2025 – Strona 261 – Ethos Catholicus

Realistyczne zdjęcie tradycyjnego wnętrza kościoła katolickiego z kapłanem w liturgicznych szatach, trzymającym krzyż, w skupionej modlitwie wiernych, ukazujące duchową głębię i szacunek dla sakramentu.

Dialog zamiast nawrócenia: „Przystanek Jezus” jako laboratorium naturalizmu

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

eKAI publikuje wywiad Anny Rasińskiej z Tomaszem Trzaską, określanym jako „ksiądz”, „ewangelizator” i ekspert Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym, o inicjatywie „Przystanek Jezus” towarzyszącej festiwalowi Pol’and’Rock. Rozmówca opisuje przesunięcie akcentów z głoszenia Chrystusa na „wysłuchanie, wsparcie, akceptację, rozmowę”, chwali pozytywne reakcje festiwalowiczów, akcentuje brak „procedur”, relacyjność i hasło „Jest nadzieja”, mówi o pytaniach egzystencjalnych, o „Kościele słuchającym” i o tym, że „aby doprowadzić kogoś do Boga, trzeba najpierw spotkać się z nim jako z człowiekiem – wysłuchać, wejść w relację”. Konkluduje, że ewangelizator ma „siać” bez oglądania owoców, a radą dla zmagających się z kryzysem ma być prośba o wysłuchanie. To manifest naturalistycznej redukcji nadprzyrodzonej misji Kościoła do psychologicznego wolontariatu.

Rekolekcja młodych katolików w Rzymie, modlących się przed bazyliką, ukazująca ich duchowe zaangażowanie i pobożność w tradycyjnym katolickim stylu.

Kurialiści

Jubileusz Młodych w Rzymie 2025: spektakl emocji bez łaski i bez wiary

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

Cytowany artykuł relacjonuje wyjazd młodzieży z archidiecezji gnieźnieńskiej na tzw. Jubileusz Młodych w Rzymie (27 lipca – 4 sierpnia 2025): uczestnictwo w wydarzeniach masowych, przejście przez Drzwi Święte, „Msze” i czuwania pod przewodnictwem Leona XIV, wizyty w rzymskich bazylikach, Asyżu i przy grobach Jana Pawła II, Jorge Bergoglia oraz Carla Acutisa; entuzjastyczne świadectwa młodych o „radości”, „doświadczeniu Boga” i o wspólnotowych emocjach; podkreślenie obecności „biskupa” Radosława Orchowicza, licznych „kapłanów” i figur znanych z posoborowych środowisk, jak o. Tomasz Nowak i o. Adam Szustak. Całość utrzymana jest w tonie promocyjno-eventowym i emocjonalnym, bez poważnego słowa o grzechu, łasce uświęcającej, wierze nadprzyrodzonej, sądzie ostatecznym, piekle i koniecznej podległości Chrystusowi Królowi w porządku publicznym. Jednym zdaniem: jest to opis religijnego widowiska, które – pod pozorem katolicyzmu – promuje naturalizm, demokratyzację „Kościoła” i kult człowieka.

Grupa wiernych modlących się na Wawelu, ukazująca tradycyjną katolicką pobożność i szacunek wobec świętości w realistycznej, sakralnej scenerii

Kurialiści

„Kościół, który żyje”? Retoryka bez łaski uświęcającej i bez Krzyża

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

eKAI relacjonuje Mszę na Wawelu inaugurującą 45. Pieszą Pielgrzymkę Krakowską na Jasną Górę, podczas której abp Marek Jędraszewski przedstawia pielgrzymowanie jako „czas świadectwa o Kościele, który żyje”, rozwija symbolikę trzech gór (Tabor–Wawel–Jasna Góra), zachęca do modlitwy za „papieża” Leona XIV, za władzę świecką oraz o powołania, akcentując trwanie tradycji i „chrześcijańską tożsamość” narodu. Całość spina ton naturalistyczno-symbolicznej mobilizacji i instytucjonalnego samopotwierdzenia „Kościoła”, przy niemal całkowitym przemilczeniu łaski uświęcającej, konieczności wyznania integralnej wiary, grzechu, pokuty, piekła i sądu; to esencjonalna próba ocalenia posoborowej narracji bez nawrócenia do pełni katolickiej prawdy.

Realistyczne zdjęcie katolickiego duchownego w tradycyjnym stroju przy witrażu Chrystusa Króla, oddające atmosferę nadziei i wiernej wiary w kościele.

Posoborowie

„Latarnią nadziei” bez Chrystusa Króla? Dekonstrukcja naturalizmu Leon(a) XIV

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Cytowany artykuł relacjonuje wideoprzesłanie „papieża” Leona XIV do uczestników kongresu Panafrykańskiej Katolickiej Sieci Teologii i Duszpasterstwa. Przesłanie buduje narrację o „cnotach”, „rodzinie Kościołów lokalnych”, „sieci wsparcia” i „kroczeniu razem w nadziei”, deklarując, że Kościół ma być „latarnia nadziei dla narodów”. Centralny motyw to nadzieja w Roku Jubileuszowym oraz apel o realizację programów duszpasterskich ukazujących pomoc nauczania Kościoła w „otwieraniu serc i umysłów” na miłość Boga. Całość brzmi jak biurokratyczna broszura rozwojowa, a milczenie o grzechu, ofierze Mszy, potrzebie nawrócenia i społecznej władzy Chrystusa Króla demaskuje naturalistyczną, pastoralną retorykę pozbawioną soteriologicznego rdzenia.

Rekreacja realistycznego, pełnego szacunku katolickiego nabożeństwa z kapłanem i wiernymi podczas uroczystości przy kościele

Polska

Kult wolności bez Chrystusa: świętowanie polityki zamiast prymatu Króla

Zostaw komentarz / Polska / Defensor Fidei

Cytowany artykuł z portalu Opoka relacjonuje tłumne zgromadzenie na Wiejskiej podczas zaprzysiężenia Karola Nawrockiego na prezydenta RP: pieśń „Rota”, modlitwa różańcowa, hasła patriotyczne, transparenty środowisk politycznych i związkowych oraz przemówienie nowo zaprzysiężonego prezydenta o „wolnej, suwerennej, niepodległej Polsce”. Wskazano, że demonstracja, początkowo planowana jako forma nacisku, przerodziła się w świętowanie, zakończone przejściem do archikatedry na Mszę „św.”. Oto znak naszych czasów: patriotyzm i „religijność” uwięzione w poziomie naturalnym, bez uznania publicznego panowania Chrystusa Króla i bez troski o stan łaski.

Rewerentny kapłan katolicki w tradycyjnych szatach przed dużym krucyfiksem w skromnym kościele, symbolizujący wiarę i oddanie, z łagodnym naturalnym światłem, oddający powagę i refleksję nad królowaniem Chrystusa.

Posoborowie

Hiroszima jako pretekst: humanitarny moralizm zamiast królowania Chrystusa

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Cytowany artykuł relacjonuje homilię metropolity Chicago, kard. Blase’a Cupicha, wygłoszoną w Hiroszimie w święto Przemienienia Pańskiego, w 80. rocznicę zrzucenia bomby atomowej. Głównym motywem jest kontrast „światła Taboru” i „światła eksplozji”, następnie moralistyczne wezwania: „pamiętać, podążać razem, chronić” – formuła zaczerpnięta z programu Franciszka, uzupełniona naturalistyczną narracją o „wspólnym domu”, „globalnym bezpieczeństwie” i „podążaniu nowymi drogami pokoju”, bez ani jednego słowa o społecznej suwerenności Chrystusa Króla, grzechu, sprawiedliwości Bożej i warunku pokoju, jakim jest poddanie narodów Prawu Bożemu. Tekst maskuje milczeniem porządek nadprzyrodzony i redukuje religię do etyki humanitarnej.

Rekolekcje katolickie w tradycyjnej świątyni, kapłan z krzyżem, atmosfera modlitwy i duchowości

Kurialiści

Radom: nominacja i rezygnacja w jednym miesiącu – objaw dekadencji „episkopatu”

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

eKAI informuje, że bp Marek Solarczyk ogłosił komunikat o przyjęciu przez „papieża” Leona XIV rezygnacji „biskupa” nominata Krzysztofa Dukielskiego z urzędu „biskupa pomocniczego” Radomia. Zaznaczono, iż nominacja nastąpiła 12 lipca 2025, a po niespełna miesiącu „Ojciec Święty” przychylił się do prośby nominata, co zostało przekazane przez nuncjusza z poleceniem ogłoszenia wiernym. Ten beztreściowy, biurokratyczny komunikat odsłania nie tyle fakt personalny, ile postępującą zapaść eklezjologiczną i duchową struktur posoborowych.

Szczegółowe, religijne zdjęcie ukazujące kapłana odprawiającego Mszę świętą w tradycyjnym kościele katolickim, z powagą i szacunkiem wobec liturgii, symbolizujące głęboką wiarę i oddanie.

Kurialiści

Liturgiczny kamuflaż państwowego kultu: „dobro wspólne” zamiast panowania Chrystusa

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

Cytowany artykuł relacjonuje Mszę w katedrze warszawskiej po zaprzysiężeniu prezydenta Karola Nawrockiego (Portal Opoka, 06.08.2025). „Przewodniczy” abp Wojciech Polak, zaś homilię głosi abp Adrian Galbas. W centrum przekazu stoją: pochwała urzędu prezydenta jako służby „dobru wspólnemu”, wezwania do jedności ponad podziałami i do przestrzegania prawa, modlitwa o „łaskę” dla prezydenta oraz alegoryczne zestawienie Góry Tabor i Kalwarii jako rytmu sukcesów i porażek politycznych. Pojawiają się odwołania do „Leona XIV”, do św. Leona Wielkiego, do króla Salomona i Piotra Skargi, a także do Emmanuela Macrona i „transcendencji” jako wspólnego dobra dla wierzących i niewierzących. Tekst podsumowuje modlitwa „za Ojczyznę”. Zasadniczy ton: polityczna pastoralizacja liturgii i sakralizacja państwowego programu. Zasadniczy błąd: redukcja religii do moralistyczno-obywatelskiego humanitaryzmu, w którym króluje konstytucja i „dobro wspólne”, a milknie dogmat o konieczności panowania Chrystusa Króla i poddania narodów Jego Prawu.

Smutny i poważny katolicki biskup modli się w cienistym kościele przy krzyżu, wyrażając pokorę i duchową głębię, w tradycyjnym katolickim stylu.

Kurialiści

Radom: rezygnacja nominata i kolejny akt biurokratycznej pustki

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski publikuje komunikat, w którym podaje, że Krzysztof Dukielski, biskup-nominat dla diecezji radomskiej, poprosił „papieża” Leona XIV o zwolnienie go z funkcji biskupa pomocniczego, a „Ojciec Święty” prośbę przyjął. Informację podpisuje Marek Solarczyk jako Biskup Radomski, wskazując, że wiadomość została przekazana przez Nuncjusza Apostolskiego do publicznej wiadomości. Nie pada żadne wyjaśnienie motywów, nie ma ani jednego zdania teologicznego o naturze biskupstwa, o dobru dusz, o misji Kościoła; jest jedynie sucha notyfikacja kadrowa zakończona formułą urzędową. To nie jest pasterska troska, lecz urzędnicza komunikacja korporacji religijnej, świadcząca o dereligizacji i proceduralnym wygaszeniu sensu nadprzyrodzonego.

Reverentny obraz starszego kapłana modlącego się w tradycyjnym kościele katolickim przed krzyżem, w nastrojowym świetle, odzwierciedlający głęboką pobożność i wiarę.

Kurialiści

„Mentalność zwycięzcy”, „katechumenalna” i inne eufemizmy: posoborowa ucieczka od Wiary

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

Biuro Prasowe KEP relacjonuje wystąpienie Artura Ważnego podczas XVI Diecezjalnego Spotkania Kapłanów w Czeladzi (Sanktuarium św. Jana Vianneya). Mówca akcentuje konieczność „dorastania do miary Jezusa” poprzez „zmianę mentalności”: najpierw „biblijnej”, następnie „zwycięzcy”, wreszcie „rybaka” i „katechumenalnej”, która ma być „permanentna, prosta, podstawowa”. Padają diagnozy o 80% niepraktykujących (według dominicantes), a lekarstwem mają być procesy, formacje i stałe programy „wprowadzania w tajemnice wiary”. Przywołany jest rzekomy „powrót młodych” na Zachodzie i potrzeba „konkretu” oraz „przyjaźni z Jezusem”. Całość wieńczy kult relikwii św. Jana Marii Vianneya i parafialny poczęstunek. Zasadniczy problem: redukcja nadprzyrodzonej religii do programów mentalnych i socjotechniki, przy jednoczesnym milczeniu o grzechu, pokucie, dogmacie, Ofierze Mszy i konieczności poddania się królowaniu Chrystusa.