Jubileuszowa apostazja: 950 lat diecezji płockiej w służbie antykościoła
Portal Płocki relacjonuje wydarzenie, w którym blisko 200 pielgrzymów z tzw. diecezji płockiej nawiedziło Watykan w ramach obchodów 950-lecia tej struktury. Podczas spotkania z antypapieżem Leonem XIV wręczono mu tzw. „Księgę wdzięczności” zawierającą podpisy kilkunastu tysięcy osób. Uczestnicy modlili się wraz z uzurpatorem, zaś „biskup pomocniczy” Mirosław Milewski określił to doświadczenie jako „dużą bliskość i prawdziwe pielgrzymowanie”. Wspomniano również o liście do antypapieża z prośbą o „wsparcie duchowe małżeństw” i „nowe powołania”. Całość stanowi groteskowe widowisko zastępujące katolicką pobożność modernistycznym kultem człowieka.
Teologiczne bankructwo jubileuszu bez Boga
Rzekomy jubileusz 950-lecia diecezji płockiej odsłania całkowite zerwanie z zasadą omnia ad maiorem Dei gloriam (wszystko na większą chwałę Boga). W relacji brak jakiejkolwiek wzmianki o:
- Królowaniu Chrystusa nad narodami („Dał mu Pan Bóg stolicę Dawida ojca jego, i królować będzie w domu Jakubowym na wieki, a królestwa jego nie będzie końca” – Łk 1,32-33)
- Ofiarnej naturze Mszy Świętej jako bezkrwawej Ofiary Kalwarii
- Obowiązku publicznego wyznawania jedynej prawdziwej Wiary poza którą nie ma zbawienia („Extra Ecclesiam nulla salus”)
Zamiast tego mamy do czynienia z czysto naturalistyczną celebracją instytucjonalnego trwania struktur, gdzie Bóg zostaje sprowadzony do roli dekoracji dla ludzkich przedsięwzięć. Jak trafnie zauważył Pius XI w encyklice Quas primas: „Błądziłby bardzo, kto odmawiałby Chrystusowi, jako Człowiekowi, władzy nad jakimikolwiek sprawami doczesnymi, gdyż Chrystus otrzymał od Ojca nieograniczone prawo nad wszystkim, co stworzone”.
Fałszywi pasterze w służbie antykościoła
„Powiedziałem Papieżowi, że diecezja płocka przeżywa 950 lat swojego istnienia i przekazałem mu wraz z kapłanem towarzyszącym księgę pamiątkową”
Wypowiedź Milewskiego ujawnia całkowite nieuctwo teologiczne lub świadome kłamstwo. Żaden z wymienionych „biskupów” nie posiada ważnej sukcesji apostolskiej, gdyż święcenia udzielane według posoborowego rytu Paula VI są nieważne z powodu braku właściwej materii, formy i intencji (kan. 108 §3 KPK 1917). Tym samym:
- „Bp” Szymon Stułkowski – wyświęcony w 2015 r. przez nieważnie konsekrowanego Stanisława Wielgusa
- „Bp” Mirosław Milewski – konsekrowany w 2021 r. przez tegoż samego Wielgusa
- Kardynał László Németh SVD – członek zgromadzenia werbistów założonego przez modernistę Arnolda Janssena potępionego w Syllabusie Piusa IX (pkt 15-18)
tworzą pseudohierarchię działającą wbrew kanonowi 1325 §2 KPK 1917, który nakazuje unikać wszelkiej zażyłości z heretykami i schizmatykami. Ich „modlitwa” z antypapieżem stanowi jawne pogwałcenie przykazania „Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną”.
Księga apostazji zamiast modlitewnika
Rzekoma „Księga wdzięczności” to klasyczny przykład zastąpienia religii objawionej kultem człowieka:
- Zawiera podpisy zamiast modlitw – redukując relację z Bogiem do aktu społecznej akceptacji
- Prosi o „wsparcie duchowe” uzurpatora nieposiadającego żadnej władzy kluczy (Mt 16,19)
- Pomija milczeniem konieczność nawrócenia i pokuty za grzechy apostazji posoborowej
Jak nauczał św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice: „Prawdziwy Kościół musi być tak widoczny, że nikt nie może się mylić co do jego tożsamości bardziej niż w sprawie państwa czy królestwa”. Tymczasem uczestnicy pielgrzymki oddają cześć posoborowej anty-Tajemnicy spełniając proroctwo z 2 Tes 2,4 o człowieku grzechu wynoszącym się ponad wszystko, co się zwie Bogiem.
Milczenie jako najcięższe oskarżenie
W całej relacji uderza całkowity brak:
- Nawiązań do Nauki Społecznej Kościoła (potępienie wolności religijnej w Mirari vos Grzegorza XVI)
- Wspomnienia o obowiązku podporządkowania państwa Chrystusowi Królowi (Quas primas)
- Ostrzeżenia przed świętokradzkimi „komuniami” w rycie posoborowym
To perfekcyjne odzwierciedlenie modernistycznej metody opisywanej przez św. Piusa X w Lamentabili sane exitu (pkt 58, 64): „Dogmaty wiary należy pojmować według ich funkcji praktycznej, tzn. jako obowiązujące w działaniu, nie zaś jako zasady wierzenia”. Jubileusz staje się tu narzędziem utrwalania religii człowieka zastępującej religię Boga Wcielonego.
Jak wynika z bulli Cum ex Apostolatus Officio Pawła IV, wszelka władza sprawowana przez heretyków jest „nieważna, nieobowiązująca i bezwartościowa”. Dlatego całe to widowisko należy rozumieć nie jako akt kościelny, lecz jako publiczne wyznanie wiary w antykościół posoborowy – strukturę będącą w istocie masońską imitacją Mistycznego Ciała Chrystusa.
Za artykułem:
950 lat diecezji płockiej – dar wdzięczności dla Ojca Świętego (vaticannews.va)
Data artykułu: 16.10.2025
