Portal Vatican Media (17 października 2025) relacjonuje przygotowania do „historycznej wizyty” angielskiej pary królewskiej w Watykanie. Karol III i Kamila mają 23 października uczestniczyć w audiencji u „papieża” Leona XIV, ekumenicznej modlitwie w Kaplicy Sykstyńskiej oraz otrzymać tytuł „Royal Confrater” w bazylice św. Pawła za Murami. Całość opatrzono frazesami o „duchowej wspólnocie” i „trosce o stworzenie”, co stanowi klasyczny przykład posoborowej apostazji ubranej w dworskie gesty.
Zdrada ekumenizmu pod płaszczykiem królewskiego protokołu
„Modlitwa ekumeniczna w intencji troski o Stworzenie, której przewodniczyć będzie Papież” – ten fragment demaskuje prawdziwy cel wizyty. Wspólna liturgia z najwyższym zwierzchnikiem schizmatyckiego Kościoła Anglii to jawna zdrada Mortalium animos Piusa XI, który zakazywał katolikom uczestnictwa w „kongresach, zebraniach, stowarzyszeniach lub związkach” z heretykami.
Abp Flavio Pace, sekretarz posoborowej „Dykasterii ds. Popierania Jedności Chrześcijan”, z dumą podkreśla udział anglikańskiego arcybiskupa Yorku Stephena Cottrella. Tymczasem św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice stwierdzał jednoznacznie: „Papież, który jest jawnym heretykiem, przestaje sam w sobie być Papieżem i głową”. Wystarczy przypomnieć 16. punkt Syllabusu Piusa IX potępiający tezę, że „protestantyzm jest niczym więcej niż inną formą tej samej prawdziwej religii chrześcijańskiej”.
Bluźniercze uwielbienie modernistycznej ikony
Szczególnie oburzający jest wybór hymnu przetłumaczonego przez Johna Henry’ego Newmana – heretyka wyniesionego przez bergogliońską sekta do rzekomej chwały ołtarzy. Ten konwertyta z anglikanizmu, którego pisma pełne są ewolucjonizmu doktrynalnego, ma zostać ogłoszony „doktorem Kościoła” 1 listopada. To jawna kpina z kanonu 1323 §2 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., który wymaga heroiczności cnót i cudów dokonanych za wstawiennictwem kandydata.
W tym kontekście „modlitwa ekumeniczna” w Kaplicy Sykstyńskiej to nie akt pobożności, lecz bałwochwalcza ceremonia jednocząca prawowiernych z odszczepieńcami. Jak zauważył Pius XI w Quas primas: „Niechrześcijanin w żaden sposób nie może być Papieżem… Powodem tego jest to, że nie może być głową czegoś, czego nie jest członkiem”.
Koronacja apostazji w bazylice św. Pawła
Nadanie Karolowi III tytułu „Royal Confrater” w bazylice św. Pawła za Murami to akt symbolicznego uznania władzy heretyckiego monarchy nad częścią rzymskiego dziedzictwa. Przygotowane krzesło z herbem królewskim i napisem Ut unum sint ośmiesza modlitwę Chrystusa z Wieczernika, redukując jedność Kościoła do gestów politycznego teatru.
Kard. James Michael Harvey i dom Donato Ogliari, nadając ten tytuł, działają wbrew całej tradycji kanonicznej. Jak przypomina kanon 1258 §1 KIC 1917: „Wiernym nie wolno aktywnie uczestniczyć w obrzędach sekciarskich”. Tymczasem cała ceremonia to performans negujący zasadę extra Ecclesiam nulla salus.
Ekologiczne bożyszcze zamiast Królestwa Chrystusowego
Rzekoma „troska o stworzenie” eksponowana podczas wizyty to kolejny przejaw naturalistycznej rewolucji. Siostra Alessandra Smerilli z posoborowej „Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka” otwarcie przyznaje, że ekologia stała się płaszczyzną sojuszu z anglikanizmem. To potwierdza diagnozę Piusa X z Lamentabili sane exitu, który potępił tezę, że „Kościół jest wrogiem postępu nauk przyrodniczych i teologicznych”.
W Sali Królewskiej nie zabraknie przedstawicieli ONZ i ruchu „Laudato si'” – organizacji promujących neomaltuzjańską agendę pod płaszczykiem ekologii. Tymczasem Pius XI w Quas primas nauczał: „Cały rodzaj ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa. I wszystko jedno, czy jednostki, czy rodziny, czy państwa, gdyż ludzie w społeczeństwach zjednoczeni nie mniej podlegają władzy Chrystusa jak jednostki”.
Milczenie o prawdziwym Królu
Najcięższym zarzutem wobec całego spektaklu jest całkowite przemilczenie społecznego panowania Chrystusa Króla. Podczas gdy Karol III zasiada na tronie z własnym herbem, brak jakiejkolwiek wzmianki o obowiązku koronowania Chrystusa na władcę narodów. To jawna zdrada encykliki Quas primas, która stanowiła: „Państwa mają obowiązek publicznie czcić Chrystusa i Jego słuchać”.
Cała wizyta to sataniczna parodia prawowitego porządku, w którym heretyccy władcy powinni przyjąć warunki pokoju dyktowane przez prawdziwy Kościół Katolicki. Jak przypomina bulla Cum ex Apostolatus Officio Pawła IV: „Jeśli kiedykolwiek okaże się, że jakikolwiek Biskup (…) popadł w jakąś herezję: promocja lub wyniesienie (…) będzie nieważne, nieobowiązujące i bezwartościowe”. Dotyczy to zarówno uzurpatorów watykańskich, jak i anglikańskich „duchownych”.
Za artykułem:
Papież przyjmie króla i królową Anglii. „Historyczna wizyta” (vaticannews.va)
Data artykułu: 17.10.2025
