Portal Catholic News Agency (4 października 2025) przedstawia siedem „ciekawostek” o św. Franciszku z Asyżu, sprowadzając doktrynalną głębię świętości do powierzchownych faktów biograficznych. Artykuł eksponuje motywy ekologiczne i humanitarne, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar życia Franciszka jako naśladowcy Chrystusa Ukrzyżowanego i obrońcy depositum fidei (depozytu wiary).
Dekonstrukcja naturalistycznej narracji
„Francis was a party-loving rich kid before his conversion”
Opis młodzieńczego okresu życia Świętego jako „bogatego dziecka lubiącego imprezy” odzwierciedla psychologizującą redukcję łaski nawrócenia do subiektywnego procesu dojrzewania. Tymczasem sam Franciszek w Testamencie podkreślał nadprzyrodzony charakter swego powołania: „Pan dał mi taką wiarę w kościoły, że prostym słowem modliłem się i mówiłem: «Panie, oddaj mi zdrowie duszy i ciała»”. Pominięcie kluczowego faktu, iż Święty otrzymał polecenie odnowy Kościoła bezpośrednio od Chrystusa ukazującego się w San Damiano („Idź i odbuduj mój Kościół, który jak widzisz, cały jest w ruinie”) świadczy o modernistycznej tendencji do zastępowania cudów naturalistycznymi wyjaśnieniami.
Fałszywa dialektyka między kapłaństwem a świętością
„Francis never became a priest”
Podkreślanie, że Franciszek „nigdy nie został kapłanem” jako ciekawostka, służy przemyceniu protestanckiej teologii kapłaństwa powszechnego. Artykuł całkowicie ignoruje fakt, że Święty – jako diakon – miał głębokie cultus sacrificii (kult ofiary), o czym świadczy jego List do całego zakonu: „Człowiek powinien zadrżeć, świat się zatrząść, niebo niech się poruszy, gdy na ołtarzu w rękach kapłana jest Chrystus, Syn Boga żywego”. Współczesne próby przeciwstawienia „duchowości franciszkańskiej” kapłaństwu hierarchicznemu są jawnym sprzeniewierzeniem się duchowi Założyciela.
Stygmaty jako fenomen zamiast teologicznego znaku
Wspomnienie o stygmatach jako „pierwszym udokumentowanym przypadku” pomija ich esencjonalne znaczenie: mistyczne zjednoczenie z Męką Pańską jako najwyższa forma naśladowania Chrystusa. Św. Bonawentura w Życiorysie większym podkreślał, że stygmaty były „pieczęcią Najwyższego Biskupa” potwierdzającą autentyczność franciszkańskiego charyzmatu w walce z albigenskim dualizmem. Redukcja tego nadprzyrodzonego fenomenu do historycznego „pierwszeństwa” odziera go z doktrynalnej wagi.
Instrumentalizacja dziedzictwa Franciszkańskiego
Współczesne „franciszkanie” przedstawieni są jako kontynuatorzy charyzmatu, podczas gdy w rzeczywistości:
- Zakony tzw. Trzeciego Zakonu Świeckiego promują ekumeniczne „dialogi” wbrew radykalnemu wezwaniu Reguły niezatwierdzonej: „Nie przyjmować niczego jako swoje przeciwko przykazaniom Pańskim”
- Hasła „ekologii integralnej” Bergoglia wypaczają franciszkańskie Laudes Creaturarum (Pochwały stworzeń) poprzez synkretyczne łączenie chrześcijaństwa z neopogańskim kultem Matki Ziemi
- Radykalne ubóstwo zastąpiono socjalnymi projektami finansowanymi przez globalistyczne fundacje
Milczenie o walce doktrynalnej
Najcięższym zarzutem wobec artykułu jest całkowite pominięcie roli Świętego jako nieustraszonego obrońcy doktryny katolickiej. To właśnie Franciszek osobiście udał się do Damietty, by nawracać sułtana Al-Kamila, a w Regule nakazywał braciom: „Nie wdawać się w kłótnie ani spory, lecz być poddanymi wszelkiemu ludzkiemu stworzeniu ze względu na Boga” (1 P 2,13). Tymczasem współcześni „franciszkanie” uczestniczą w pogańskich rytuałach jak „modlitwa o pokój” w Asyżu (1986), co stanowi jawne pogwałcenie przykazania „Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną”.
Duchowy testament zdradzony
Przedstawienie Franciszka jako prekursora „ekologicznej duchowości” to zdrada jego testamentu zawartego w Pieśni słonecznej, gdzie każde stworzenie wielbi Boga per la tua sola gloria (dla Twej jedynej chwały). Prawdziwy kult Świętego wymaga odrzucenia modernistycznej karykatury i powrotu do źródeł: ubóstwa rozumianego jako całkowite oddanie się Opatrzności, pokuty jako zadośćuczynienia za grzechy świata oraz nieustannej adoracji Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Jak przypomina Pius XI w encyklice Quas Primas, tylko uznanie królewskiej władzy Chrystusa nad jednostkami i narodami może przywrócić prawdziwy pokój – cel, dla którego Bóg powołał św. Franciszka.
Za artykułem:
St. Francis of Assisi: 7 interesting facts about the famous Italian saint (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 04.10.2025
