Rzymski uzurpator gloryfikuje księdza-sodomitę jako „proroka” współczesnego Kościoła

Podziel się tym:

Portal LifeSiteNews (16-17 października 2025) ujawnia kolejny skandal w strukturach posoborowych: „papież” Leon XIV podczas audiencji 11 października nazwał księdza Lorenzo Milaniego (1923-1967) „prorokiem toskańskiego i włoskiego Kościoła”, powtarzając wcześniejszą pochwałę swego poprzednika „Franciszka”. Tymczasem zachowane listy „duchownego” zawierają obsceniczne wyznania o seksualnym wykorzystywaniu nieletnich chłopców pod pozorem „pedagogicznej miłości”.


Kult deprawacji jako „nowej ewangelizacji”

W przemówieniu do „diecezji” Toskanii uzurpator stwierdził:

„Don Lorenzo Milani, prorok toskańskiego i włoskiego Kościoła, którego papież Franciszek określił jako «świadka i interpretatora przemian społecznych i gospodarczych», miał za motto «I care» – «Zależy mi, interesuję się, leży mi na sercu»”

Jak wykazuje Chris Jackson w analizie dla BigModernism, za tą retoryką kryje się systemowa gloryfikacja zboczenia. W liście z 1959 roku Milani pisał:

„Jeśli istnieje niebezpieczeństwo dla mojej duszy, to z pewnością nie że kochałem za mało, ale że kochałem za bardzo – aż do brania ich do łóżka. I któż, zaprawdę, będzie zdolny kochać chłopców do szpiku kości, nie wkładając im w końcu [członka] w odbyt, jeśli nie nauczyciel, który wraz z nimi kocha także Boga, boi się piekła i pragnie nieba?”

Jackson słusznie diagnozuje: „To nie świadectwo duchowości, lecz podręcznikowy przykład perwersji wykorzystującej język sakralny do maskowania zbrodni przeciwko szóstemu przykazaniu”. Co symptomatyczne, żaden z „hierarchów” sekty posoborowej nie odciął się od tych słów – przeciwnie, podniesiono je do rangi „prorockiego dziedzictwa”.

Teologiczny wymiar skandalu: profanacja świętości kapłańskiej

Kanoniczna definicja świętości (sanctitas) w Kościele katolickim wymaga „heroiczności cnót wiernych naśladowców Chrystusa, wolnych od jakiejkolwiek zmazy grzechu i błędu” (Benedykt XIV, De Servorum Dei beatificatione). Tymczasem heretyckie struktury:

  1. Relatywizują obiektywną moralność, mieszając grzech sodomii z rzekomą „ewangeliczną wrażliwością społeczną”
  2. Przemilczają kanon 2359 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., nakładający ekskomunikę latae sententiae za akty sodomii
  3. Odrzucają naukę Piusa XI z encykliki Ad catholici sacerdotii (1935): „Kapłan winien być czystszy niż aniołowie, albowiem zastępuje samego Chrystusa”

Jak stwierdza Święte Oficjum w dekrecie Lamentabili sane exitu (1907): „Moderniści mieszają świętość z perwersją, przekształcając deprawację w «nową formę duchowości»” (propozycja potępiona nr 64). To nie błąd przypadkowy, lecz celowa strategia demontażu kapłaństwa przez satanistyczną infiltrację.

Filozoficzne korzenie zła: od modernizmu do kultu pedofilii

Apoteoza Milaniego wpisuje się w szerszy paradygmat posoborowej rewolucji:

  • Odrzucenie Syllabusa błędów Piusa IX (1864), który potępia twierdzenie, że „Kościół powinien pogodzić się z postępem, liberalizmem i nowoczesną cywilizacją” (błąd nr 80)
  • Przyjęcie zasady „hermeneutyki ciągłości w zerwaniu” (Alfred Loisy), gdzie każde wypaczenie staje się „duchowym rozwojem”
  • Wdrożenie masońskiego planu „Alta Vendita”, nakazującego promowanie „duchownych o najgorszej reputacji” dla zdyskredytowania Kościoła

Jak ostrzegał św. Pius X w Pascendi dominici gregis (1907): „Modernizm jest syntezą wszystkich herezji, gdyż pod płaszczem «odnowy» wprowadza kult człowieka zastępujący kult Boga”. Gloryfikacja zboczeńców typu Milani to logiczny finał tej antyteologii.

Duchowy stan wyjątkowy: wezwanie do oporu

W obliczu tej „ohydy spustoszenia” (Dn 9,27) wierni katolicy winni:

  1. Odrzucić całkowicie posoborowe struktury jako pozbawione władzy kluczy (Mt 16,19)
  2. Strzec dzieci przed jakimkolwiek kontaktem z „duchownymi” wyświęconymi po 1968 roku
  3. Modlić się o nawrócenie apostatów i restytucję prawowitej hierarchii

Jak nauczał Chrystus Król przez Piusa XI w Quas primas (1925): „Pokój prawdziwy zajaśnieje dopiero wówczas, gdy jednostki i państwa uznać zechcą panowanie Zbawiciela naszego”. Tylko całkowite odcięcie od neo-kościelnej gangreny pozwoli ocalić duszę przed wieczną zatratą.


Za artykułem:
Pope Leo praises priest who fantasized about sex with boys
  (lifesitenews.com)
Data artykułu: 16.10.2025

Więcej polemik ze źródłem: lifesitenews.com
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.