Portal Opoka (25 września 2025) relacjonuje mechanizmy systemowej eliminacji chorych w Kanadzie poprzez program MAiD (Medical Assistance in Dying) oraz w USA – gdzie sztuczna inteligencja odmawia refundacji terapii. Przykłady Jennifer Brady (Nowa Szkocja) walczącej o leczenie obrzęku limfatycznego oraz Gene’a Lockana pozbawionego rehabilitacji przez UnitedHealthcare ilustrują cywilizację śmierci zarządzaną przez algorytmy zysku. Artykuł pomija jednak zasadniczy wymiar teologiczny: lex naturalis (prawo naturalne) oraz nadprzyrodzony obowiązek obrony życia.
Eutanazja jako polityka oszczędnościowa: kwintesencja apostazji społecznej
Przypadek Kanady, gdzie od 2016 r. zabito 60 tys. osób – więcej niż zmarło na Alzheimera i cukrzycę – demaskuje utylitarystyczne jądro tzw. „prawa do śmierci”. Jak nauczał Pius XI w Quas primas: „nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”. Odmowa leczenia Jennifer Brady przez władze Nowej Szkocji przy jednoczesnej „ofercie” wspomaganego samobójstwa to realizacja Syllabusu błędów Piusa IX, potępiającego tezę, że „Kościół nie może potępiać błędów filozoficznych” (pkt 13).
„Gotowa była nawet zastawić swój dom […] mimo to jednak spotykała się z ciągłą odmową władz prowincji”
To nie błąd systemu, lecz logika państwa odrzucającego Regnum Christi (Królestwo Chrystusa). Jak przypomina Syllabus (pkt 39): „Państwo, jako źródło wszystkich praw, posiada władzę nieograniczoną” – co prowadzi do sytuacji, gdzie urzędnik zastępuje Boga w decydowaniu o życiu i śmierci.
Sztuczna inteligencja jako narzędzie transhumanistycznej herezji
Amerykański model „AI odmawiającej terapii” (systemy NH Predict, EviCore) to kolejny etap modernistycznej rewolucji potępionej w Lamentabili sane (Św. Oficjum, 1907). Gdy algorytm o 90% wskaźniku błędów decyduje o życiu 100 mln ludzi (UnitedHealthcare, NaviHealth), wypełnia się proroctwo Piusa X: „dogmaty […] są pewną interpretacją faktów religijnych, którą z dużym wysiłkiem wypracował sobie umysł ludzki” (potępiona teza 22).
Redukcja człowieka do „ryzyka aktuarialnego” i „obciążenia finansowego” stanowi pogwałcenie godności osoby ludzkiej – imago Dei (obrazu Bożego). Jak przypomina Syllabus (pkt 58), błąd polega na tym, że „cała doskonałość moralności polega na gromadzeniu bogactw wszelkimi środkami”. Brak reakcji „księży” posoborowych na tę formę eutanazji ukazuje ich kolaborację z kulturą śmierci.
Milczenie o nadprzyrodzoności: najcięższe oskarżenie
Artykuł Opoki, choć słusznie piętnuje mechanizmy ekonomiczne, pomija kluczowy wymiar duchowy:
- Żadnej wzmianki o viaticum (Wiatyku) dla cierpiących
- Brak analizy eutanazji jako peccatum contra Spiritum Sanctum (grzechu przeciw Duchowi Świętemu) – ostatecznego odrzucenia łaski
- Zero odniesień do encykliki Casti Connubii Piusa XI, która potępiła eugenikę jako „zbrodnię przeciwko ludzkości”
To świadectwo zaniku wrażliwości teologicznej w środowiskach podszywających się pod katolicyzm. Jak ostrzegał św. Pius X: „moderniści […] religię Chrystusową zastępują religią naturalną” (Lamentabili, pkt 22).
Katolicka odpowiedź: restytucja społecznego panowania Chrystusa
Rozwiązaniem nie są „lepsze algorytmy”, lecz przywódców”>przywrócenie państwowego kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa – jak nakazywał Leon XIII w Annum Sacrum (1899). Konieczny jest:
- Całkowity zakaz eutanazji pod karą śmierci dla wykonawców (Kodeks Justyniana, Corpus Iuris Civilis)
- Przywódcy”>Przywrócenie katolickiej nauki o cierpieniu jako participatio passionis Christi (udziału w męce Chrystusa)
- Publiczne pokuty narodów za masowe mordy chorych (wzór św. Grzegorza Wielkiego podczas zarazy w Rzymie)
Dopóki trwać będzie laicka tyrania „praw człowieka” (Syllabus, pkt 15: potępienie wolności religijnej), dopóty systemy zdrowia będą fabrykami śmierci. Jak przypomina Pius XI: „Chrystusowi należy się posłuszeństwo nie tylko jako Bogu, ale także jako Człowiekowi” (Quas primas).
Za artykułem:
Eutanazja wprost i po kryjomu: zamiast leczyć, prościej i taniej jest pozbyć się chorego (opoka.org.pl)
Data artykułu: 25.09.2025
