Nazaretanki w sidłach posoborowej iluzji: jubileusz bez łaski
Portal Vatican News (1 grudnia 2025) relacjonuje zakończenie roku jubileuszowego 150-lecia założenia Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Ro…
Portal Opoka relacjonuje sprawę sądową wytoczoną bawarskiemu dziennikowi przez Stanisława Zalewskiego, rzekomego stulatka i byłego więźnia niemieckich obozów koncentracyjnych. Sprawa dotyczy użycia przez gazetę sformułowania „polskie obozy”, co stanowi jawną próbę przerzucenia odpowiedzialności za zbrodnie narodowosocjalistyczne na Naród Polski. Mech Lech Obara ze Stowarzyszenia Patria Nostra przedstawia werdykt Sądu Apelacyjnego w Warszawie jako „przywracający choć część narzędzi ochrony godności”, podczas gdy w istocie mamy do czynienia z kolejnym aktem teatru prawnego, który ignoruje podstawowe zasady sprawiedliwości i prawdy historycznej.
Portal Opoka (1 grudnia 2025) prezentuje tekst ks. Michała Kwitlińskiego pt. Jak gaworzące niemowlę, promujący rzekomo „dziecięcą” postawę wobec Boga. Autor, powołując się na słowa Pana Jezusa o prostaczkach (Łk 10,21), sugeruje redukcję życia duchowego do emocjonalnej prostoty, porównując dorosłych wiernych do „gaworzących niemowląt”.
Synkretyczna pielgrzymka uzurpatora do bałwochwalczego kultu w Annaya
Portal Opoka relacjonuje wizytę uzurpatora Roberta Prevosta (używanego pseudonimu „Leon XIV”) przy grobie maronickiego mnicha Józ…
Portal Tygodnik Powszechny (1 grudnia 2025) przedstawia raport Narodowego Banku Polskiego dotyczący sytuacji ukraińskich imigrantów w Polsce, akcentując ich rzekomą integrację i wkład gospodarczy. W artykule Eweliny Burdy czytamy, że 78% uchodźców utrzymuje się z pracy zarobkowej, 72% samodzielnie wynajmuje mieszkania, a 63% deklaruje znajomość języka polskiego. Autorzy wskazują na poprawę stabilności zatrudnienia i zmniejszanie się liczby osób przebywających w ośrodkach zbiorowego zakwaterowania.
Portal Vatican News (1 grudnia 2025) przedstawia Liban jako „wielokulturowy skrawek ziemi”, gdzie rzekomo „chrześcijanie i muzułmanie” współtworzą harmonijną „mozaikę”. W komentowanym tekście ks. prof. Rafał Potoczny z Uniwersytetu Opolskiego wychwala system wyznaniowy Libanu, w którym prezydentem jest maronita, premier – sunnita, a przewodniczącym parlamentu – szyita. Autor bezkrytycznie relacjonuje wizytę uzurpatora Leona XIV w tym kraju, przedstawiając ją jako kontynuację „przesłania pokoju” poprzednich antypapieży.
Portal Vatican News relacjonuje wizytę uzurpatora Leona XIV przy grobie „św.” Szarbela w Libanie, przedstawiając ją jako wydarzenie duchowe. W rzeczywistości mamy do czynienia z teatralną inscenizacją, gdzie antypapież – jak określa się w tradycji katolickiej fałszywych następców św. Piotra po 1958 roku – wykorzystuje postać podejrzanego „ascety” do propagowania modernistycznych herezji.
Portal Catholic News Agency relacjonuje wizytę uzurpatora Leona XIV w klasztorze św. Marona w Annaya (1 grudnia 2025), gdzie modlił się przy grobie tzw. „świętego” Charbela Makhloufa. Artykuł przedstawia to wydarzenie jako „głęboko symboliczne”, podkreślając, że „chrześcijanie i muzułmanie” jednoczą się w kulcie tej postaci oraz wskazując na 30 tysięcy „cudów” przypisywanych jego wstawiennictwu. Uzurpator miał wezwać do „jedności w Kościele” i pokoju w Libanie, ofiarowując klasztorowi lampę jako znak powierzenia kraju „światłu Chrystusa”.
Portal Konferencji Episkopatu Polski donosi o VII drużynowym meczu szachowym między "duchowieństwem" a Wojskiem Polskim, rozegranym 29 listopada 2025 r. w pallotyńskim Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie. "Drużynę duchowieństwa" reprezentowali: "ksiądz" Jan Kojło z Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego oraz pięciu "księży" i "kleryków" rzymskokatolickich, w tym pallotyni. Wojsko Polskie przegrało 8:22. Po meczu odbyła się wymiana pamiątek ufundowanych przez Ministerstwo Obrony Narodowej i burmistrza Ożarowa Mazowieckiego.
Portal LifeSiteNews (1 grudnia 2025) przytacza fragmenty dzieła Dom Prospera Guéranger o św. Andrzeju Apostole, określając go mianem „Apostoła Krzyża”. Artykuł opisuje powołanie Andrzeja, jego misję ewangelizacyjną w Scytii, Epirze i Tracji, oraz męczeńską śmierć w Patras, gdzie miał wyznać przed prokonsulem Egeaszem: „Ja codziennie składam w ofierze Bogu wszechmogącemu, który jest jeden i prawdziwy, nie ciało wołów ani krew kozłów, ale niepokalanego Baranka na ołtarzu”. Tekst kończy się wezwaniem do naśladowania poświęcenia Apostoła, który „uczył, że krzyż jest kluczem do wieczności” – niestety, bez wskazania na konieczność trwania przy niezmiennej Ofierze Mszy Świętej jako jedynej gwarancji zachowania tej nauki.
