Portal LifeSiteNews (10 października 2025) informuje o wycofaniu się władz stanu Waszyngton z prób egzekwowania ustawy SB 5375, która groziła kapłanom katolickim i prawosławnym karą więzienia oraz grzywną za odmowę złamania tajemnicy spowiedzi. Ustawa autorstwa demokratycznej senator Noel Frame spotkała się z natychmiastowym sprzeciwem hierarchii kościelnej i organizacji broniących wolności religijnej.
Konstytucyjna klęska modernizmu
Sąd Dystryktu Zachodniego stanu Waszyngton już latem zakazał stosowania tej drakońskiej ustawy, uznając jej niezgodność z Pierwszą Poprawką do Konstytucji USA. Dzisiejsze ugody zawarte przez Alliance Defending Freedom (reprezentującą prawosławnych) oraz Becket Fund for Religious Liberty (reprezentującą katolickich biskupów) stanowią ostateczną kapitulację władz stanowych.
„Waszyngton celował w kapłanów, zmuszając ich do złamania świętej tajemnicy spowiedzi, podczas gdy chronił inne formy poufnej komunikacji, jak ta między adwokatem a klientem” – podkreślił John Bursch z ADF. Ta selekcja dowodzi systemowej dyskryminacji religijnej, sprzecznej z zasadą aequam serva (zachowaj sprawiedliwość).
Modernistyczna schizofrenia „katolickich” polityków
Szczególnie obrzydliwy wymiar ma fakt, że zarówno Frame, jak i gubernator Bob Ferguson publicznie deklarowali się jako katolicy podczas debaty nad ustawą. To klasyczny przejaw modernistycznej schizofrenii: „Będę głosić wiarę, ale tylko wtedy, gdy nie koliduje z duchem czasu”.
Kościół katolicki jednoznacznie naucza, że tajemnica spowiedzi „nie dopuszcza żadnych wyjątków” (Katechizm Kościoła Katolickiego, 1467), a jej złamanie podlega ekskomunice latae sententiae (Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917, kan. 2369). Tymczasem Frame ośmieliła się publicznie besztać biskupa Franka Schustera podczas przesłuchań, demonstrując całkowite zerwanie z katolickim sensus fidei (zmysłem wiary).
Prawo naturalne vs. tyrania państwa
Profesor Jonathan Turley, katolicki prawnik z George Washington University, trafnie zdiagnozował problem: „Ustawa jest rażąco niekonstytucyjna jako atak na wolność praktyk religijnych”. Jego analiza odsłania głębszy problem: próbę podporządkowania lex divina (prawa Bożego) lex humana (prawu ludzkiemu).
W tym kontekście przypomina się bulle Cum ex Apostolatus Officio Pawła IV (1559), która stanowi, że każdy, kto przed objęciem urzędu kościelnego odstąpił od wiary, traci władzę ipso facto. Choć bezpośrednio nie dotyczy to polityków, zasada jest jasna: publiczna apostazja wyklucza z wspólnoty wiernych.
Milczenie o istocie problemu
Podczas gdy artykuł słusznie eksponuje zwycięstwo wolności religijnej, pomija kluczowy aspekt doktrynalny: wiarygodność samych pozywających biskupów. Hierarchowie związani z posoborową strukturą od dziesięcioleci tolerują nadużycia doktrynalne, od „mszy” nowego rytu po ekumeniczne kompromisy.
Należy przypomnieć słowa św. Roberta Bellarmina: „Papież, który jest jawnym heretykiem, przestaje sam w sobie być Papieżem” (De Romano Pontifice). Analogicznie, biskupi, którzy przez dziesięciolecia współpracowali z modernistyczną rewolucją, tracą moralny autorytet do występowania w obronie sakramentów.
Ostrzeżenie dla sumień
Brak także jasnego ostrzeżenia, że przyjmowanie „komunii” w strukturach posoborowych, gdzie „msza” została zredukowana do stołu zgromadzenia (co potępił Pius XII w Mediator Dei), stanowi świętokradztwo. Walka o tajemnicę spowiedzi traci sens, gdy równocześnie akceptuje się profanację Najświętszej Ofiary.
Jak nauczał Pius XI w Quas Primas: „Królestwo Chrystusa obejmuje wszystkich ludzi – zarówno jednostki, jak i państwa”. Dopóki narody nie uznają publicznego panowania Chrystusa Króla, takie ataki na sakramenty będą się powtarzać. Dzisiejsze zwycięstwo to jedynie chwilowe zawieszenie broni w wojnie cywilizacji śmierci z Bożym porządkiem.
Za artykułem:
BREAKING: Washington state will not enforce law requiring priests to violate Seal of Confession (lifesitenews.com)
Data artykułu: 10.10.2025
