Portal Catholic News Agency (30 grudnia 2025) przedstawia sylwetkę Toma Emmera – „whipa większości” w Izbie Reprezentantów – jako wzór „katolika zaangażowanego politycznie”. W wywiadzie dla „EWTN News Nightly” kongresman z Minnesoty opowiada o „formacji w katolickiej szkole”, codziennej Mszy ojca oraz „przykładzie wiary” rodziców. Wątek śmierci siostry Bridget od raka piersi służy jako pretekst do sentymentalnej opowieści o „zaufaniu Bożej Opatrzności”.
Modernistyczna mistyfikacja „wiary”
Emmer deklaruje przywiązanie do praktyk religijnych: „Śpiewałem w chórze kościelnym, byłem sopranem”. Jednakże w świetle kanonu 1258 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., który zabrania katolikom uczestnictwa w akcjach religijnych heretyków, jego obecność w strukturach posoborowych jest aktem apostazji. Jak stwierdza św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice: „Jawny heretyk nie może być członkiem Kościoła”.
„Too many people […] don’t take a minute to sit down and check out what the good Lord has created”
Te puste frazesy o „dostrzeganiu Bożego stworzenia” przemilczają fundamentalną prawdę: prawdziwa pobożność wymaga uznania Chrystusa Króla jako jedynego Pana życia społecznego (Pius XI, Quas Primas). Tymczasem Emmer poparł ustawę zmuszającą stany do uznania „małżeństw” homoseksualnych – co jest jawnym przyzwoleniem na sodomię potępioną w Księdze Kapłańskiej (18:22).
Polityczny oportunizm vs. niezmienna doktryna
Artykuł chwali „spójność” Emmera w kwestii aborcji (rating A+ od organizacji pro-life), lecz przemilcza jego:
- Poparcie dla in vitro – procedury potępionej przez Piusa XII w przemówieniu do położników (29 września 1949) jako „sprzecznej z prawem naturalnym i godnością ludzką”.
- Głosowanie za „Respect for Marriage Act” (2022) – co stanowi formalną współpracę w grzechu publicznego zgorszenia (Can. 2332 CIC 1917).
Wymijające sformułowanie, że „Kościół katolicki nie uznaje cywilnych związków osób tej samej płci za małżeństwo” to klasyczny przykład modernistycznej taktyki: mówienia półprawd, by uniknąć potępienia całej herezji. Kongregacja Świętego Oficjum w dekrecie z 4 lutego 1929 r. jednoznacznie stwierdza: „Katolikom nie wolno uczestniczyć w propagowaniu jakichkolwiek form związków pozamałżeńskich”.
„USCCB” jako narzędzie destrukcji
Wspomnienie o „Konferencji Biskupów Katolickich USA” (USCCB) protestującej przeciw deportacjom to kuriozalny przykład:
- Instytucja kierowana przez „biskupów” bez ważnych święceń (po reformie sakramentalnej z 1968 r.)
- Promująca rewolucyjną doktrynę „praw migracyjnych” sprzeczną z nauką Leona XIII (Rerum Novarum) o pierwszeństwie „dobra wspólnego narodu”
Jak trafnie zauważył abp Marcel Lefebvre (choć sam w błędzie): „Posoborowy kościół stał się narzędziem rewolucji”. USCCB to masońska marionetka realizująca plan zniszczenia państw narodowych.
Mistycyzm emocjonalny zamiast wiary
Opowieść o śmierci siostry Bridget odsłania najgłębszą zgniliznę neo-katolicyzmu:
„If God comes and calls me today, so be it”
To nie heroiczna cnota, lecz kwietystyczna bierność! Św. Alfons Liguori w „Umiłowaniu Jezusa Chrystusa w życiu codziennym” poucza: „Prawdziwy chrześcijanin walczy o życie jako dar Boży, a godząc się z wolą Boga, używa wszelkich naturalnych i nadprzyrodzonych środków”. Brak tu wezwania do sakramentów pokuty i namaszczenia – zastąpionych psychologizującym „przeżywaniem każdej sekundy”.
Konsekwencje doktrynalne
Emmer – jak większość „katolickich” polityków w strukturach posoborowych – reprezentuje typową schizofrenię modernistyczną:
| Deklaracje | Czyny | Konsekwencje teologiczne |
|---|---|---|
| „Szacunek dla życia” | Poparcie in vitro (mordowanie embrionów) | Współudział w dzieciobójstwie (Can. 2350 §1) |
| „Wartości rodzinne” | Głosowanie za ustawą LGBT | Propagowanie sodomii (Can. 2335) |
| „Pobożność maryjna” | Udział w pseudo-liturgiach | Świętokradztwo (Can. 2322) |
Jak ostrzegał Pius X w Lamentabili Sane: „Moderniści łączą sprzeczności, by zniszczyć jedność wiary”. Emmer doskonale wpisuje się w tę diagnozę – jego „wiara” to kostium dla politycznego karierowiczostwa.
Dlaczego media neo-kościoła promują takich „katolików”?
Artykuł CNA to element szerszej strategii:
- Stworzenia iluzji „katolickiego zaangażowania” w strukturach masońskiej demokracji
- Rozmycia nauki o Chrystusie Królu (Quas Primas) poprzez promowanie „dobrych przeciwników aborcji” akceptujących inne grzechy wołające o pomstę do nieba
- Utrwalenia protestanckiego modelu „wiary prywatnej” odseparowanej od życia publicznego
Jak podsumowałby św. Pius X: „Najgorszymi wrogami Kościoła nie są jawni heretycy, ale ci, którzy noszą jego płaszcz, by go zdradzić” (Encyklika Pascendi). Tom Emmer i jemu podobni to żywe dowody tej zdrady.
Za artykułem:
Rep. Tom Emmer credits his parents’ example in fostering Catholic faith (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 30.12.2025
