Portal KEP informuje o wyborze tematu LX Dnia Środków Społecznego Przekazu: „Chronić ludzkie głosy i twarze”, który ma nawiązywać do „wyzwań związanych z automatyzacją przekazu i rozwojem sztucznej inteligencji”. Dokument Dykasterii ds. Komunikacji, przytoczony przez KEP, wskazuje, że technologie komunikacyjne „nie mogą całkowicie zastąpić ludzkich zdolności do empatii, etyki i odpowiedzialności moralnej”, apelując o edukację medialną i „wolność ducha”.
Naturalizm zamiast nadprzyrodzonej misji Kościoła
Cała dokumentacja posoborowej „dykasterii” stanowi arsenał modernistycznych błędów potępionych w dekrecie Lamentabili św. Piusa X. W miejsce nadprzyrodzonej misji Kościoła – głoszenia Prawdy Objawionej i prowadzenia dusz do zbawienia – mamy tu redukcję religii do humanistycznej „etyki” i „moralnej odpowiedzialności” (propozycja potępiona nr 58 w Lamentabili).
„Komunikacja publiczna wymaga ludzkiego osądu, a nie tylko schematów danych” – podaje dokument, zupełnie pomijając judicium Ecclesiae (osąd Kościoła) jako jedynego autentycznego interpretatora Prawa Bożego. W ten sposób posoborowie odcina się od nauki Leona XIII, który w Libertas praestantissimum nauczał, że „władza Kościoła w dziedzinie moralności jest tak wielka, że nie może być podporządkowana żadnej władzy świeckiej” (n. 42).
Technokratyczny humanitaryzm jako nowa ewangelia
„Przyszłość komunikacji musi zagwarantować, że maszyny będą narzędziami służącymi człowiekowi” – głosi dokument, który w istocie propaguje herezję naturalizmu, w myśl której człowiek może samodzielnie, bez pomocy łaski, budować doczesny raj. To jawna negacja dogmatu o grzechu pierworodnym, potępionego w kanonie 2 Soboru Trydenckiego.
Mistyczne Ciało Chrystusa zostaje tu zastąpione „wspólnotą komunikacyjną”, gdzie „edukacja medialna” ma zastąpić sakramenty i łaskę uświęcającą. Wspomnienie, że „jako katolicy możemy i powinniśmy wnieść nasz wkład” to tylko próba przykrycia całkowitego zaniechania głoszenia jedynej koniecznej Prawdy: że poza Kościołem nie ma zbawienia (bullą Unam Sanctam Bonifacego VIII).
Milczenie o Chrystusie Królu jako apostazja
Najbardziej szokującą cechą dokumentu jest całkowite milczenie o panowaniu Chrystusa Króla nad społeczeństwami i mediami. To jawna apostazja wobec nauczania Piusa XI w encyklice Quas Primas, gdzie papież stwierdzał:
„Jeżeli królewska godność Pana naszego otacza powagę ziemską książąt i władców pewną czcią religijną, tak też uzacnia obowiązki i posłuszeństwo obywateli” (n. 18). Tymczasem posoborowy dokument nie tylko nie wymaga poddania technologii pod panowanie Chrystusa, lecz wręcz legitymizuje świecki, laicki porządek, gdzie „etyka” jest oderwana od Objawienia.
Modernistyczna relatywizacja zła
Kiedy dokument mówi o „zagrożeniach” sztucznej inteligencji – że „może generować treści (…) mylące, manipulacyjne i szkodliwe, powielać uprzedzenia i stereotypy” – pomija fundamentalne źródło zła: brak podporządkowania technologii prawom Bożym. To nie „algorytmy” są problemem, lecz powszechne odrzucenie społecznego panowania Chrystusa Króla, co Pius XI w Quas Primas nazywał „główną przyczyną nieszczęść świata” (n. 1).
Brak także ostrzeżenia, że przyjmowanie „komunii” w strukturach posoborowych, gdzie Msza została zredukowana do „stołu zgromadzenia” (co potępiało Święte Oficjum w dekrecie z 1947), a rubryki naruszają teologię Ofiary przebłagalnej, jest równoznaczne z bałwochwalstwem wobec technologicznego bożka.
Dokument KEP, podobnie jak cała posoborowa pseudo-reformacja, stanowi potwierdzenie proroctwa Piusa IX zawartego w Syllabusie (propozycja potępiona nr 80): „Rzymski Papież może i powinien pogodzić się z postępem, liberalizmem i współczesną cywilizacją”. Tym samym, struktury okupujące Watykan definitywnie odrzuciły misję Militantis Ecclesiae, zastępując ją kultem technokratycznego humanizmu.
Za artykułem:
„Chronić ludzkie głosy i twarze" – temat LX Dnia Środków Społecznego Przekazu (episkopat.pl)
Data artykułu: 29.09.2025Więcej polemik ze źródłem: episkopat.plPodziel się tą wiadomością z innymi.
