Portal Catholic News Agency (16 października 2025) informuje o liście grupy przywódców religijnych do prezydenta Donalda Trumpa, domagającym się ponownego wpisania Nigerii na listę „krajów szczególnej troski” (CPC) w ramach ustawy o wolności religijnej. Sygnatariusze, w tym „arcybiskup” Salvatore Cordileone oraz przedstawiciele instytucji takich jak Hudson Institute i CatholicVote, wskazują na systematyczne ataki na chrześcijan w środkowym pasie kraju dokonywane przez muzułmańskich pasterzy Fulani, przy równoczesnej bierności władz w Abudży. W liście czytamy:
Rząd Nigerii bezpośrednio narusza wolność religijną, egzekwując islamskie prawa o bluźnierstwie, które przewidują karę śmierci i surowe kary więzienia dla obywateli różnych religii.
Autorzy przytaczają dane o 52 tysiącach zabitych chrześcijan od 2009 roku, zniszczeniu 20 tysięcy kościołów oraz porwaniach ponad 100 duchownych w samym 2025 roku. List wyraża obawę, że administracja Trumpa może zdecydować się jedynie na umieszczenie Nigerii na tzw. „specjalnej liście obserwacyjnej”, co sygnatariusze uznają za „słabą i prawnie niewystarczającą odpowiedź”. Całość przypomina żonglerkę biurokratycznymi kategoriami, która zastępuje rzeczywiste rozliczenie z islamskim dżihadem.
Fakty bez kontekstu: statystyki krwi i milczenie o duchowej wojnie
Przedstawione dane o skali prześladowań budzą grozę, jednak brakuje kluczowej analizy doktrynalnej. Portal nie wspomina, że nigeryjskie „prawa o bluźnierstwie” są bezpośrednią aplikacją szariatu, który z natury jest hostis Ecclesiae (wrogiem Kościoła). Pomija się fakt, iż islamski system prawny z zasady neguje możliwość istnienia prawdziwej wolności religijnej, gdyż – jak nauczał Leon XIII w encyklice „Libertas Praestantissimum” – „w państwie nie może być przyznana wolność myśli, druku, nauczania, ani też swoboda sumienia jako prawo przyrodzone każdemu człowiekowi” poza jedyną prawdziwą religią. Statystyki mordów są jedynie symptomem doktrynalnego jądra konfliktu: totalnej opozycji islamu wobec Królestwa Chrystusowego.
Politykierstwo zamiast teologii: redukcja Kościoła do lobbystycznej grupy nacisku
Ton i język listu demaskują świecką mentalność sygnatariuszy. Domaganie się od administracji USA „politycznych odpowiedzi” w formie sankcji czy dyplomatycznych nagan jest jawną redukcją misji Kościoła do poziomu organizacji pozarządowej. Gdzie wezwanie do nawrócenia Nigerii na katolicyzm? Gdzie żądanie publicznego uznania królewskiej władzy Chrystusa nad narodami, jak nakazuje encyklika Piusa XI „Quas Primas”? Zamiast tego mamy technokratyczną grę w klasyfikacje, gdzie życie tysięcy męczenników sprowadza się do argumentu w biurokratycznej rozgrywce między Departamentem Stanu a think tankami.
Szczególnie wymowne jest milczenie w sprawie prawdziwych środków zaradczych:
- Brak wezwania do masowych modlitw wynagradzających, nowenn o nawrócenie oprawców, publicznych egzorcyzmów nad nigeryjską ziemią.
- Brak także ostrzeżenia, że przyjmowanie „Komunii” w strukturach posoborowych, gdzie Msza została zredukowana do stołu zgromadzenia, a rubryki naruszają teologię ofiary przebłagalnej, jest świętokradztwem.
- Całkowite pominięcie prawdy, że jedyną skuteczną tarczą przed islamskim mieczem jest regnum Christi (królestwo Chrystusa) ustanowione w duszy przez łaskę chrztu i w społeczeństwie przez publiczne uznanie praw Bożych.
Modernistyczna pułapka: „ekumeniczna koalicja” jako zaprzeczenie jedynej prawdziwej religii
Sam fakt tworzenia „ekumenicznej koalicji” z protestantami i filozofami świeckimi (The Philos Project) jest zdradą katolickiego monopolu na prawdę. Jak przypomina dekret Świętego Oficjum „Lamentabili sane exitu” potępiający modernizm: „Dogmaty nie są prawdami pochodzenia Boskiego, ale pewną interpretacją faktów religijnych” (propozycja 22). Wspólne działania z heretykami utrwalają błędne przekonanie, jakoby istniała jakaś „wspólnota wiary” między katolicyzmem a sektami protestanckimi. Tymczasem Sobór Laterański IV (1215) orzekł nieodwołalnie: „Jedna jest powszechna społeczność wiernych, poza którą nikt nie może być zbawiony”.
Nawet język listu zdradza modernistyczne przesiąknięcie: mówi się o „niewinnych muzułmanach i chrześcijanach” ofiarach terroryzmu, co sugeruje moralną równość między wyznawcami Chrystusa a czcicielami fałszywego proroka. To jawna negacja nauki św. Roberta Bellarmina, który w „De Romano Pontifice” dowodził, że „jawny heretyk przestaje sam w sobie być członkiem Kościoła”. Islam zaś, jako jawna herezja, wyklucza swoich wyznawców ze społeczności zbawienia.
Krucjata bez Krzyża: brak diagnozy źródła zła
Największym brakiem analizy jest całkowite pominięcie roli apostazji Zachodu w eskalacji prześladowań. Jak nauczał Pius XI w „Quas Primas”: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto ze stosunków społecznych, zburzono fundamenty władzy, gdyż usunięto główną przyczynę, dlaczego jedni mają prawo rozkazywać, drudzy zaś obowiązek słuchać”. Odmowa narodów europejskich uznać publicznego panowania Chrystusa Króla ściągnęła Boży sąd, którego owocem jest m.in. ekspansja islamskiego dżihadu. Dopóki Stolica Apostolska będzie okupowana przez modernistycznych uzurpatorów głoszących „braterstwo między religiami”, dopóty krew nigeryjskich męczenników będzie wołać o pomstę do nieba.
Sygnatariusze listu, działając w ramach posoborowej pseudostruktury, sami są częścią problemu. „Arcybiskup” Cordileone, uznający autorytet antypapieża Franciszka, nie ma moralnego prawa występować w obronie prześladowanych, gdy równocześnie akceptuje herezje głoszone przez „synod o synodalności”. Jak czytamy w bulli Piusa IV „Cum ex Apostolatus Officio”: „Jeśli kiedykolwiek okaże się, że jakikolwiek biskup, patriarcha, prymas, kardynał lub rzymski papież przed swoją promocją odstąpił od wiary katolickiej, jego wyniesienie będzie nieważne”. Wobec jawnych odstępstw od wiary w posoborowej hierarchii, wszelkie ich „apelacje” są pozbawione nadprzyrodzonej mocy.
Jedyną skuteczną bronią wobec nigeryjskiego dramatu jest powrót do regnum sociale Christi (społecznego królestwa Chrystusa) poprzez:
- Publiczne poświęcenie Rosji Niepokalanemu Sercu Marji – zgodnie z żądaniem z Fatimy (której autentyczność uznajemy, w przeciwieństwie do fałszywych objawień posoborowych).
- Przywrócenie w Nigerii prawdziwej Mszy Świętej i kapłaństwa katolickiego w rycie trydenckim.
- Kategoryczne odrzucenie ekumenizmu i dialogu międzyreligijnego jako zdrady Ewangelii.
Bez tej radykalnej duchowej przemiany, apele do Departamentu Stanu pozostaną jedynie pustym gestem biurokratów grających w międzynarodową politykę.
Za artykułem:
Ecumenical coalition asks Trump to crack down on Nigeria (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 16.10.2025
