Portal eKAI (20 grudnia 2025) relacjonuje wywiad z Robertą Metsolą, przewodniczącą Parlamentu Europejskiego, w którym głosi ona wizję „pewnej siebie Europy” opartej na świeckim humanizmie, militaryzmie i utopijnej wierze w samozbawienie przez politykę. Metsola twierdzi, że po czterech latach od rosyjskiej inwazji na Ukrainę Europa stała się „silniejszym, bardziej świadomym i bardziej zjednoczonym kontynentem” dzięki zwiększonym wydatkom na zbrojenia i centralizacji władzy. Jako remedium na kryzys proponuje bezbożną koncepcję „wspólnych wartości” pozbawionych jakiegokolwiek odniesienia do prawa naturalnego czy nadprzyrodzonego porządku.
Bałwochwalstwo państwa wszechmocnego
Wypowiedź polityk z Malty odsłania zdemonizowaną wizję rzeczywistości, w której pokój ma być osiągnięty wyłącznie przez militarne i gospodarcze środki:
„Europa zrozumiała, że bezpieczeństwo i wolność nie mogą być traktowane jako coś danego raz na zawsze. Musimy zapewnić je sami – wspólnie”.
To jawne odrzucenie słów Chrystusa: „Beze Mnie nic uczynić nie możecie” (J 15,5) oraz nauki Piusa XI, który w encyklice Quas primas stanowczo przypominał: „Nie będzie więc nigdy, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego, aby nadzieja trwałego pokoju narodom zaświeciła”. Metsola, powołując się na „wartości europejskie” rozumiane jako świecki liberalizm, propaguje herezję państwa-samozbawiciela, potępioną w Syllabusie błędów Piusa IX (punkty 39-42, 55, 77-80).
Fałszywy ekumenizm wartości
Polityk europejski deklaruje:
„Europa jest silniejsza w obronie swoich wartości, granic i stylu życia”.
Jednakże w świetle katolickiej doktryny żadne „wartości” oderwane od społecznego panowania Chrystusa Króla nie zasługują na obronę. Jak nauczał św. Pius X w liście apostolskim Notre charge apostolique: „Fałszywe zasje wolności, równości, braterstwa wyprowadziły ludzi na bezdroża”. Tzw. „styl życia”, który Metsola chce chronić, obejmuje przecież aborcję, związki homoseksualne i genderową rewolucję – czyli jawną apostazję od prawa Bożego.
Naturalistyczne złudzenia o pokoju
Szczególnie groteskowe są deklaracje Metsoli o „sprawiedliwym i trwałym pokoju na Ukrainie” osiąganym przez „pewną siebie Europę”:
„Pokoju nie osiąga się poprzez samo pragnienie jego nadejścia i gadanie o tym, ale zapewnia go jedność, odporność i determinacja”.
To czysty pelagianizm polityczny, sprzeczny z nauczaniem Leona XIII zawartym w encyklice Immortale Dei: „Pokój, ten upragniony i pożyteczny zawsze, a zwłaszcza w naszych czasach, nie może zrodzić się inaczej jak tylko z posłuszeństwa przykazaniom Bożym i z zachowywania porządku ustanowionego przez Boga”. Jakiekolwiek próby budowania pokoju bez nawrócenia narodów stanowią jedynie pax diaboli – tymczasowe zawieszenie broni przed kolejnym konfliktem.
Kult człowieka zamiast kultu Boga
Wywiad osiąga punkt absurdu w momencie, gdy Metsola przywołuje jako „przesłanie nadziei” piosenkę 11-letniej francuskiej uczestniczki konkursu Eurowizji, zawierającą bluźniercze wezwanie:
„Dajcie mi przyszłość, tu, w moich dłoniach złożoną. Sprawię, że wykiełkuje różami i jaśminem”.
Ten manifest prometejskiej pychy doskonale oddaje ducha neopogańskiej Europy, która – jak przepowiadał Pius IX w Syllabusie – „może być miejscem, w którym solidarność i odwaga przeważają nad strachem i obojętnością” bez najmniejszego odniesienia do łaski Bożej. W miejsce Krzyża Metsola proponuje bałwochwalczy kult „miłości” rozumianej jako tolerancja dla wszelkich dewiacji, co stanowi jawne pogwałcenie Pierwszego Przykazania.
Biografia pełna apostazji
Przedstawienie Roberty Metsoli jako „katoliczki” to gruba manipulacja medialna. Choć deklaruje ona osobisty sprzeciw wobec aborcji, to jednocześnie:
1. Popiera prawa LGBT, co stoi w jawnej sprzeczności z encykliką Casti connubii Piusa XI
2. Wspiera militaryzację Europy bez żadnego odniesienia do etyki wojny sprawiedliwej
3. Propaguje Unię Europejską jako świecką superstrukturę zastępującą chrześcijańskie korzenie Starego Kontynentu
Jak trafnie zauważył św. Pius X w encyklice Pascendi dominici gregis, „modernista z łatwością godzi się być jednocześnie katolikiem i ateistą”. Metsola doskonale wpisuje się w ten schemat, łącząc frazeologię „wartości” z praktycznym ateizmem politycznym.
Jedyna droga ocalenia
Europa nie potrzebuje „pewności siebie” ani „sprawczości”, jak twierdzi Metsola, lecz publicznego pokuty i uznania społecznego panowania Chrystusa Króla. Dopóki narody Starego Kontynentu nie wypełnią nakazu Piusa XI: „Niechaj więc obowiązkiem i staraniem Waszym będzie, Czcigodni Bracia, aby w dniu oznaczonym przed tą doroczną uroczystością wygłoszono w każdej parafii kazania do ludu, w którychby ten lud dokładnie pouczony o istocie, znaczeniu i ważności tego święta, wezwano, by tak życie urządził i ułożył, iżby ono odpowiadało życiu tych, którzy wiernie i gorliwie słuchają rozkazów Boskiego Króla” (Quas primas), żadne militarne czy gospodarcze rozwiązania nie przyniosą trwałego pokoju.
Tymczasem struktury Unii Europejskiej, z Parlamentem na czele, realizują program wyrażony w punkcie 80 Syllabusu Piusa IX: „Rzymski Papież może i powinien pogodzić się z postępem, liberalizmem i nowoczesną cywilizacją”. Dopóki Europa nie odrzuci tej modernistycznej herezji, jej losem będzie – według proroctwa z Fatimy – „rozpowszechnienie błędów Rosji” na całym świecie.
[Tutaj treść artykułu jest już zawarta w powyższej analizie]
Za artykułem:
Przewodnicząca Parlamentu Europejskiego: Europa potrzebuje nadziei (ekai.pl)
Data artykułu: 20.12.2025
