Ceremonia zamknięcia Drzwi Świętych w Bazylice św. Jana na Lateranie przez antypapieża

Ceremoniał bez łaski: pseudojubileuszowe zamknięcia drzwi na Lateranie

Podziel się tym:

Ceremoniał bez łaski: pseudojubileuszowe zamknięcia drzwi na Lateranie

Portal eKAI (27 grudnia 2025) relacjonuje zamknięcie „Drzwi Świętych” w Bazylice św. Jana na Lateranie jako część „zakończenia Jubileuszu 2025”. Cytując modernistycznego hierarchy „kardynała” Baldassarre Reinę, archiprezbitera tej świątyni, tekst stwierdza:

„Zmartwychwstały przychodzi pomimo drzwi zamkniętych i nie ustaje w pukaniu do naszych zamkniętych serc”.

Artykuł zapowiada dalsze rytuały zamknięcia w Bazylice św. Pawła za Murami (28 grudnia) oraz finałową ceremonię 6 stycznia 2026, gdy antypapież osobiście „zamknie oficjalnie obchody Roku Jubileuszowego” w Bazylice św. Piotra.

Naturalistyczna parodia sakramentu pokuty

Cały ten spektakl stanowi karykaturę verae indulgentiae (prawdziwych odpustów), które – według niezmiennej doktryny Kościoła – wymagają:

  1. Stanu łaski uświęcającej
  2. Spełnienia opera praescripta (wyznaczonych czynów)
  3. Intencji uzyskania odpustu
  4. Kompletnego zerwania z grzechem i przywiązaniem do niego (detestatio peccati)

Tymczasem posoborowy „jubileusz” sprowadza łaskę do turystycznego rytuału przechodzenia przez drzwi, co Pius XI w encyklice Quas Primas nazwałby „bałwochwalczym zastąpieniem nadprzyrodzoności przez naturalistyczne gesty”. Jak trafnie zauważył św. Robert Bellarmin w De Sacramentis: „Gdzie nie ma władzy kluczy, tam nie ma i otwierania nieba” – a struktury okupujące Watykan utraciły tę władzę przez apostazję.

Katedra bez prawowitego biskupa

Podkreślanie, że Bazylika Laterańska jest „katedrą rzymskiej diecezji”, stanowi drwinę z kanonu 329 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku, który stanowi, że „biskup diecezjalny otrzymuje jurysdykcję w momencie kanonicznego objęcia diecezji”. Tymczasem:

  • Antypapież Leon XIV nie posiada ważnej elekcji (sede vacante od śmierci Piusa XII)
  • „Kardynał” Reina otrzymał „nominację” od uzurpatora
  • Rzymska diecezja od 1958 roku pozostaje sede vacante

Stąd cała ceremonia to jedynie teatr władzy czysto cywilnej, pozbawiony jakiegokolwiek znaczenia nadprzyrodzonego.

Pielgrzymka do ośrodka apostazji

Wspomnienie o „niezliczonych rzeszach pątników” odwiedzających Lateran podczas „jubileuszu” jest szczególnie wymowne w kontekście potępienia przez św. Piusa X w Lamentabili sane tezy, że:

„Dogmaty […] są pewną interpretacją faktów religijnych, którą z dużym wysiłkiem wypracował sobie umysł ludzki” (propozycja 22).

Ci „pielgrzymi” nie szukali veniam peccatorum (przebaczenia grzechów), lecz uczestniczyli w zbiorowej autosugestii, gdzie:

  • Nie wymagano spowiedzi św. przed „przejściem przez drzwi”
  • Nie głoszono konieczności porzucenia błędów modernizmu
  • „Miłosierdzie” oderwano od sprawiedliwości Bożej

Jak ostrzegał papież św. Pius V w bulli Quo primum: „Ktokolwiek odmówi czci należnej obrządkom zatwierdzonym przez świętych przodków, ten znieważa samego Boga”.

Ekumeniczna utopia zamiast Królestwa Chrystusowego

Wezwanie „kardynała” Reiny do „bycia bliskimi dla siebie nawzajem, o nikim nie zapominając” odzwierciedla modernistyczną redukcję Kościoła do humanitarnego stowarzyszenia. Tymczasem Pius XI w Quas primas nauczał:

„Państwo szczęśliwe nie przez co innego, a przez co innego człowiek […] Niech więc nie odmawiają władcy państw publicznej czci i posłuszeństwa królującemu Chrystusowi”.

Brak tu:

  • Wezwania do nawrócenia niekatolików
  • Ostrzeżenia przed fałszywymi religiami
  • Podkreślenia konieczności podporządkowania państwa prawom Kościoła

W zamian otrzymujemy mglistą „bliskość” oderwaną od Unam Sanctam Bonifacego VIII, która głosi, że „poza Kościołem nie ma zbawienia ani odpuszczenia grzechów”.

Zamknięcie bez otwarcia nieba

Planowane zamknięcie „Drzwi Świętych” w Bazylice św. Piotra 6 stycznia przez antypapieża stanowi symboliczną klamrę całego przedstawienia. Jak zauważył kardynał Billot w De Ecclesia:

„Gdy urząd nauczycielski Kościoła staje się nośnikiem błędów, traci moc związywania i rozwiązywania”.

Skoro zaś:

  • Nowy rytuał „jubileuszu” nie posiada aprobaty wiecznego Magisterium
  • „Odpusty” są udzielane bez wymagania zerwania z herezją modernizmu
  • Ceremoniał odbywa się pod „przewodnictwem” hierarchy pozbawionego jurysdykcji

W świetle kanonu 188 §4 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku całe to przedsięwzięcie jest ipso facto nieważne, będąc jedynie świeckim festynem w kościelnych dekoracjach.


Za artykułem:
27 grudnia 2025 | 20:13Zamknięto Drzwi Święte na Lateranie, niebawem koniec Jubileuszu
  (ekai.pl)
Data artykułu: 27.12.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.