Portal eKAI (22 grudnia 2025) informuje o planowanych centralnych obchodach XXIX Dnia Judaizmu w Polsce, zaplanowanych na 15 stycznia 2026 r. w Płocku. Według relacji, celem wydarzenia jest „pogłębienie świadomości znaczenia judaizmu dla wiary chrześcijańskiej”, ze szczególnym uwzględnieniem „roli Ludu Wybranego w historii zbawienia i we współczesnym życiu Kościoła”. Hasłem przewodnim mają być słowa z Księgi Rut: „Twój lud będzie moim ludem, a twój Bóg – moim Bogiem”, zaś sama Rut przedstawiona zostanie jako „symbol wspólnych korzeni judaizmu i chrześcijaństwa”.
Teologiczne samobójstwo neo-kościoła
Już sam tytuł „Dzień Judaizmu w Kościele katolickim” stanowi bluźnierczą sprzeczność in terminis. Kościół Katolicki, ustanowiony przez Chrystusa jako jedyna prawdziwa religia, nie może celebrować judaizmu – religii, która odrzuciwszy Mesjasza, stała się synagogą szatana (Sobór Trydencki, sesja XXII, kan. 8). Pius XI w encyklice Quas primas jednoznacznie nauczał: „Chrystus panuje nad wszystkimi narodami, tak iż najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”. Tymczasem płockie obchody wprowadzają relatywizm religijny, sugerując równoległe istnienie dwóch „ludów Bożych” – herezję potępioną przez św. Piusa X w dekrecie Lamentabili (propozycja 53).
„wspólna modlitwa chrześcijan i Żydów […] nabożeństwo Słowa Bożego w Muzeum Żydów Mazowieckich”
To jawne naruszenie pierwszego przykazania Dekalogu. Św. Paweł przestrzega: „Cóż ma wspólnego świątynia Boża z bałwanami?” (2 Kor 6,16). „Biskup” płocki, organizując modlitwy z wyznawcami talmudycznego antychrystianizmu, dopuszcza się formalnej współuczestnictwa w bałwochwalstwie – co zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 1258) stanowi ciężki grzech śmiertelny, powodujący automatyczne wykluczenie ze społeczności katolickiej.
Fałszywa eklezjologia i zdrada misji ewangelizacyjnej
Komitet KEP ds. Dialogu z Judaizmem, powołując się na „wspólne korzenie”, świadomie przemilcza dogmatyczną prawdę o zastąpieniu Izraela przez Kościół jako nowy Lud Wybrany. Jak nauczał św. Augustyn: „Ci, którzy pozostali w żydowskiej niewierze, zostali odrzuceni, a na ich miejsce przyjęci zostali poganie” (Enarrationes in Psalmos, 56,9). Modernistyczne brednie o „powszechnym wymiarze Bożego planu zbawienia” stoją w jaskrawej sprzeczności z dogmatem Extra Ecclesiam nulla salus oraz słowami Chrystusa: „Kto nie wierzy, już jest potępiony” (J 3,18).
Rzekomy „dialog katolicko-żydowski” to w rzeczywistości akt apostazji, w którym funkcjonariusze neo-kościoła:
- Zaprzeczają uniwersalnemu królestwu Chrystusa, dzieląc je między Synagogę a Kościół
- Przemilczają obowiązek nawrócenia Żydów na katolicyzm (Mk 16,16)
- Fałszują historię, przedstawiając judaizm talmudyczny jako kontynuację religii starotestamentalnej
Historyczne kłamstwa i instrumentalizacja Holokaustu
Organizatorzy cynicznie wykorzystują pamięć o Zagładzie do budowania fałszywej więzi z judaizmem. Tymczasem Syllabus błędów Piusa IX wyraźnie potępia tezę, jakoby „Kościół powinien pogodzić się z postępem, liberalizmem i nowożytną cywilizacją” (pkt 80). Modlitwa w Muzeum Żydów Mazowieckich stanowi akt uwielbienia dla narodu, który od 2000 lat trwa w buncie przeciwko Chrystusowi Królowi – co św. Jan nazywa „bluźnierstwem tych, którzy podają się za Żydów, a nimi nie są, lecz są synagogą szatana” (Ap 2,9).
„przeciwdziałaniu antysemityzmowi, pogłębianiu wiedzy o Zagładzie”
To klasyczny przykład socjotechniki posoborowej, gdzie prawdziwy cel (relatywizacja wiary) ukrywa się za szlachetnymi hasłami. Jak zauważył Marcel Lefebvre: „Dialog jest nową herezją, która wszystkie inne zawiera w sobie”. W rzeczywistości chodzi o zastąpienie ewangelizacji polityczną poprawnością, co Pius XI potępił w Quas primas: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw, zburzone zostały fundamenty władzy”.
Zdemaskowana symbolika: Rut jako figura fałszywego ekumenizmu
Przedstawienie Rut jako symbolu „wspólnych korzeni” to nadużycie egzegetyczne godne protestanckich sekt. Rut jako protoplastka Dawida była figurą Kościoła pogan – nie zaś pretekstem do relatywizacji judaizmu. Św. Hieronim komentował: „Rut oznacza Kościół z pogan, który porzuciwszy bałwochwalstwo, przylgnął do Boga Izraela” (Commentarii in Ruth, prol.). Tymczasem płocka inscenizacja odwraca tę symbolikę, sugerując równoległą ważność dwóch dróg zbawienia – co stanowi herezję potępioną już w Liście do Galatów (1,8).
Organizatorzy „Dnia Judaizmu” działają w duchu masońskiej maksymy „Religia uniwersalna ludzkości”, wyraźnie potępionej w Syllabusie (pkt 16-17). Ich wysiłki przypominają raczej przygotowanie do przyjęcia antychrysta niż dzieło ewangelizacji. Jak przepowiedział Leon XIII: „Będą się starali umieścić człowieka na miejscu Boga” (modlitwa do św. Michała).
Duchowy rozkład „Kościoła” posoborowego
XXIX edycja tego antykatolickiego spektaklu pokazuje głębię degeneracji struktur okupujących Watykan. Zamiast „idźcie i nauczajcie wszystkie narody” (Mt 28,19), neo-kościół głosi: „Dialogujcie i tolerujcie”. Zamiast krzyża – handshake ekumeniczny. Zamiast nawrócenia Żydów – wspólne modły w muzeach. To nie jest kontynuacja Kościoła założonego przez Chrystusa, lecz jego parodia inspirowana duchem tego świata.
Prawdziwy Kościół Katolicki trwa wiernie w nauczaniu św. Pawła: „Albo jaką zgodę ma Chrystus z Belialem?” (2 Kor 6,15). Każdy katolik ma moralny obowiązek odciąć się od tej modernistycznej farsy i trwać przy niezmiennej doktrynie, sakramentach i liturgii – jedynych gwarantach zbawienia.
Za artykułem:
22 grudnia 2025 | 14:19XXIX Dzień Judaizmu w Kościele katolickim w Polsce – 15 stycznia w Płocku (ekai.pl)
Data artykułu: 22.12.2025
