Portal Vatican Media relacjonuje audiencję uzurpatora Jorge Bergoglio (określanego jako „Leon XIV”) z 8 października 2025, gdzie głosił on, że „Zmartwychwstanie zmienia sens naszego życia”. W przemówieniu pełnym półprawd i pominięć zasadniczych dla katolickiej eschatologii, przedstawiciel sekty posoborowej zredukował centralną tajemnicę wiary do terapeutycznego motywatora, całkowicie pomijając jej związek z sądem ostatecznym, koniecznością łaski uświęcającej i autorytetem Kościoła.
Naturalistyczna redukcja nadprzyrodzoności
W swej katechezie uzurpator stwierdza: „Żaden upadek nie jest ostateczny, żadna noc nie trwa wiecznie, żadna rana nie pozostaje otwarta na zawsze”. To jawnie sprzeczne z definicją wiary katolickiej, która w dekrecie o usprawiedliwieniu Soboru Trydenckiego stwierdza: „Jeśli ktoś powie, że po otrzymaniu łaski usprawiedliwienia grzesznikowi pokutującemu zawsze zapewnione jest odpuszczenie winy (…), niech będzie wyklęty” (sesja VI, kanon 23).
Bergoglio celowo pomija, że grzech śmiertelny zrywa komunię z Bogiem, a odrzucenie sakramentu pokuty wiedzie do wiecznego potępienia. Jego optymistyczny naturalizm przypomina potępione błędy Michauda i Günthera, którzy negowali rzeczywistość grzechu pierworodnego.
Dechrystianizacja wydarzenia paschalnego
Najcięższym przejawem apostazji jest stwierdzenie: „Zmartwychwstanie nie jest teatralnym zwrotem akcji, jest cichą przemianą”. To jawne zaprzeczenie nauki św. Pawła: „A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara” (1 Kor 15:14).
W encyklice Quas primas Pius XI jednoznacznie nauczał, że Zmartwychwstanie jest „dowodem najwyższej władzy Chrystusa-Króla” (1925), podczas gdy przedstawiciel „neo-kościoła” sprowadza je do psychologicznego pocieszenia: „odkrycie, że pod popiołem rozczarowania (…) kryje się żywy żar”.
Milczenie o Kościele i sakramentach
Cała katecheza pomija konieczność przynależności do prawdziwego Kościoła dla zbawienia. Brak jakiegokolwiek odniesienia do dogmatu Extra Ecclesiam nulla salus potwierdzonego przez Piusa IX w Quanto conficiamur moerore (1863).
Co charakterystyczne dla modernistycznej herezji, uzurpator unika słowa „nawrócenie”, zastępując je mglistym: „nie narzuca się z krzykiem, nie oczekuje natychmiastowego rozpoznania”. Tymczasem Chrystus wyraźnie nakazał: „Pokutujcie i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1:15), zaś Sobór Laterański IV nauczał, że każdy grzesznik „ma obowiązek pełnej pokuty i zadośćuczynienia”.
Antychrześcijańska duchowość bez krzyża
Stwierdzenie: „Chcieli Mesjasza, ale bez krzyża” jest szczególnie obłudne w kontekście całej posoborowej rewolucji, która systematycznie:
- Usunęła z liturgii ofiarniczy charakter Mszy Świętej (co potępił Pius XII w Mediator Dei)
- Zastąpiła teologię zadośćuczynienia dialogiem (co odrzucił św. Pius X w Pascendi)
- Przemilczała konieczność cierpienia jako zjednoczenia z Ofiarą Kalwarii (co nauczał Leon XIII w Quod apostolici muneris)
Bergogliańska fraza: „każdy ból, jeśli jest przepełniony miłością, może stać się miejscem komunii” to czysty pelagianizm, gdyż bez łaski uświęcającej (dostępnej tylko w sakramentach prawdziwego Kościoła) żadne cierpienie nie ma wartości nadprzyrodzonej.
Symptom ostatecznej apostazji
Ta katecheza stanowi namacalny dowód wypełniania się proroctwa z Lamentabili sane exitu (1907), gdzie św. Pius X potępił błąd mówiący, że „Kościół nie może skutecznie bronić etyki ewangelicznej, bo uparcie trzyma się nieaktualnych poglądów” (propozycja 63).
Użycie terminu „komunia” bez odniesienia do stanu łaski i Eucharystii odsłania prawdziwy cel posoborowej sekty: zastąpienie religii objawionej religią humanitarną, gdzie „wystarczy być dobrym człowiekiem” (co potępił Pius IX w Qui pluribus).
Język „wspólnego stołu” i „normalności” to echo masona Teilharda de Chardin, ekskomunikowanego za głoszenie, że „Chrystus jest osią ewolucji kosmicznej”. W ten sposób struktury okupujące Watykan realizują plan Alberta Pike’a: stworzenie uniwersalnej religii bez dogmatów, gdzie Zmartwychwstanie jest tylko symbolem ludzkiego optymizmu.
Za artykułem:
Leon XIV: Zmartwychwstanie zmienia sens naszego życia (vaticannews.va)
Data artykułu: 08.10.2025
