Modernistyczny nominat na „biskupa”: kwintesencja apostazji posoborowej
Portal LifeSiteNews (23 grudnia 2025) informuje o nominacji ks. Jamesa A. Misko na „biskupa” Tucson przez antypapieża Leona XIV. „Nominat”, dotychczasowy wikariusz generalny „diecezji” Austin w Teksasie, zasłynął z bezwzględnego egzekwowania posoborowych dyrektyw: likwidacji Mszy Trydenckiej, zakazu używania klęczników przy Komunii oraz promocji szczepionek powiązanych z dzieciobójstwem prenatalnym. Jego konsekracja zaplanowana na 20 lutego 2026 roku stanowi kolejny etap systematycznej erozji resztek katolickiej tożsamości w neo-kościele.
Liturgiczny wandalizm jako credo
W listopadzie, za aprobatą „biskupa” Daniela Garcii, Misko wydał memorandum zakazujące używania klęczników przy Komunii, argumentując, że „mogą wprowadzać wiernych w błąd” co do „normy” przyjmowania Najświętszego Sakramentu na stojąco.
Quam singulari Piusa X (1910) nie pozostawia wątpliwości: przyjmowanie Ciała Pańskiego na klęcząco i do ust jest jedynym godnym sposobem, potwierdzonym przez nieprzerwaną tradycję Kościoła. Jak stwierdza św. Pius X: „Zwyczaj przyjmowania Komunii świętej do ręki pochodzi z braku wiary w rzeczywistą obecność”. Tymczasem memorandum Misko posuwa się do bluźnierczego stwierdzenia, że „wierni nie obrażają Boga, przyjmując na stojąco”, co stanowi jawną negację dogmatu o transsubstancjacji.
Wcześniejsze działania „księdza” Misko obejmowały likwidację Mszy Trydenckiej w katedrze św. Marji w Austin (2024) oraz uniemożliwienie celebracji tradycyjnej liturgii na Texas A&M University (wrzesień 2025). Wszystko pod pretekstem wykonania modernistycznej konstytucji Traditionis Custodes bergoglio, która – jak przypomina Pius XI w Quas Primas – „sprzeciwia się królewskiej władzy Chrystusa nad narodami”.
Etyczna zgnilizna: od aborcyjnych szczepionek po imigracyjny chaos
Podczas pseudopandemii COVID-19 Misko stał się gorliwym propagatorem eksperymentalnych zastrzyków, opracowanych z wykorzystaniem komórek pozyskanych z zamordowanych nienarodzonych dzieci. W wywiadzie dla lokalnych mediów stwierdził:
„Dobro płynące ze szczepień znacznie przewyższa odległe zło współudziału”
Tym samym otwarcie odrzucił naukę moralną Kościoła, potwierdzoną m.in. przez Kongregację Świętego Oficjum pod Piusem XII (1941), która zabraniała „wszelkiej współpracy formalnej i materialnej w procederze aborcji”. Jak przypomnieli hierarchowie na czele z bp. Athanasiusem Schneiderem w 2020 roku: „Żadna sytuacja wyjątkowa nie usprawiedliwia użycia szczepionek powiązanych z aborcją”.
Równolegle Misko zaangażował się w tworzenie „centrów powitalnych” dla migrantów, współpracując z heretycką sektą mormonów. Choć szczegóły pozostają niejasne, fakt współpracy z Catholic Charities – organizacją otrzymującą 449 milionów dolarów od rządu USA za pomoc nielegalnym imigrantom – wskazuje na całkowite podporządkowanie się globalistycznej agendzie.
Kontynuacja antykatolickiej linii
Poprzednik Misko w Tucson, „arcybiskup” Edward Weisenburger (obecnie „metropolita” Detroit), zasłynął z jeszcze bardziej radykalnych prześladowań tradycji:
- Zakaz celebracji Mszy Trydenckiej w większości „parafii” (czerwiec 2025)
- Nakaz odprawiania Nowus Ordo wyłącznie versus populum
- Zamykanie kościołów podczas pseudopandemii
- Zakaz wydawania zwolnień religijnych od szczepień
Tę samą metodologię wdrażał wcześniej w Tucson, gdzie wiosną 2020 roku wprowadził obowiązek maseczkowy nawet podczas „mszy”.
Teologiczny wymiar nominacji
Kan. 188 §4 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku stanowi jednoznacznie: „Każdy urząd staje się wakujący ipso facto przez publiczne odstępstwo od wiary katolickiej”. Promując aborcyjne szczepionki, zwalczając tradycyjną liturgię i współpracując z antykościelnymi strukturami, Misko spełnia warunki jawności i materii ciężkiej. Tym samym – podobnie jak wszyscy „biskupi” posoborowi – nie posiada ważnej jurysdykcji, będąc jedynie administratorem świeckiej organizacji religijnej.
Jak przypomina Pius X w Lamentabili sane (propozycja potępiona nr 58): „Prawda zmienia się wraz z człowiekiem, ponieważ rozwija się wraz z nim” – co doskonale opisuje relatywistyczne credo neo-kościoła. Tymczasem Sobór Trydencki (sesja XXII) definitywnie orzekł: „Msza jest prawdziwą Ofiarą przebłagalną, ustanowioną na wieczną pamiątkę Ofiary Krzyża”, czego żadna ludzka władza zmienić nie może.
Ostrzeżenie dla wiernych
Wierni katolicy powinni pamiętać słowa Piusa XI z encykliki Quas Primas: „Pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowym nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”. Uczestnictwo w jakichkolwiek „czynnościach liturgicznych” organizowanych przez struktury posoborowe stanowi współudział w świętokradztwie i powinno być bezwzględnie odrzucone.
Jedyną drogą ocalenia duszy pozostaje wierność Mszy Świętej Wszechczasów, której nieprzerwana sukcesja trwa w nielicznych ośrodkach oporu, strzegących depozytu wiary sprzed modernistycznej infiltracji. Jak głosi papież św. Pius X: „Moderniści są wrogami Kościoła nie z zewnątrz, ale wewnątrz” – co znajduje tragiczne potwierdzenie w karierze kolejnych nominatów Leona XIV.
TAG: posoborowa nominacja, James Misko, Edward Weisenburger, liturgiczna destrukcja, aborcyjne szczepionki, klęczniki, Latin Mass, Traditionis Custodes, apostazja, COVID-19
Za artykułem:
Pope Leo’s new bishop of Tucson supported Communion kneeler ban, Latin Mass restrictions (lifesitenews.com)
Data artykułu: 23.12.2025
