Nadużycia w diecezji Corpus Christi: kryzys autorytetu i finansów w strukturach posoborowych

Podziel się tym:

Portal LifeSiteNews relacjonuje sprawę Donalda Harrisa, byłego menedżera katedry Corpus Christi w Teksasie, zwolnionego po zgłoszeniu obaw dotyczących noclegów nieletniego w rezydencji kapłańskiej oraz nieprawidłowości finansowych. Diecezjalni urzędnicy, w tym „biskup” Michael Mulvey, zignorowali zgłoszenia, a Harris został zwolniony bez wyjaśnień w marcu 2024 roku.


Milczenie hierarchii wobec jawnego naruszenia zasad ochrony młodzieży

„[Harris] widział, jak nieletni używa jednej z trzech kart dostępu kapłana katedry, aby wejść do biura kościoła połączonego z rezydencją” – donosi portal. Pomimo wielokrotnych zgłoszeń do „biskupa” Mulveya i urzędników diecezjalnych, struktury posoborowe nie podjęły żadnego śledztwa. Ten brak reakcji stanowi bezpośrednie pogwałcenie kanonu 1389 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., który nakazuje biskupom karanie duchownych dopuszczających się „zgorszenia publicznego”.

W świetle nauczania Piusa XI (Quas Primas), który podkreślał, że „królestwo Chrystusa obejmuje wszystkich ludzi – jednostki, rodziny i państwa”, tolerowanie sytuacji umożliwiającej potencjalne nadużycia moralne jest aktem zdrady wobec społecznego panowania Chrystusa Króla. Jak przypomina św. Robert Bellarmin (De Romano Pontifice): „jawny grzesznik traci władzę jurysdykcyjną, gdyż nie może być głową tego, czego nie jest członkiem”.

Finanse kościelne jako pole systematycznej nieuczciwości

Harris ujawnił również liczne nieprawidłowości w zarządzaniu funduszami katedry, w tym nielegalne wykorzystywanie środków zastrzeżonych (tzw. restricted funds) na cele sprzeczne z wolą darczyńców. Diecezja Corpus Christi działała według logiki korporacyjnej, nie kanonicznej, odrzucając zasadę fidei commissum (funduszu powierniczego), która od wieków chroniła majątek kościelny przed nadużyciami.

Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 1517) jednoznacznie stanowi, że „dobra kościelne winny być zarządzane z troskliwością dobrego ojca rodziny”. Tymczasem praktyki finansowe diecezji przypominają raczej metody świeckich instytucji, co potwierdza tezę sedewakantystów o całkowitej sekularyzacji struktur posoborowych. Jak ostrzegał Pius X w Lamentabili sane exitu: „Moderniści dążą do zastąpienia nadprzyrodzonej misji Kościoła naturalistycznym humanitaryzmem”.

„Wyjątek ministerialny” jako narzędzie systemowej przemocy

W odpowiedzi na pozew Harrisa, diecezja powołała się na tzw. Ministerial Exception, doktrynę prawną mającą rzekomo chronić autonomię kościelną. W rzeczywistości stała się ona parawanem dla chronienia nadużyć i karania sygnalistów. Taka interpretacja jest radykalnie sprzeczna z zasadą salus animarum suprema lex (zbawienie dusz najwyższym prawem), która nakazuje przełożonym kościelnym przedkładać dobro duchowe wiernych nad korporacyjne interesy struktur.

Niemożność pociągnięcia „biskupów” do odpowiedzialności cywilnej za ich zaniedbania jest logiczną konsekwencją doktrynalnego chaosu wprowadzonego przez sobór watykański II. Jak przypomina bulla Piusa IV Cum ex Apostolatus Officio: „osoba, która przed objęciem urzędu popadła w herezję, nie może ważnie sprawować władzy kościelnej”. Brak reakcji „biskupa” Mulveya na zgłoszone nadużycia stanowi domniemanie herezji przez zaniechanie (haeresis per omissionem), co zgodnie z kanonem 188 §4 automatycznie unieważnia jego jurysdykcję.

Koszty apostazji: 230 milionów dolarów i utrata zaufania

Przypadek Corpus Christi nie jest odosobniony, o czym świadczy niedawna ugoda archidiecezji Nowego Orleanu na 230 milionów dolarów z ofiarami nadużyć seksualnych. Finansowa i moralna zapaść struktury posoborowej to bezpośredni owoc odrzucenia zasady Extra Ecclesiam nulla salus (Poza Kościołem nie ma zbawienia) oraz przyjęcia modernistycznej hermeneutyki „otwartości na świat”.

Jak przewidywał św. Pius X w Pascendi Dominici Gregis: „Modernizm prowadzi do całkowitego zniszczenia religii, gdyż podważa jej nadprzyrodzony charakter”. Skandal w Corpus Christi potwierdza, że struktury posoborowe stały się zwykłą korporacją zarządzaną według zasad kapitalistycznej efektywności, nie zaś Oblubienicą Chrystusa strzegącą depozytu wiary.


Za artykułem:
Church employee fired after reporting concerns about minor sleeping at rectory
  (lifesitenews.com)
Data artykułu: 15.10.2025

Więcej polemik ze źródłem: lifesitenews.com
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.