Portal Opoka (5 października 2025) informuje o udziale Wydawnictwa Esprit w XXX Targach Wydawców Katolickich w Warszawie, zapowiadając szereg spotkań z autorami prezentującymi książki o tematyce religijnej. W programie znalazły się m.in.: podpisywanie książek przez ks. Bogusia Kowalskiego, premiera niepublikowanych kazań Benedykta XVI czy spotkanie poświęcone „niezwykłym objawieniom ks. Jerzego Popiełuszki we Włoszech”. Całość stanowi klasyczny przykład promocji rewolucyjnej doktryny posoborowej pod pozorem „odpowiedzi na duchowe poszukiwania”.
Destrukcja kaznodziejstwa: Od teologii do psychologizujących anegdot
Już sam tytuł książki ks. Kowalskiego „Kazania z życia wzięte” zdradza redukcję homiletyki do poziomu psychologizującego gadulstwa. W miejsce expositio doctrinae catholicae (wyłożenia nauki katolickiej) proponuje się „życiowe” dywagacje, podczas gdy Ojcowie Kościoła i wielcy kaznodzieje jak św. Leonard z Porto Maurizio czy św. Alfons Liguori podkreślali, że kazanie winno przede wszystkim uczyć prawd wiary, budzić bojaźń Bożą i wskazywać drogę do świętości. Pius X w encyklice Acerbo nimis (1905) wyraźnie nakazywał, by kazania koncentrowały się na „rzeczach koniecznych do wiary i zbawienia duszy”, nie zaś na świeckich opowiastkach.
Spotkanie z ks. Robertem Skrzypczakiem pt. „Nadchodzą barbarzyńcy! Czy rozpoznasz znaki czasów?”
Retoryka „znaków czasu” to jedno z najbardziej zgubnych novum Vaticanum II (Gaudium et spes), prowadzące do subiektywizacji doktryny. Koncepcja „barbarzyńców” jako zagrożenia zewnętrznego odwraca uwagę od prawdziwego kryzysu: barbarzyństwa wewnętrznego, czyli apostazji hierarchów i teologów, którzy odrzucili niezmienną naukę Kościoła. Św. Pius X w encyklice Pascendi (1907) przestrzegał, że moderniści „znaki czasu” wykorzystują do „dostosowywania religii do świeckiej kultury”.
Bluźniercza premiera: „Kazania” apostaty Ratzingera
Polska premiera niepublikowanych wcześniej kazań papieża Benedykta XVI z udziałem ks. Roberta Skrzypczaka i ks. Mariusza Kucińskiego
Joseph Ratzinger jako główny teolog Vaticanum II i współautor deklaracji o wolności religijnej Dignitatis humanae – dokumentu potępionego wyraźnie przez Grzegorza XVI w Mirari vos (1832) jako „bezbożne i absurdalne twierdzenie, czyli ową szaleńczą wolność” – nie może być traktowany jako źródło autentycznej nauki katolickiej. Propagowanie jego pism stanowi otwarte pogwałcenie kanonu 188.4 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., który automatycznie ekskomunikuje apostatów. Jak zauważył św. Robert Bellarmin: „Papież-heretyk przestaje być papieżem i głową Kościoła” (De Romano Pontifice, II.30).
Fałszywe objawienia i relatywizacja świętości
Spotkanie autorskie z Mileną Kindziuk i ks. Józefem Naumowiczem pt. „Jego głos nie umilkł. Odkryj sensacyjne objawienia ks. Jerzego Popiełuszki we Włoszech”
Promowanie rzekomych objawień ks. Popiełuszki to jawna próba stworzenia nowego kultu wbrew zasadom roztropności kościelnej. Kongregacja Świętego Oficjum w dekrecie z 1972 r. (nadal obowiązującym!) zabraniała publikowania „objawień prywatnych” bez imprimatur, podkreślając, że większość z nich to „zwodzenie lub halucynacje”. Co więcej, sama postać Popiełuszki podlegała procesowi beatyfikacyjnemu prowadzonemu przez modernistów, którzy zignorowali wymóg heroiczności cnót i potwierdzonych cudów – jak uczył Benedykt XIV w dziele De servorum Dei beatificatione.
„Terapia” zamiast pokuty: Niebezpieczne eksperymenty duchowe
Spotkanie z s. Benedykta Karoliną Baumann OP pt. „Sekta. Alkoholizm. Porzucenie. A potem… nowe życie.” wokół autobiograficznej książki „Teraz. Bardzo osobista historia”
Psychologizujące podejście do grzechu ciężkiego (członkostwo w sekcie, alkoholizm) pomija kluczową kwestię: konieczności contritio perfecta (żalu doskonałego) i sakramentalnej spowiedzi. Św. Karol Boromeusz w instrukcjach dla spowiedników przestrzegał, że „opowiadanie historii życia” bez wyznania konkretnych grzechów ciężkich jest nieważne. Tymczasem wydarzenie sugeruje, że wystarczy „osobista opowieść”, by osiągnąć „nowe życie”, co stanowi jawną negację dogmatu o grzechu śmiertelnym i konieczności łaski uświęcającej.
Gender pod płaszczykiem „tajemnic kobiecości”
Spotkanie pt. „Siostry bez tajemnic. Judyta Syrek otwiera drzwi, które zazwyczaj pozostają zamknięte” wokół książki „Tajemnice szczęśliwych kobiet”
Retoryka „tajemnic kobiecości” i „szczęścia” to echo feministycznej teologii, potępionej przez Piusa XII w przemówieniu do uczestników Międzynarodowego Kongresu Związku Katolickich Kobiet Włoskich (1956): „Kobieta nie szuka szczęścia w emancypacji od Bożego prawa, lecz w wiernym wypełnianiu powołania żony i matki”. Propagowanie „kobiecych tajemnic” w oderwaniu od nauki św. Pawła o podporządkowaniu żon mężom (Ef 5:22-24) i encykliki Casti connubii Piusa XI stanowi otwarty bunt przeciw katolickiemu porządkowi.
Krytyczna ocena całości: Targi apostazji
Wydarzenie organizowane przez Wydawnictwo Esprit pod auspicjami struktury okupującej Watykan stanowi klasyczny przykład modernistycznej strategii: pod pozorem „duchowości” przemyca się rewolucyjne idee, relatywizuje doktrynę i promuje heretyckich autorów. Brak jakiejkolwiek wzmianki o Najświętszej Ofierze Mszy, sakramentach w ich tradycyjnej formie czy autentycznych świętych (poza wspomnianym św. Franciszkiem) dowodzi, że mamy do czynienia z religijnym spektaklem, nie zaś z katolicką formacją. Jak ostrzegał Pius XI w Quas primas (1925): „Sprawiedliwość i pokój nie zakwitną, dopóki jednostki i państwa nie uznają panowania Chrystusa Króla” – czego na tych targach zabrakło całkowicie.
Za artykułem:
Wydawnictwo Esprit na XXX Targach Wydawców Katolickich (opoka.org.pl)
Data artykułu: 05.10.2025
