Portret "biskupa" Derio Olivero przed katedrą katolicką, otoczonego przez zaniepokojonych wiernych, z imamem Mohamedem Shahinem wychodzącym z wozu policyjnego na tle.

Pasterz neo-Kościoła w obronie imama głoszącego terroryzm: symptomatyczny upadek posoborowego establishmentu

Podziel się tym:

Portal LifeSiteNews (19 grudnia 2025) informuje o uwolnieniu z ośrodka detencyjnego imama Mohameda Shahina, uznanego przez włoskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych za zagrożenie bezpieczeństwa narodowego z powodu publicznego poparcia dla działań Hamasu. W obronie islamskiego duchownego stanął katolicki „biskup” Derio Olivero z Pinerolo, który w nagraniu wideo stwierdził: „Mohamed Shahin jest we Włoszech od 21 lat, nie ma kryminału i zawsze poważnie pracował na rzecz dialogu i współpracy w Turynie. Wydaje się dziwne i absurdalne, że teraz grozi mu wydalenie za opinie: we Włoszech istnieje wolność opinii”. Ten skandaliczny epizod odsłania całkowite bankructwo doktrynalne posoborowej pseudo-hierarchii.

Naturalistyczna redukcja misji Kościoła

„Biskup” Olivero, występując w roli adwokata głosiciela dżihadu, zdradza fundamentalną zasadę katolickiej eklezjologii: „Poza Kościołem nie ma zbawienia” (Sobór Florencki, Bulla Cantate Domino). Jego postawa jest jawną apostazją od nauki św. Pawła: „Nie dajcie się wprzęgać w nierówne jarzmo z niewiernymi. Cóż bowiem wspólnego ma sprawiedliwość z nieprawością? Albo jakaż społeczność między światłością a ciemnością?” (2 Kor 6,14).

Wypowiedź modernistycznego hierarchy to klasyczny przykład:

  • Relatywizacji prawdy objawionej poprzez zrównanie islamskiej herezji z katolicką wiarą
  • Zdrady urzędu pasterskiego poprzez milczenie o obowiązku nawracania niewiernych (Mk 16,15)
  • Przyjęcia masonkiej koncepcji „wolności sumienia” potępionej przez Grzegorza XVI w Mirari vos jako „szaleństwo” i „zatrute źródło indyferentyzmu”

Teologiczne konsekwencje apostazji

Obrona głosiciela szariatu przez „pasterza” neo-Kościoła stanowi logiczną konsekwencję soborowej rewolucji:

„Religie niechrześcijańskie zawierają prawdę i świętość, które pochodzą od Boga i stanowią Jego dar dla ludzkości”

(Nostra aetate 2). Ten heretycki postulat – sprzeczny z nauczaniem Piusa IX (Quanta cura) i św. Roberta Bellarmina (De Controversiis) – prowadzi do jawnego poparcia dla wrogów Krzyża.

Według świadectwa dziennika Il Giornale, w meczecie imama Shahina:

  • Promowano poligamię – instytucję obrzydliwą w oczach Boga (Kpł 18,8)
  • Dyskutowano o wprowadzeniu szariatu – prawodawstwa jawnie zwalczającego królewską władzę Chrystusa (Ps 2,10-12)

„Biskup” Olivero, zamiast potępić te antychrześcijańskie praktyki, występuje w roli adwokata ich głosiciela – wypełniając tym samym proroctwo Piusa X o modernistach jako „najbardziej zaciekłych wrogach Kościoła” (Encyklika Pascendi).

Polityczne konsekwencje apostazji

Postawa hierarchy z Pinerolo stanowi bezpośrednie naruszenie społecznego panowania Chrystusa Króla, które Pius XI w encyklice Quas primas nazwał „jedynym źródłem zbawienia dla jednostek i dla ogółu”. Broniąc islamskiego ekstremisty, „biskup”:

  • Wspiera dążenia do wprowadzenia prawodawstwa szariackiego – co jest zdradą cywilizacji chrześcijańskiej
  • Podkopuje wysiłki władz świeckich zmierzające do ochrony porządku publicznego – choć Rzym nauczał, że „pierwszym obowiązkiem rządzących jest ochrona religii prawdziwej” (Leon XIII, Immortale Dei)

Ta kolaboracja z wrogami Krzyża jest logiczną konsekwencją odrzucenia dogmatycznej zasady: „Chrystus musi królować, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy” (1 Kor 15,25).

Duchowa zgnilizna posoborowia

Cały epizod ujawnia głębię kryzysu w strukturach okupujących Watykan:

  1. Zdrada misji ewangelizacyjnej – zamiast nawracać muzułman, neo-hierarchia staje po ich stronie przeciwko władzom chroniącym porządek chrześcijański
  2. Propagowanie herezji indyferentyzmu – poprzez relatywizację różnicy między objawieniem a islamskim błędem
  3. Współudział w prześladowaniu Kościoła – bo każdy terrorysta islamski jest potencjalnym prześladowcą chrześcijan

Jak nauczał św. Pius X: „Prawdziwi przyjaciele ludu nie są ani rewolucjonistami, ani innowatorami, lecz tradycjonalistami”. Postawa „biskupa” Olivero jest zaś jawną zdradą tego dziedzictwa – dowodem całkowitego zerwania z Tradycją.


Za artykułem:
Catholic bishop defends Muslim imam deemed national security threat by Italian gov’t
  (lifesitenews.com)
Data artykułu: 19.12.2025

Więcej polemik ze źródłem: lifesitenews.com
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.