Portal CNA (Catholic News Agency) promuje nowy program coachingu sportowego „Faith-Based Success and Performance Coaching Program”, oparty na rzekomej „teologii ciała” Jana Pawła II. Projekt prowadzony przez Rachael Popcak Isaac z CatholicCounselors.com oferuje „tele-doradztwo, warsztaty grupowe i coaching performance” łączący psychologię sportu z elementami modernistycznej duchowości. Cytowany artykuł zachwala integrację „nauki o wydolności z prawdą o naszej tożsamości zakorzenionej w Bogu”.
Herezja antropologiczna u podstaw programu
Program jawnie czerpie z teologii ciała autorstwa „papieża” Jana Pawła II – postaci heretyckiej według niezmiennych kryteriów kanonicznych. Już sam ten fakt dyskredytuje całą inicjatywę jako duchowo toksyczną. Koncepcje Wojtyły, potępione przez sediswakantystycznych teologów jako novum sprzeczne z tomistyczną antropologią, sprowadzają człowieka do poziomu psychosomatycznej jedności pozbawionej nadprzyrodzonej teleologii.
Wbrew katolickiej zasadzie gratia non tollit naturam, sed perficit (łaska nie znosi natury, lecz ją udoskonala), program proponuje naturalistyczną fuzję technik psychologicznych z religijnym słownictwem. Jak czytamy w artykule:
„Traditional sports psychology often focuses only on mental skills to improve performance… My approach integrates the science of performance with the truth of our identity being rooted in God”
To ewidentne naruszenie potępionego już w 1907 roku modernizmu, gdzie Lamentabili sane exitu stwierdza: „Dogmaty… są tylko interpretacją faktów religijnych, którą z dużym wysiłkiem wypracował sobie umysł ludzki” (propozycja XXII). Tutaj „prawda o tożsamości” sprowadzona zostaje do narzędzia optymalizacji wyników sportowych.
Redukcja łaski do techniki samorozwoju
Najcięższym zarzutem jest pominięcie sola gratia w procesie uświęcenia. Program oferuje:
„confidence, resilience, and discipline… rooted in the deeper purpose of becoming the person God is calling them to be”
co stanowi karykaturę katolickiej doktryny o vocatio. W miejsce łaski uświęcającej i współpracy z nią proponuje się tu techniki psychologiczne opakowane w pseudoreligijną retorykę. Pius XI w Quas Primas nauczał: „Wszystkie stosunki w państwie układać się powinny na podstawie przykazań Bożych i zasad chrześcijańskich”. Tymczasem tu sport traktuje się jako autonomiczną sferę, gdzie „chwała Boża” sprowadzona jest do subiektywnego odczucia spełnienia.
Kult ciała zamiast ascezy
Rzekome odwołanie do teologii ciała prowadzi do niebezpiecznego przesunięcia akcentów:
„The theology of the body reminds us that our bodies matter — they are not separate from who we are but integral to our identity”
To jawne sprzeniewierzenie się katolickiej ascezie, gdzie ciało jest wprawdzie świątynią Ducha Świętego (1 Kor 6:19), ale także źródłem pokus wymagającym ujarzmienia (1 Kor 9:27). Brak tu jakiejkolwiek wzmianki o grzechu pierworodnym, potrzebie pokuty czy eschatologicznym celu ćwiczeń cielesnych.
Psychologizacja życia duchowego
Program otwarcie przyznaje:
„Most of my clients struggle with confidence, anxiety, and perfectionism… The Catholic approach helps because it grounds their worth in something unshakable: They are loved by God”
co jest klasycznym przykładem redukcji wiary do terapii. Jak zauważył Pius X w Pascendi Dominici gregis, moderniści „mieszają pojęcia filozoficzne z pojęciami wiary, tak że jedno i drugie stapia się w jedną całość”. Tutaj psychologiczne koncepcje „wartości osobistej” i „pewności siebie” ubrane są w szatę teologiczną, podczas gdy prawdziwe pojęcia – łaska, pokora, posłuszeństwo – zostają pominięte.
Totalne milczenie o warunkach zbawienia
Najbardziej wymowne jest to, czego w programie nie ma:
– Żadnej wzmianki o konieczności stanu łaski uświęcającej
– Brak odniesienia do sakramentów jako źródła prawdziwej siły duchowej
– Zerowe uwzględnienie obowiązku publicznego wyznawania wiary („królewskiego kapłaństwa” wg 1 P 2:9)
– Całkowita amnezja co do Sądu Ostatecznego i odpowiedzialności za wykorzystanie talentów (Mt 25:14-30)
To milczenie zdradza naturalistyczną mentalność twórców programu, doskonale wpisującą się w potępioną już w Syllabusie (1864) tezę, że „moralność nie potrzebuje sankcji Bożej” (propozycja LVI).
Strukturalna apostazja neo-kościoła
Promocja tego programu przez CNA – oficjalny organ komunikacyjny struktur posoborowych – dowodzi systemowego odejścia od katolickiej ortodoksji. Jak stwierdza Quas Primas: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw i gdy już nie od Boga, lecz od ludzi wywodzono początek władzy, stało się iż zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą”.
Program sportowy będący de facto formą psychologizacji wiary to logiczny owac modernizmu, który Pius X nazwał „zbiornikiem wszystkich herezji”. Nie dziwi, że narzędziem tej destrukcji staje się postać „papieża” Jana Pawła II – symbolu posoborowej rewolucji.
Za artykułem:
New Catholic sports coaching program focuses on mind, body, and soul (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 20.10.2025
