Portal Opoka (16 października 2025) informuje o zawieszeniu broni między Pakistanem a Afghanistanem po najkrwawszych od lat starć przygranicznych. Rozejm został wynegocjowany pod naciskiem Arabii Saudyjskiej i Kataru, które obawiają się destabilizacji regionu i odrodzenia grup terrorystycznych. Tekst pomija jednak zasadniczą przyczynę konfliktów – odrzucenie społecznego panowania Chrystusa Króla i dominację islamskiej herezji.
Naturalistyczna wizja pokoju jako przejaw apostazji
Relacja portalu utrzymana jest w duchu czysto świeckiego naturalizmu, gdzie pokój sprowadza się li tylko do braku działań zbrojnych. Tymczasem Pius XI w encyklice Quas primas nauczał nieodwołalnie:
„Nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”
. Brak jakiegokolwiek odniesienia do konieczności nawrócenia tych narodów na jedyną prawdziwą wiarę stanowi zdradę misji ewangelizacyjnej Kościoła.
Kolaboracja z reżimami islamskimi – współudział w grzechu
W artykule bezkrytycznie przedstawia się rolę Arabii Saudyjskiej i Kataru jako „pośredników pokoju”. To jawne lekceważenie dekretu Lamentabili sane exitu (1907), gdzie św. Pius X potępił tezę, że „wszystkie religie są równą drogą zbawienia”. Współpraca z krajami oficjalnie prześladującymi chrześcijan (Arabia Saudyjska zakazuje wszelkich nieislamskich praktyk religijnych) stanowi formalną współpracę ze złem. Jak przypomina Syllabus błędów Piusa IX (propozycja potępiona nr 77): „W obecnych czasach nie jest już rzeczą pożyteczną, aby religia katolicka była uważana za jedyną religię państwa” – co właśnie praktykują kraje negocjujące rozejm.
Islamski fundamentalizm owocem odrzucenia prawdziwej wiary
Tekst wspomina o grupach TTP i talibach, lecz nie diagnozuje źródła problemu. „Jawny heretyk nie może być członkiem Kościoła” – przypomina św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice. Tymczasem cały konflikt wynika z rywalizacji między dwiema sektami islamskimi (sunnicką Pakistanu i talibańskim odłamem deobandyzmu), które jako heretyckie nie mają żadnego prawa do sprawowania władzy. Kanon 188.4 Kodeksu Prawa Kanonicznego (1917) wyraźnie stanowi, że urzędy stają się wakujące ipso facto przez publiczne odstępstwo od wiary katolickiej.
Posoborowa zdrada misji Kościoła
Portal Opoka, jako część struktur neo-kościoła posoborowego, konsekwentnie pomija obowiązek głoszenia Ewangelii narodom pogańskim. Tymczasem bulla Cum ex Apostolatus Officio Pawła IV stanowi nieodwołalnie:
„Jeżeli kiedykolwiek okaże się, że jakikolwiek biskup […] odstąpił od Wiary Katolickiej lub popadł w jakąś herezję – promocja lub wyniesienie będą nieważne, nieobowiązujące i bezwartościowe”
. Dotyczy to wszystkich tzw. „duchownych” współpracujących z reżimami islamskimi pod pozorem „dialogu”.
Haniebne milczenie o prześladowaniach chrześcijan
W tekście brak jakiejkolwiek wzmianki o losie katolików w regionie. Tymczasem według raportu Pomoc Kościołowi w Potrzebie, w Pakistanie tylko w 2024 r. zniszczono 48 kościołów, a w Afganistanie po powrocie talibów życie chrześcijan stało się niemożliwe. To świadome przemilczenie stanowi współudział w prześladowaniach. Jak przypominał Pius XI w Quas primas: „Królestwo Chrystusowe obejmuje wszystkich ludzi – katolików, heretyków, schizmatyków i pogan”, co nakazuje Kościołowi stanowcze potępienie ich błędów.
Fałszywa rola mediatorów
Przedstawienie Kataru i Arabii Saudyjskiej jako „pośredników pokoju” to cyniczna manipulacja. Kraje te od dekad finansują rozprzestrzenianie wahhabizmu – najbardziej ekstremalnego odłamu islamu. Tymczasem Leon XIII w Humanum genus demaskował: „sekty masońskie są narzędziem szatana do niszczenia chrześcijaństwa”. Dziś rolę tę przejęły reżimy islamskie, czego dowodem są ich „negocjacje pokojowe” służące jedynie wzmocnieniu wpływów.
Za artykułem:
Pakistan i Afganistan ogłosiły zawieszenie broni. W ostatnich dniach dochodziło do najkrwawszych starć od lat (opoka.org.pl)
Data artykułu: 16.10.2025
