Naturalistyczna wizja pokoju sprzeczna z doktryną katolicką
Portal LifeSiteNews (8 października 2025) relacjonuje wypowiedzi „kardynała” Pierbattisty Pizzaballi, rzekomego „łacińskiego patriarchy Jerozolimy”, który w wywiadzie dla Associated Press wyraził nadzieję na zakończenie konfliktu w Gazie. Jego eminencja stwierdził:
„Ludzie wciąż giną każdego dnia. Ale przynajmniej w powietrzu czuje się coś innego, masz nadzieję, że może to się skończy”
, dodając, że należy „odbudowywać” relacje między narodami. Brakuje tu fundamentalnego odniesienia do jedyności i konieczności panowania społecznego Chrystusa Króla (regnum Christi) jako podstawy prawdziwego pokoju.
Już Pius XI w encyklice Quas primas (1925) nauczał nieodwołalnie:
„nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego
. Tymczasem Pizzaballa – podobnie jak cała struktura posoborowa – redukuje problem do płaszczyzny czysto humanitarnej i politycznej, całkowicie pomijając obowiązek poddania narodów pod berło Chrystusa. To jawny przejaw modernizmu potępiony w Lamentabili sane (1907), gdzie św. Pius X wskazał, że „Objawienie było tylko uświadomieniem sobie przez człowieka swego stosunku do Boga” (propozycja 20 potępiona).
Fałszywy ekumenizm i relatywizacja prawdy
Wypowiedź Pizzaballi zawiera również typowo posoborową kapitulację przed judaizmem:
„Podczas gdy Europejczycy postrzegają Izrael przede wszystkim jako państwo, dla Żydów jest to znacznie więcej. Musimy prowadzić bardziej szanujący dialog na ten temat… Jako katolicy musimy także zrozumieć, że dla narodu żydowskiego państwo Izrael nie jest tylko jednym państwem spośród innych. To ważny punkt odniesienia”
. To jawne zaprzeczenie katolickiej nauki o supremacji Kościoła jako jedynej prawdziwej religii, wyrażonej w Syllabusie błędów Piusa IX (1864), który potępia zdanie:
„Protestantyzm jest niczym więcej niż inną formą tej samej prawdziwej religii chrześcijańskiej, w której formie można podobać się Bogu równie jak w Kościele katolickim”
(propozycja 18).
Co więcej, próba „zrozumienia” żydowskiego bałwochwalstwa państwowego stanowi zdradę misji ewangelizacyjnej Kościoła. Jak przypominał Pius XI:
„Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi… najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”
(Quas primas). Brak tu jakiegokolwiek wezwania do nawrócenia Żydów – zamiast tego mamy synkretyczny dialog prowadzący do relatywizacji prawdy.
Polityczny utopizm zamiast nadprzyrodzonej perspektywy
Cała narracja Pizzaballi koncentruje się na propagandzie tzw. „dwupaństwowego rozwiązania”, co stanowi klasyczny przykład redukcji misji Kościoła do socjotechniki. Wspólne oświadczenie „patriarchów i głów kościołów w Jerozolimie” z października 2023 roku wzywało:
„społeczność międzynarodową do podwojenia wysiłków na rzecz mediacji w celu trwałego i sprawiedliwego pokoju w Ziemi Świętej, opartego na równych prawach dla wszystkich i na legitymizacji międzynarodowej”
. To czysto masońska wizja pokoju oparta na fałszywej koncepcji „równych praw”, podczas gdy prawdziwy pokój może nadejść jedynie poprzez poddanie narodów pod panowanie Chrystusa Króla.
Kardynał Parolin posunął się jeszcze dalej w swych wypowiedziach dla Vatican News, oskarżając Izrael o łamanie zasad „sprawiedliwej wojny” i twierdząc:
„uderza mnie i głęboko dotyka dzienna liczba zgonów w Palestynie – dziesiątki, czasem setki każdego dnia – tak wielu dzieci, których jedyną winą wydaje się to, że się tam urodziły”
. To emocjonalne zaangażowanie po stronie jednej ze stron konfliktu całkowicie pomija nadprzyrodzony wymiar walki między Królestwem Bożym a królestwem szatana. Brakuje tu jakiejkolwiek wzmianki o konieczności nawrócenia, modlitwy pokutnej czy ofiary wynagradzającej.
Strukturalna apostazja posoborowego establishmentu
Działalność Pizzaballi – franciszkanina, byłego „kustosza Ziemi Świętej” i mianowanego przez bergoglia „patriarchy” – doskonale ilustruje teologiczne bankructwo posoborowej struktury. Jego wizyty w Gazie pod hasłem „posługi” chrześcijanom pozbawione są jakiegokolwiek odniesienia do stanu łaski u wiernych, konieczności sakramentów czy wiecznych konsekwencji grzechu. Zamiast tego mamy czysto naturalistyczną narrację humanitarną, gdzie „godność” sprowadzona jest do praw politycznych, a nie stanu duszy przed Bogiem.
Szczególnie wymowne jest przemilczenie faktu, że większość mieszkańców Gaza wyznaje islam – religię jawnie przeciwną Chrystusowi. Zamiast wezwania do nawrócenia, Pizzaballa proponuje „dialog” i „wzajemne zrozumienie”, co stanowi zdradę nakazu misyjnego:
„Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”
(Mt 28,19). To dokładnie ten sam duch, który skłonił „papieża” Leona XIV do telefonu do Netanjahu po ataku na kościół w Gazie – jakby świecki przywódca miał jakąkolwiek władzę nad świątynią Boga Żywego.
Demaskacja fałszywej hierarchii
Warto przypomnieć, że sam Pizzaballa został „mianowany kardynałem” przez bergoglia we wrześniu 2023 – czyli przez antypapieża pozbawionego władzy kluczy. Jego „sakry” i „nominacje” są nieważne w świetle prawa kanonicznego. Co więcej, jego działalność w Ziemi Świętej odzwierciedla całkowite zerwanie z misją Krzyżowców, którzy przecież przelewali krew dla wyzwolenia Grobu Pańskiego z rąk niewiernych. Dziś „hierarchowie” posoborowi nie głoszą Ewangelii, lecz „szanują” bałwochwalstwo i promują utopijne rozwiązania polityczne.
Podsumowując, cała narracja prezentowana przez Pizzaballę i współpracowników stanowi klasyczny przykład modernizmu potępionego w Pascendi Dominici gregis św. Piusa X. Redukują oni religię do „uczucia”, negują konieczność podporządkowania państw prawom Chrystusa Króla i zastępują nadprzyrodzoną nadzieję zbawienia utopijnymi projektami „pokojowego współistnienia”. Jak ostrzegał Pius IX w Syllabusie:
„Kościół nie może skutecznie bronić etyki ewangelicznej, ponieważ niezmiennie trwa przy swych poglądach, których nie można pogodzić ze współczesnym postępem”
(propozycja 63 potępiona).
Jedyną odpowiedzią katolika na tę sytuację jest nieustanne głoszenie prawdy: Pax Christi in regno Christi – Pokój Chrystusa w Królestwie Chrystusa. Wszelkie inne „rozwiązania” to iluzja prowadząca do wiecznej zguby.
Za artykułem:
Latin Patriarch of Jerusalem offers ‘hope’ for improved relations amid Gaza peace efforts (lifesitenews.com)
Data artykułu: 08.10.2025
