Portal eKAI (24 grudnia 2025) relacjonuje wydarzenia w Betlejem, skupiając się na ingresie „kardynała” Pierbattisty Pizzaballi do bazyliki Narodzenia Pańskiego. W atmosferze „radości” z powodu zakończ…
Portal eKAI (24 grudnia 2025) relacjonuje „życzenia świąteczne” przekazane przez „biskupa” łomżyńskiego Janusza Stepnowskiego i jego pomocnika Tadeusza Bronakowskiego. Całość stanowi klasyczny przykła…
Portal eKAI (24 grudnia 2025) relacjonuje życzenia „biskupów” diecezji zamojsko-lubaczowskiej na Boże Narodzenie i Nowy Rok 2026. W komunikacie pasterskim „bp Marian Rojek”, „bp Mariusz Leszczyński” i „bp Jan Śrutwa” podkreślili konieczność „odrodzenia w sercach bliskości z Jezusem Chrystusem”, zachęcając do „budowania jedności” i dzielenia się „dobrem w codziennych relacjach”.
Portal eKAI (24 grudnia 2025) relacjonuje bożonarodzeniowe orędzie „biskupa” Andrzeja Czai, pełne modernistycznych półprawd i teologicznych przeinaczeń godnych sekty posoborowej. W przemówieniu tym – pod pozorem duchowych pouczeń – dokonano systematycznej redukcji nadprzyrodzonej rzeczywistości Wcielenia do poziomu sentymentalnego humanitaryzmu.
Portal eKAI (24 grudnia 2025) relacjonuje bożonarodzeniowe orędzie „biskupa” Romana Pindla z diecezji bielsko-żywieckiej. W filmowym przemówieniu hierarcha życzy wiernym „nadziei, która zadziwi samego Boga”, zachęcając do „radosnego świętowania”, kolędowania i budowania wspólnoty. Centralnym motywem ma być „nadzieja chrześcijańska” utożsamiona z Jezusem, przy akompaniamencie ludowych szopek kolędniczych. „Pan Bóg nieraz dziwi się, jaką nadzieję ma człowiek” – cytuje portal słowa duchownego, który wręcza rodzinie figurkę „Dzieciątka Jezus z Betlejem”, by trafiła do „kolejnej rodzinnej szopki”.
Portal eKAI (24 grudnia 2025) relacjonuje beskidzkie zwyczaje wigilijne przez pryzmat etnograficznego naturalizmu, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar Bożego Narodzenia. Redukcja największego c…
Portal eKAI (24 grudnia 2025) relacjonuje świąteczne orędzie „o. Francesco Ielpo OFM”, przedstawionego jako „kustosz Ziemi Świętej i gwardian Góry Syjon”. Tekst zatytułowany „Niech światło narodzone w kruchości oświeci nasze serca” redukuje tajemnicę Wcielenia do humanitarnego symbolu, pomijając całkowicie dogmatyczną istotę Bożego Narodzenia.
Portal eKAI (24 grudnia 2025) prezentuje relację o sytuacji chrześcijańskich Rohindżów w Indiach i Bangladeszu, koncentrując się na ich prześladowaniach oraz rzekomym opuszczeniu przez „Kościoły” i organizacje międzynarodowe. Tekst pomija jednak fundamentalną diagnozę: przyczyną tego dramatu jest całkowite odwrócenie się struktur posoborowych od nadprzyrodzonej misji Kościoła, zastąpionej naturalistycznym aktywizmem. Brakuje jakiegokolwiek odniesienia do konieczności nawrócenia prześladowców, obowiązku publicznego wyznawania wiary czy teologii krzyża – co stanowi zdradę misji ewangelizacyjnej powierzonej przez Chrystusa Króla.
Portal eKAI (24 grudnia 2025) relacjonuje świąteczne życzenia „przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski” Tadeusza Wojdy SAC, w którym nowonarodzonemu Zbawicielowi przypisuje się funkcję rozjaśniacza „mroków codzienności” i źródła mglistych uczuć w rodzaju „wdzięczności”. W całym tekście brak jakiejkolwiek wzmianki o królewskiej godności Chrystusa, obowiązku poddania narodów pod Jego panowanie czy konieczności nawrócenia dla uniknięcia wiecznego potępienia.
Portal eKAI (24 grudnia 2025) relacjonuje wydarzenie na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu, gdzie „abp” Józef Kupny „pobłogosławił” paczki żywnościowe dystrybuowane przez Caritas Archidiecezji Wrocławskiej we współpracy z miastem Wrocław i 16. Dolnośląską Brygadą Obrony Terytorialnej. Według relacji, w paczkach znalazł się chleb, opłatek oraz produkty nie wymagające gotowania, przeznaczone dla osób „w kryzysie bezdomności”.
Ks. Dariusz Amrogowicz, dyrektor lokalnej Caritas, podkreślał „praktyczne odpowiadanie na oczekiwania” odbiorców pomocy. „Arcybiskup” Kupny w przemówieniu mówił o „solidarności w czasie świąt”, dziękując organizatorom i życząc „pokoju, miłości i nadziei”. Płk Edward Chyła z WOT deklarował satysfakcję z udziału w akcji jako „ważnego elementu służby”. Całość przedstawiono jako „znak solidarności, wspólnoty i wrażliwości Kościoła lokalnego”.
