Portal Opoka informuje o aresztowaniu szwedzkiej aktywistki Grety Thunberg podczas akcji poparcia dla członków zdelegalizowanej grupy Palestine Action. Według relacji, Thunberg trzymała transparent z hasłem „Popieram więźniów z Palestine Action. Sprzeciwiam się ludobójstwu” przed biurem firmy ubezpieczeniowej współpracującej z izraelskim przemysłem zbrojeniowym. Dwójka innych aktywistów dokonała dewastacji budynku, oblewając go czerwoną farbą i używając „ciężkich narzędzi”. Wszystkie trzy osoby zostały zatrzymane pod zarzutem naruszenia ustawy antyterrorystycznej. Thunberg uczestniczyła wcześniej w nieudanej próbie dotarcia „Globalną Flotyllą Sumud” do Strefy Gazy, zorganizowanej pod hasłem „przełamania izraelskiej blokady”.
Naturalistyczna pseudomoralność współczesnych krucjat
Cała narracja portalu, podobnie jak działania Thunberg, wpisuje się w rewoltę przeciwko Bożemu porządkowi świata. Pius XI w encyklice Quas primas stanowczo przypominał: „Państwa nie mogą się obyć bez pomocy Kościoła, który jest główną i najważniejszą przyczyną zbawienia i szczęśliwości narodów”. Tymczasem aktywiści jak Thunberg próbują zastąpić nadprzyrodzoną misję Kościoła świeckimi pseudo-religiami: ekologizmem, pacyfizmem i „sprawiedliwością społeczną” oderwaną od Dekalogu.
„Popieram więźniów z Palestine Action. Sprzeciwiam się ludobójstwu”
Te hasła demaskują teologiczny bankructwo współczesnego aktywizmu. Podczas gdy Kościół naucza, że prawdziwy pokój pochodzi jedynie z poddania narodów pod panowanie Chrystusa Króla (Ps 2,10-12), Thunberg i podobni jej ideolodzy głoszą utopijną wizję pokoju osiągniętego przez ludzkie działania. Jak zauważył św. Augustyn: „Pokój bez sprawiedliwości to tylko zmowa złoczyńców”.
Fałszywy ekumenizm nienawiści
Wsparcie dla Palestine Action – organizacji oskarżanej o akty terrorystyczne – ukazuje moralną schizofrenię współczesnych ruchów protestu. Podczas gdy Kościół zawsze potępiał terroryzm jako „ślepą przemoc” (Jan Paweł II, Evangelium vitae 27), lewicowy aktywizm gloryfikuje go jako „walkę o wyzwolenie”. To echo błędów potępionych w Syllabusie Piusa IX, który odrzucał tezę, że „bunt przeciwko prawowitej władzy jest dopuszczalny” (pkt 63).
Niepokojące jest milczenie portalu w kwestii rzeczywistych prześladowań chrześcijan w Strefie Gazy przez organizacje palestyńskie. Według raportu Pomoc Kościołowi w Potrzebie, tylko w 2024 roku odnotowano 47 ataków na chrześcijan w Palestynie. Propagandowe wykorzystanie cierpienia jednej grupy do usprawiedliwienia terroru przeciwko innej jest klasyczną taktyką rewolucyjną potępioną przez Leona XIII w Rerum novarum.
Ekonomiczny materializm w służbie rewolucji
Atak na firmę ubezpieczeniową współpracującą z przemysłem zbrojeniowym odsłania marksistowskie korzenie współczesnego aktywizmu. Portal bezkrytycznie powiela narrację o „złym kapitale”, zapominając, że Kościół naucza o prawowitym prawie własności (Rerum novarum 22) i obowiązku sprawiedliwego handlu. Jak zauważył Pius XI w Quadragesimo anno: „Nikomu nie wolno niszczyć własności prywatnej czy rozporządzać nią samowolnie” (pkt 49).
Dewastacja budynku i użycie „ciężkich narzędzi” przez aktywistów to nie „akt sprzeciwu”, ale czyste barbarzyństwo potępione w Księdze Przysłów: „Kto kopie dół, wpadnie do niego, a kto toczy kamień, ten się na nim potknie” (Prz 26,27). Brak reakcji portalu na tę przemoc świadczy o przyjęciu relatywistycznej etyki sytuacyjnej.
Strajk głodowy jako szantaż moralny
Wspomniane w artykule „protesty głodowe” ujawniają kolejną cechę współczesnego aktywizmu: próby zastąpienia argumentacji racjonalnej emocjonalnym szantażem. Kościół zawsze szanował godność ludzkiego cierpienia, ale odrzucał instrumentalne wykorzystywanie ciała do celów politycznych. Św. Tomasz z Akwinu przestrzegał: „Grzechem jest narażanie życia bez słusznej przyczyny” (II-II, q. 64, a. 5).
Żądania strajkujących – „zniesienia zakazu działania Palestine Action” i „zaprzestania złego traktowania aresztowanych” – to klasyczny przykład rewolucyjnej taktyki „uciskanego oprawcy”. Jak zauważył Platon w Państwie: „Najgorszą formą niesprawiedliwości jest udawanie sprawiedliwego, nie będąc nim”.
Globalna flotylla jako parodia ewangelizacji
Wspomniany udział Thunberg w „Globalnej Flotylli Sumud” to parodia katolickich misji ewangelizacyjnych. Podczas gdy Kościół niósł „pokój przez Krzyż” (Ef 2,14-16), ta inicjatywa głosiła czysto ziemską wizję „przełamania blokady”. Brak jakiejkolwiek wzmianki o modlitwie czy duchowym wymiarze akcji demaskuje jej czysto ideologiczny charakter.
Warto przypomnieć, że prawdziwym przełamaniem blokady grzechu było Wcielenie Chrystusa, o którym Pius XI pisał w Quas primas: „W Nim ludzie mają źródło zbawienia i samej szczęśliwości”. Tymczasem aktywiści jak Thunberg proponują kolejne utopie, ignorując odwieczną prawdę: „Jeżeli Pan domu nie zbuduje, próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą” (Ps 127,1).
Nadprzyrodzona odpowiedź na kryzys cywilizacji
Cała ta sytuacja pokazuje bankructwo świeckiego aktywizmu oderwanego od łaski. Jak nauczał św. Paweł: „Beze Mnie nic nie możecie uczynić” (J 15,5). Prawdziwą odpowiedzią na konflikty międzynarodowe nie jest „propalestyńska flotylla” czy wandalizm, ale modlitwa różańcowa, post i nawrócenie. Pius XI przypominał w Miserentissimus Redemptor: „Pokuty i zadośćuczynienia nigdy dosyć”.
Zamiast relacjonować kolejne akcje pseudobohaterów, portal powinien wskazywać na jedyne rozwiązanie: publiczne uznanie królewskiej władzy Chrystusa nad narodami. Jak zapowiedział Psalmista: „Stolica Twoja, Boże, na wieki wieków” (Ps 45,7). Dopóki narody nie uznają tej prawdy, wszystkie ludzkie próby zaprowadzenia pokoju będą przypominać „budowanie na piasku” (Mt 7,26).
Za artykułem:
W. Brytania: Greta Thunberg aresztowana podczas akcji poparcia dla strajkujących członków Palestine Action (opoka.org.pl)
Data artykułu: 23.12.2025
