Portal Opoka (25 września 2025) przedstawia wypowiedź „biskupa” Tadeusza Bronakowskiego, rzekomego przewodniczącego Zespołu KEP ds. Apostolstwa Trzeźwości, który popiera projekty ustaw partii Lewica i Polski 2050 dotyczące ograniczenia sprzedaży alkoholu. W całym tekście brak jakiegokolwiek odniesienia do nadprzyrodzonej misji Kościoła, redukując problem alkoholizmu do poziomu społecznej inżynierii.
Naturalistyczna redukcja problemu grzechu
„Biskup” Bronakowski stwierdza: „Konieczna jest zmiana myślenia naszego społeczeństwa o roli alkoholu w życiu człowieka”. W całym wywodzie żadnego słowa o grzechu pijaństwa, konieczności nawrócenia czy sakramentach. To czysto socjologiczne podejście potwierdza diagnozę św. Piusa X zawartą w encyklice Pascendi Dominici Gregis: „Moderniści starają się sprowadzić człowieka do czysto ziemskich horyzontów” (pkt 39).
„Zastosowanie tych środków, według ekspertów, daje gwarancję realnego zmniejszenia problemów alkoholowych”
W tej wypowiedzi ujawnia się typowo modernistyczne zawierzenie „ekspertom” i państwowym regulacjom, podczas gdy Kościół zawsze nauczał, że prawdziwa wolność od nałogów płynie z łaski Bożej. Jak przypomina Quas Primas Piusa XI: „Pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowym” jest jedynym fundamentem społecznego ładu.
Kryzys autorytetu i milczenie o prawdziwych rozwiązaniach
W artykule pojawia się kuriozalne odwołanie do „Narodowego Programu Trzeźwości” z 2018 roku. Tymczasem:
- Brak wzmianki o obowiązku władz cywilnych do publicznego uznania panowania Chrystusa Króla (Quas Primas, pkt 18)
- Żadnego nawiązania do roli modlitwy, postu i sakramentalnego życia jako narzędzi walki z nałogami
- Pominięcie nauczania Leona XIII w Rerum Novarum o nadprzyrodzonych fundamentach ładu społecznego
„Biskup” powtarza slogan: „Przez abstynencję wielu do trzeźwości wszystkich”, całkowicie zapominając, że katolicka trzeźwość jest cnotą moralną, a nie jedynie brakiem spożycia alkoholu. Jak uczy Katechizm Rzymski: „Trzeźwość jest cnotą, która strzeże umiaru w używaniu napojów” (część III, rozdział VI).
Symptom szerszej apostazji
Cała wypowiedź „biskupa” Bronakowskiego to:
- Przyznanie racji siłom politycznym jawnie wrogim Kościołowi (Lewica)
- Redukcja apostolstwa do poziomu akcji społecznej, co potępia już Syllabus Piusa IX (pkt 40: „Nauka Kościoła wroga postępowi”)
- Milczenie na temat moralnego obowiązku państwa do zwalczania grzechu publicznego – w tym przypadku reklamy alkoholu jako przyjemności
Jak ostrzegał św. Pius X w Lamentabili Sane: „Dogmaty wiary muszą być pojmowane wyłącznie według ich funkcji praktycznej” (potępiona teza 26). Właśnie to widzimy – wiarę sprowadzoną do narzędzia społecznej terapii, bez odniesienia do zbawienia dusz czy kultu Boga.
Katolicka odpowiedź na alkoholowy dramat
Prawdziwe rozwiązanie problemu alkoholizmu wymaga:
- Publicznego uznania władzy Chrystusa Króla nad Polską (Quas Primas, pkt 31)
- Przywódców politycznych, którzy „nie odbierają rzeczy ziemskich Ten, który daje Królestwo niebieskie” (Quas Primas)
- Odwołania się do nadprzyrodzonych środków: modlitwy, pokuty, Bractw Trzeźwości zatwierdzonych przez prawowitych pasterzy
Dopóki „duchowni” posoborowi będą traktować alkoholizm jako wyzwanie socjologiczne, a nie duchową zarazę wymagającą exorcyzmów i nawrócenia, ich wysiłki pozostaną jałowym moralizatorstwem. Jak przypomina Pius XI: „Nie ma w nas władzy, która by wyjęta była spod panowania Chrystusa” (Quas Primas) – dotyczy to zarówno prawodawców, jak i tych, którzy powinni być stróżami Depositum Fidei.
Za artykułem:
Bp Bronakowski o ograniczeniach sprzedaży i reklamy alkoholu: wysuwamy te postulaty od wielu lat (opoka.org.pl)
Data artykułu: 25.09.2025
