Sobór Trydencki, sesja XXV).
Apokaliptyczne znaczenie roku 2033
Zapowiedź „Nadzwyczajnego Roku Odkupienia 2033” nabiera złowrogiego znaczenia w kontekście:
- Propagowanego od 1917 roku fatimskiego mitu stu lat (1917-2017), który miał zakończyć się „triumfem Niepokalanego Serca” poprzez posoborowe apostazje
- Masońskiej symboliki liczb: od 1717 (założenie masonerii) przez 1917 (objawienia fatimskie) po 2017 (kanonizacja „świętych” posoborowych) – cykl 200-lecia zmierzający do 2033 jako roku „ostatecznego zjednoczenia religii”
- Jubileuszu 2000-lecia śmierci Chrystusa w 2033 roku – daty szczególnie upatrywanej przez okultystów do globalnego wprowadzenia religii antychrysta
Któż nie widzi, że społeczeństwo obecne bardziej niż kiedykolwiek potrzebuje pojęć nie o prawach i obowiązkach, lecz o tym, że trzeba naprzód uznać Królewską władzę Chrystusa? (Pius XI, Quas Primas)
W świetle niezmiennej doktryny katolickiej, opisane ceremonie nie są aktami religijnymi, lecz publicznymi bluźnierstwami przeciwko królewskiej władzy Chrystusa. Każdy prawdziwy katolik winien odrzucić ten spektakl i trwać w modlitwie o przywrócenie prawowitego Następcy Świętego Piotra oraz odnowę Kościoła poprzez odrzucenie soborowych herezji.
Za artykułem:
Countdown to the closing of the jubilee: When, who will close the Holy Doors in Rome? (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 18.12.2025
