„Biskup” Aillet i naturalistyczna iluzja sprawiedliwości społecznej
Portal VaticanNews relacjonuje wypowiedzi „bpa” Marca Ailleta, który deklaruje rzekome wsparcie dla protestów francuskich rolników przeciwko umowie UE-Mercosur. „Nikt nie może pozostać obojętny wobec słusznej walki rolników i hodowców, którzy walczą o swoją godność i przetrwanie francuskiego rolnictwa” – stwierdza duchowny z sekty posoborowej. Cała argumentacja ogranicza się wyłącznie do płaszczyzny gospodarczej i społecznej, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar ludzkiej pracy oraz obowiązek poddania narodów pod panowanie Chrystusa Króla.
Naturalistyczna wizja społeczeństwa
Analizowany tekst stanowi klasyczny przykład modernistycznej redukcji problemów społecznych do czysto materialnego wymiaru. Brak jakiegokolwiek odniesienia do encyklik społecznych Leona XIII (Rerum Novarum) czy Piusa XI (Quadragesimo Anno) demaskuje całkowite zerwanie z katolicką nauką społeczną. Zamiast przypomnieć o prymacie prawa Bożego nad ustawodawstwem ludzkim, „biskup” powtarza świeckie hasła o „godności” i „suwerenności żywnościowej”, które oderwane od nadprzyrodzonego celu człowieka, stają się pustymi sloganami.
„Czy jesteśmy wystarczająco świadomi, że we Francji prawie 20 proc. rolników żyje poniżej progu ubóstwa, a oficjalne statystyki wskazują, że co dwa dni dochodzi do samobójstwa rolnika?”
To dramatyczne pytanie pozostaje zawieszone w próżni bez wskazania rzeczywistych przyczyn kryzysu: apostazji narodów, odrzucenia społecznego panowania Chrystusa i dominacji masonerii w życiu publicznym. Pius XI w Quas Primas nauczał: „Niech więc nie odmawiają władcy państw publicznej czci i posłuszeństwa królującemu Chrystusowi (…), jeżeli pragną powagę swą nienaruszoną utrzymać, i przyczynić się do pomnożenia szczęścia swej ojczyzny”.
Fałszywa koncepcja dobra wspólnego
Wspomniane „wsparcie” dla rolników ogranicza się wyłącznie do sfery doczesnej, podczas gdy prawdziwe rozwiązanie wymagałoby radykalnego nawrócenia. Modernistyczny „duchowny” głosi: „rolników (…) którzy cierpią i walczą o bardziej sprawiedliwy model rolnictwa, bardziej zgodny z wymogami dobra wspólnego”. To jawny przejaw naturalizmu potępionego w Syllabusie Piusa IX (pkt 56-60), gdzie czytamy: „Moralne prawa nie potrzebują sankcji boskiej (…), szczęście należy umieszczać w gromadzeniu bogactw”.
Katolicka koncepcja dobra wspólnego obejmuje zawsze:
- Uznanie prymatu dóbr duchowych nad materialnymi
- Respektowanie prawa własności jako nienaruszalnego prawa naturalnego (Leon XIII, Rerum Novarum)
- Podporządkowanie gospodarki zasadom sprawiedliwości i miłości społecznej
Tymczasem postulowana „walka” przypomina raczej socjalistyczne hasła walki klas niż katolicką naukę o współpracy stanów. Brakuje wezwania do nawrócenia, pokuty czy poddania się pod panowanie Chrystusa Króla – jedynego źródła prawdziwego pokoju społecznego.
Problem nieuczciwej konkurencji czy apostazji narodów?
„Biskup” Aillet koncentruje się wyłącznie na skutkach, pomijając przyczyny: „umowa z Mercosurem przewiduje de facto import dziesiątek tysięcy ton wołowiny i drobiu z kilku krajów Ameryki Południowej, które nie są w żaden sposób zobowiązane do przestrzegania norm środowiskowych i sanitarnych”. To czysto technokratyczne podejście ignoruje fakt, że zarówno UE, jak i kraje Mercosuru od dziesięcioleci trwają w apostazji, odrzucając społeczne panowanie Chrystusa Króla.
Pius XI w Divini Redemptoris ostrzegał: „Błądzą bardzo ci, którzy sądzą, że można poświęcić się sprawom doczesnym tak, jakby one nie miały żadnego związku z życiem religijnym, podczas gdy według wspaniałych słów św. Augustyna: «Chociaż to życie doczesne ma swoje dobra właściwe i odpowiadające mu, to jednak dobra wieczne należy przedłożyć nad doczesne»”.
Pomijanie grzechu jako źródła nierówności
Najcięższym zarzutem wobec analizowanego tekstu jest całkowite milczenie o grzechu jako źródle niesprawiedliwości społecznej. Brak wezwania do nawrócenia, pokuty i zadośćuczynienia stanowi jawny przejaw modernizmu potępionego w dekrecie Lamentabili św. Piusa X (pkt 58: „Prawda zmienia się wraz z człowiekiem”).
Jedyne rozwiązanie problemów rolniczych Francji i całego świata zawiera się w słowach Piusa XI: „Pokój Chrystusa w królestwie Chrystusowym”. Dopóki narody nie uznają publicznie królewskiej władzy Zbawiciela, żadne umowy handlowe czy protesty nie przyniosą trwałej poprawy.
Episkopat posoborowy – częścią problemu
Wypowiedź „bpa” Ailleta demaskuje bankructwo sekty posoborowej, która:
- Redukuje misję Kościoła do roli NGO zajmującego się „sprawiedliwością społeczną”
- Przemilcza obowiązek podporządkowania prawodawstwa ludzkiego prawu Bożemu
- Promuje naturalistyczne wizje społeczeństwa oderwane od nadprzyrodzonego celu człowieka
Prawdziwym rozwiązaniem nie jest „bardziej sprawiedliwy model rolnictwa”, ale powrót do katolickich zasad ustroju społecznego opartych na:
– Prymacie dóbr duchowych
– Sprawiedliwym podziale własności
– Respektowaniu prawa własności
– Podporządkowaniu gospodarki celom nadprzyrodzonym
Jak nauczał Pius XI w Quas Primas: „Jeżeliby kiedy ludzie prywatnie i publicznie uznali nad sobą władzę królewską Chrystusa, wówczas spłynęłyby na całe społeczeństwo niesłychane dobrodziejstwa”.
Zamiast zakończenia: wołanie o Króla
W obliczu kryzysu opisany w artykule, jedynym rozwiązaniem pozostaje odrzucenie modernistycznej sekty i powrót do prawdziwego Kościoła Chrystusowego. Francja – córka pierworodna Kościoła – musi na nowo uznać panowanie Chrystusa Króla, zburzyć masońskie posągi Wolności i odnowić swoje królewskie powołanie.
Jak wołał św. Pius X: „Wszystko odnowić w Chrystusie!” (Encyklika E supremi apostolatus). Dopóki narody nie wrócą do swego prawowitego Króla, żadne protesty ani umowy nie uchronią ich przed kolejnymi kryzysami – bo jak czytamy w Psalmie 126: „Jeżeli Pan domu nie zbuduje, próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą” (Ps 127,1 Wlg).
Za artykułem:
Bp Aillet: nie możemy być obojętni wobec słusznej walki rolników (vaticannews.va)
Data artykułu: 19.12.2025
