Biskup Bätzing w Betlejem - symboliczny obraz synkretyzmu religijnego

Bp Bätzing propaguje bałwochwalczy synkretyzm w Betlejem

Podziel się tym:

Bp Bätzing propaguje bałwochwalczy synkretyzm w Betlejem


Portal eKAI (30 grudnia 2025) relacjonuje wizytę bp. Georga Bätzinga w Betlejem, gdzie „przewodniczący Niemieckiej Konferencji Biskupów” głosił heretycką tezę o rzekomo wzorcowym współistnieniu chrześcijan i muzułmanów. Wypowiedzi uzurpatora stanowią jawną apostazję od nauki o wyłącznym panowaniu Chrystusa Króla, potępioną przez papieży od Piusa IX do Piusa XII.

Naturalistyczna redukcja pokoju do świeckiego kompromisu

„Pokój w Ziemi Świętej zapanuje dopiero wtedy, gdy Izraelczycy i Palestyńczycy będą mogli żyć swobodnie w niepodległych państwach”

To twierdzenie demaskuje całkowite odrzucenie regnum sociale Christi – społecznego panowania Zbawiciela. Pius XI w encyklice Quas primas nauczał nieomylnie: „Państwa i narody pamiętać będą, że prawdziwie królem i Panem jest Chrystus”, zaś św. Pius X w Notre Charge Apostolique potępił „pokój oparty na braterstwie bez ojcostwa Bożego” jako oszustwo. Proponowane „rozwiązanie dwupaństwowe” to czysto masońska utopia („Syllabus błędów”, pkt 77-80), sprzeczna z prawem Bożym nakazującym nawrócenie narodów.

Bluźniercze zrównanie religii

Bätzing określił współistnienie wyznawców islamu i resztek apostackich wspólnot posoborowych jako „wzór dla krajów arabskich i całego świata”. Tymczasem Sobór Laterański IV (1215) orzekł dogmatycznie: „Jedna jest wiara prawdziwa, poza którą nikt nie może być zbawiony” (DH 802). Pius IX w Syllabusie błędów potępił jako herezję twierdzenie, że „każdy człowiek może wyznawać religię, którą oświecony rozumem uzna za prawdziwą” (pkt 15). Publiczne zaprzeczenie wyłączności zbawczej Kościoła stanowi heresy per se zgodnie z kanonem 1325 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r.

Modernistyczna apoteoza „braterstwa”

„Razem się radujemy i razem się smucimy; religie nas nie dzielą”

Ten „głos palestyńskiej młodzieży”, propagowany przez Bätzinga, to parodia katolickiej nauki o caritas. „Bóg nie może być czczony razem z Mahometem” – przypomina dekret św. Oficjum z 19 stycznia 1866 r. podpisany przez Piusa IX. Św. Pius X w dekrecie Lamentabili potępił modernistyczne pomieszanie porządku naturalnego z nadprzyrodzonym (pkt 22, 58), co znajduje odbicie w słowach młodzieży o „pokoju opartym na sprawiedliwości i prawdzie” – pojęciach oderwanych od Krzyża.

Teologiczny bankructwo posoborowej hierarchii

Wizyta Bätzinga na Wzgórzu Świątynnym i spotkania z muftimi stanowią jawne złamanie kanonu 1258 Kodeksu z 1917 r., zakazującego „czynnego uczestnictwa w kultach niekatolickich”. Jakże odmienną postawę prezentowali prawdziwi pasterze: Pius XI w Miserentissimus Redemptor nakazywał „wynagradzać zniewagi wyrządzane przez mahometan niewierzących w Bóstwo Chrystusa”. Tymczasem cała działalność „biskupa” Limburga streszcza się w apostazji gnostyckiej opisanej przez św. Piusa X w Pascendi: redukcji religii do uczuciowego braterstwa bez dogmatów.

Zatrute źródło pseudosakramentów

Opisywana wizyta w bazylice Narodzenia i kościele św. Katarzyny to farsa, skoro – jak uczy św. Robert Bellarmin – „nie ma sprawowania sakramentów poza Kościołem” (De eccl. milit. III). „Msze” odprawiane przez duchownych uznających władzę antypapieży są nieważne z powodu braku intencji (kan. 1092 §2). Instytucje typu „żłobek Crèche” prowadzone przez posoborowe zgromadzenia stanowią jedynie przykrywkę dla propagowania „religii człowieka” potępionej przez Piusa XII w Humani generis.

Jedyna droga pokoju

Ziemia Święta potrzebuje nie „dwóch państw”, lecz jedynego Króla – Jezusa Chrystusa. Jak nauczał Pius XI: „Nie ma pokoju Chrystusowego bez królestwa Chrystusowego” (Quas primas). Odwrócenie się od tej prawdy przez modernistycznych uzurpatorów typu Bätzinga przynosi tylko kolejne klęski. Betlejem, gdzie niegdyś hołd Trzech Króli wyznaczył panowanie Boga-Człowieka, dziś staje się areną bałwochwalczego spektaklu, gdzie „duch Asyżu” depcze prawdę o Wcieleniu. Jedynym lekarstwem jest powrót do niezmiennej doktryny wyłożonej na Soborze Watykańskim I: „Wiara katolicka jest konieczna do zbawienia” (konst. Dei Filius, rozdz. 2).


Za artykułem:
30 grudnia 2025 | 16:52Bp Bätzing: wspólne życie chrześcijan i muzułmanów w Betlejem wzorem dla świata
  (ekai.pl)
Data artykułu: 30.12.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.