Grupa kleryków w tradycyjnych ornatach przed zamkniętymi Drzwiami Świętymi w historycznej kościele podczas zamknięcia fałszywego Roku Jubileuszowego.

Posoborowa parodia jubileuszu: antykościół celebruje apostazję

Podziel się tym:

Naturalistyczna profanacja idei jubileuszu w strukturach posoborowych

Portal Vatican News informuje o zakończeniu tzw. Roku Jubileuszowego w kościołach partykularnych, zgodnie z postanowieniami antypapieża Franciszka. W propagandowym tonie relacjonowane są obrzędy zamykania Drzwi Świętych w rzymskich bazylikach, którym przewodniczyli „kardynałowie” posoborowej sekty. Całość opatrzono modernistycznym sloganem „Pielgrzymi Nadziei”, całkowicie wypaczającym katolicką koncepcję odpustu jubileuszowego.


Pseudosakramentalna parodia Drzwi Świętych

„W niedzielę 28 grudnia 2025 r. kończy się Rok Jubileuszowy w Kościołach partykularnych, zgodnie z bullą Papieża Franciszka. W tym dniu „należy zatroszczyć się o to, aby Lud Boży mógł przyjąć z pełnym udziałem zarówno głoszenie nadziei łaski Bożej, jak i znaki potwierdzające jej skuteczność””

Już w tych słowach ujawnia się heretyckie zerwanie z doktryną odpustów, która zawsze łączyła łaskę sakramentalną z konkretnymi warunkami pokuty. Jak uczył Benedykt XIV w bulli Redemptoris Nostri (1746), odpust jubileuszowy wymaga:

  • Spowiedzi sakramentalnej
  • Komunii św.
  • Modlitwy w intencjach papieża
  • Nawiedzenia określonych kościołów

Tymczasem posoborowy spektakl ogranicza się do mglistego „przyjęcia znaków nadziei”, co jest czysto naturalistycznym działaniem pozbawionym nadprzyrodzonej skuteczności. Jak zauważył św. Robert Bellarmin: „Odpuszczenie kar doczesnych możliwe jest jedynie przez władzę kluczy, której Chrystus udzielił jedynie swemu Kościołowi” (De Indulgentiis, I, 1).

Antyewangeliczna koncepcja „nadziei”

Artykuł powtarza modernistyczne brednie bergogliańskiego dokumentu:

„Papież Franciszek podkreślił, że wszyscy mają nadzieję. Nadzieja jest obecna w sercu każdego człowieka jako pragnienie i oczekiwanie dobra”

To jawne zaprzeczenie nauki św. Pawła: „Nadzieja zawieść nie może, bo miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego” (Rz 5,5). Nadzieja teologalna nie jest naturalnym optymizmem, lecz cnotą nadprzyrodzoną, możliwą tylko w stanie łaski uświęcającej. Propagowanie „nadziei” oderwanej od wiary w Bóstwo Chrystusa i potrzebę nawrócenia to czysty americanismo potępiony przez Leona XIII w Testem benevolentiae (1899).

Bałwochwalczy kult człowieka

W całym artykule nie ma ani jednego odniesienia do:

  • Ofiary Krzyżowej Chrystusa jako źródła łask jubileuszu
  • Warunku spowiedzi i zerwania z grzechem
  • Obowiązku wyznawania jedynej prawdziwej Wiary

Zamiast tego mamy puste frazesy typu:

„być Kościołem „z Ewangelią w rękach i bratem w sercu””

– co stanowi karykaturę nauki Piusa XI o królewskiej władzy Chrystusa: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi (…). Odrzuciwszy panowanie Chrystusa, społeczeństwo ludzkie musi rozsypać się w gruzy” (Quas Primas, 1925).

Nieważność posoborowych „odpustów”

Kluczowe milczenie dotyczy całkowitej nieważności jakichkolwiek aktów łaski w strukturach kontrolowanych przez antykościół:

  1. „Święcenia kapłańskie” według posoborowego rytu są nieważne (potwierdzone przez Święte Oficjum w 1896 r. wobec anglikańskiej święceń)
  2. „Msza” Novus Ordo nie jest Ofiarą przebłagalną, lecz protestancką ucztą pamiątkową
  3. „Biskupi” bez ważnych sakrów nie mogą dyspensować odpustów

Jak uczy kanon 926 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r.: „Nikt nie może udzielić odpustów, jeśli nie ma do tego władzy od Stolicy Apostolskiej”. Tymczasem sekta posoborowa od 1958 r. nie ma żadnej łączności z Następcą Piotra.

Zamknięcie jako symbol apostazji

„Zamykanie Drzwi Świętych w papieskich bazylikach w Rzymie jest widzialnym znakiem ostatnich dni Roku Świętego”

W istocie jest to widzialny znak definitywnego zamknięcia się antykościoła w klatce modernizmu. Jak prorokował św. Pius X: „Moderniści umieścili się w Kościele niczym w fortecy, aby od wewnątrz ją burzyć” (Pascendi, 1907). Słowa „archiprezbitera” Baldassare Reiny o „objęciu miłosierdzia dla wszystkich narodów” to jawna herezja uniwersalizmu potępiona w Syllabusie Piusa IX (1864).

Podsumowanie: fałszywy jubileusz antychrysta

Całe to przedsięwzięcie stanowi:

  • Bluźnierczą parodię prawdziwych jubileuszy katolickich, gdzie łaski płynęły z autentycznych sakramentów
  • Instrument indoktrynacji w duchu soborowej „wiosny kościoła”
  • Przejaw religii człowieka zbudowanej na ruinach katolickiego porządku

Jak ostrzegał Pius XI: „Którzy usunęli Chrystusa z prawodawstwa i rządów państwowych, ci zbudowali gmach społeczny na ruchomym piasku” (Quas Primas). Prawdziwi katolicy muszą odrzucić tę farsę i trwać przy niezmiennej Ofierze Mszy Świętej – jedynym źródle łask prawdziwego jubileuszu.


Za artykułem:
Dziś kończy się Rok Jubileuszowy w Kościołach partykularnych
  (vaticannews.va)
Data artykułu: 28.12.2025

Więcej polemik ze źródłem: vaticannews.va
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.