Portal CNA (1 października 2025) informuje o przemówieniu „abpa” Paula Gallaghera, watykańskiego „sekretarza ds. stosunków z państwami”, na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ. „Arcybiskup” miał skrytykować prześladowania chrześcijan, domagać się umorzenia długów krajów Globalnego Południa oraz potępić aborcję, eutanazję i surogację jako „zagrożenia dla życia” i godności człowieka. W tekście nie ma ani słowa o obowiązku uznania społecznego panowania Chrystusa Króla nad narodami ani o nadprzyrodzonym celu Kościoła.
Brak doktrynalnej ostrości: w miejsce prawdy – „humanitarne” ogólniki
„Abp Gallagher” w swej przemowie – jak relacjonuje portal – „zaakcentował nienaruszalność prawa do życia”, nazywając je „fundamentalnym warunkiem wstępnym dla realizacji pozostałych praw”. W tym kontekście potępił „kulturę śmierci” i „wszelkie formy aborcji oraz eutanazji” jako „nielegitymne”. Choć sama diagnoza jest słuszna, sposób przedstawienia problemu odsłania głęboką doktrynalną pustkę posoborowego dyskursu:
„Chrześcijanie na całym świecie są poddawani ciężkim prześladowaniom, w tym przemocy fizycznej, więzieniu, przymusowym wysiedleniom i męczeństwu” – mówił „abp” Gallagher (przyt. za CNA).
Brak tu jednak jakiegokolwiek odniesienia do Quas Primas Piusa XI, który ustanawiając święto Chrystusa Króla, przypomniał: „Nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”. W miejsce katolickiej doktryny o społecznej władzy Chrystusa, Gallagher proponuje świeckie narzędzia ONZ-owskiej biurokracji.
Teologiczne bankructwo: „godność” w miejsce nadprzyrodzonej łaski
W kwestii surogacji „abp” stwierdził: „Inną kwestią zagrażającą nienaruszalnej godności ludzkiej, sprowadzającą człowieka do zwykłego produktu, jest praktyka tzw. macierzyństwa zastępczego”. Zupełnie pominięto jednak fakt, że Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 1137) i cała tradycja teologiczna widzą w prokreacji poza małżeństwem ciężki grzech przeciwko prawu naturalnemu. W posoborowym dyskursie „godność” zastępuje zaś pojęcie łaski uświęcającej i grzechu śmiertelnego – co jest klasycznym przejawem modernizmu potępionego w Lamentabili sane (pkt 65).
„Duch Asyżu” w miejsce misji ewangelizacyjnej
Portal odnotowuje, że Gallagher mówił o „prześladowaniu 360 milionów chrześcijan”, ale nie zauważa, że w samym przemówieniu zabrakło katolickiego rozumienia męczeństwa: oddania życia za wiarę w Chrystusa jako jedynego Zbawiciela. Wręcz przeciwnie, w ONZ-owskim kontekście „prześladowanie” sprowadzone jest do poziomu naruszenia „praw człowieka” – co jest wierną realizacją dekretu Dignitatis humanae, który zrównał prawdziwą religię z fałszywymi kultami. Tymczasem Sobór Florencki (1442) wprost nauczał, że „nikt nie może być zbawiony poza Kościołem katolickim” – a zatem „prawa człowieka” w dziedzinie religii są sprzeczne z prawem Bożym.
Wzór apostazji: redukcja misji Kościoła do społecznego aktywizmu
Gallagher, według relacji, „wezwał do umorzenia długów krajów biednych”, argumentując, że „więzią one narody w ubóstwie”. Choć pomoc ubogim jest chrześcijańskim obowiązkiem, to jednak Katechizm św. Piusa X w kwestii 945 wskazuje jako cel Kościoła „uwielbienie Boga i zbawienie dusz”. Tymczasem cała wymowa przemówienia sprowadza rolę Kościoła do roli pozarządowej organizacji humanitarnej – co Lamentabili (pkt 52) potępia jako błąd naturalizmu.
Głos wołającego na pustyni posoborowej nicości
„Abp” Gallagher, sam będąc produktem sekty posoborowej, nieświadomie obnaża jej bankructwo: w miejsce nieomylnego Magisterium proponuje się świecki dyskurs o prawach człowieka; w miejsce regnum Christi – multilateralizm; w miejsce wiary w zbawczą moc Krzyża – „humanizm solidarności”. To wypełnienie się proroctwa Piusa X z Pascendi, który ostrzegał, że modernistyczny Kościół stanie się „instytucją filantropijną”. Wszystkie postulaty Gallaghera – choć słuszne w warstwie czysto naturalnej – są jedynie palliativum, gdyż pomijają jedyną prawdziwą odpowiedź na kryzys ludzkości: publiczne uznanie panowania Chrystusa Króla nad narodami i indywidualne nawrócenie.
Wystąpienie Gallaghera to doktrynalne bankructwo w majestacie ONZ. Portal CNA, relacjonując je bez krytycznej analizy, współuczestniczy w mystificatio – modernistycznej mistyfikacji, która zastąpiła Ewangelię humanitarnym sloganem.
Za artykułem:
At UN, archbishop faults nations for ‘turning a blind eye’ to persecution of Christians (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 01.10.2025
