Artykuł poniższy relacjonuje obchody wspomnienia św. Klary z Asyżu, eksponując „nowoczesność” jej wyborów życiowych poprzez pryzmat współczesnych wartości antropocentrycznych. Cytyowany artykuł przedstawia świętą jako prekursorkę emancypacji kobiecej, redukując jej heroiczne wyrzeczenie do aktu społecznego nonkonformizmu.
Portal Opoka informuje o skandalicznych wydarzeniach podczas koncertu białoruskiego rapera Maxa Korzha na Stadionie Narodowym w Warszawie, gdzie jawnie eksponowano flagę ukraińskich nacjonalistów z UPA odpowiedzialnych za ludobójstwo Polaków. Spółka zarządzająca obiektem złożyła zawiadomienie do prokuratury, zaś politycy wyrazili oburzenie. Publiczne epatowanie symboliką ludobójców wołyńskich nie spotkało się jednak z jednoznaczną reakcją polskich hierarchów „Kościoła” posoborowego, co stanowi kolejny dowód jego duchowej bankructwa.
Portal Opoka (11 sierpnia 2025) relacjonuje dramatyczną sytuację Betlejem, cytując wypowiedzi „księdza” Ibrahima Faltasa z franciszkańskiej Kustodii Ziemi Świętej. „Miasto jest martwe” – skarży się zakonnik, wskazując na masową emigrację 175 rodzin chrześcijańskich, upadek gospodarczy spowodowany brakiem pielgrzymów oraz ogólny klimat „nienawiści i zemsty” panujący w regionie. Artykuł pomija jednak kluczowy fakt: obecny upadek duchowy Ziemi Świętej jest bezpośrednią konsekwencją zdrady doktrynalnej posoborowego pseudo-Kościoła.
Portal Opoka relacjonuje wypadek podczas 47. Pieszej Pielgrzymki Diecezji Radomskiej na Jasną Górę, gdzie pijany kierowca potrącił 10 osób, w tym dziecko. Ks. Krzysztof Bochniak zapewnia, że stan poszkodowanych nie zagraża życiu, a organizatorzy dopełnili wszelkich formalności. „Biskup” Marek Solarczyk modlił się z pątnikami, zaś paulini z Jasnej Góry deklarują modlitewne wsparcie. Artykuł przemilcza jednak fundamentalne prawdy wiary, redukując sacrum do świeckiego dramatu.
Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski relacjonuje planowaną na 13 września 2025 roku ceremonię święceń biskupich ks. Mariusza Dmyterka w greckokatolickiej katedrze we Wrocławiu pod przewodnictwem arcybiskupa Światosława Szewczuka. Informacja podkreśla „historyczny” charakter wydarzenia, pomijając całkowicie jego teologiczną nieważność w świetle niezmiennej doktryny katolickiej.
Portal Opoka (11 sierpnia 2025) relacjonuje wypowiedź Donalda Trumpa dotyczącą planów mediacji między Władimirem Putinem a Wołodymyrem Zełenskim w konflikcie ukraińskim. Amerykański przywódca zapowiada „uczciwą umowę” i odzyskanie części ziem dla Ukrainy, całkowicie pomijając fundamentalną zasadę katolicką o publicznym panowaniu Chrystusa Króla nad narodami.
Portal Opoka relacjonuje wypadek dwóch polskich taterników na Gerlachu (11 sierpnia 2025), gdzie 41-letni mężczyzna poniósł śmierć, a 46-latek doznał ciężkich obrażeń. Artykuł koncentruje się na suchych faktach operacyjnych, technicznych szczegółach trasy wspinaczkowej oraz ogólnikowych apelach o „odpowiedzialność”, całkowicie pomijając najważniejszą perspektywę: stan dusz ofiar w godzinie śmierci i obowiązek katolickiego dziennikarstwa do przypominania o sprawach ostatecznych. To nie wypadek górski, lecz monumentalne milczenie o zbawieniu wiecznym stanowi prawdziwą tragedię niniejszego doniesienia.
[Świat] Synkretyzm pod płaszczykiem wdzięczności: sanktuarium Jana Pawła II na Karaibach
Portal Opoka informuje o planach utworzenia sanktuarium Jana Pawła II na Karaibach jako „wotum za pontyfikat zmieniający oblicze Kościoła i świata”. Projekt zakłada adaptację zrujnowanego kościoła w stolicy Antiguy przez Zakon Maltański, z przeznaczeniem na centrum „dialogu międzyreligijnego” i promocję „wartości solidarności”.
Portal Opoka relacjonuje życie świętej Klary z Asyżu poprzez pryzmat „odważnych wyborów” i „nowoczesności”, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar jej świętości. Cytowany artykuł z 11 sierpnia 2025 roku, powołujący się na modernistyczną interpretację siostry Marii Chiary Riva, redukuje duchowe dziedzictwo założycielki klarysek do psychologicznego manifestu samorealizacji.
Portal VaticanNews relacjonuje opis Ołtarza Św. Klary w bazylice jej imienia w Asyżu oraz kontekst życia tej świętej, przedstawiany przez biografów i klaryski. Artykuł koncentruje się na ikonografii ołtarza (trzy pola, dwie kolumny, osiem scen) oraz na wybranych momentach życia Klar, od Palmowej Niedzieli po chwałę końcową w kręgu papieskiej czci. Opisuje także, jak młoda Klara — poruszona przykładem Franciszka — opuszcza dom rodzinny i zakłada nową formę życia chrześcijańskiego wraz z poczynaniami swojej wspólnoty. Artykuł podkreśla „nowoczesność” Klar w kontekście ówczesnych konwenansów i posłużenie się obrazem jako narzędziem edukacyjnym dla wiernych i pielgrzymów. Narracja przedstawia Klarę jako postać odważną, która stawia wyzwania społecznym i religijnym normom swoich czasów, a jej losy służą jako przykład dla młodych poszukujących powołania. Artykuł kończy modłami i apelacją do młodzieży, by na podobieństwo Klar pragnęła życia w pełni, nie zadowalając się półśrodkami. Z połączenia tych elementów wynika teza dalszej analizy: choć artykuł próbuje ukazać Klarę jako inspirujący wzór, to jednak ukrywa prawdziwe fundamenty powołania monastycznego i zaniedbuje niezmienny charakter duchowości katolickiej przed 1958 rokiem.>
