Portal Opoka relacjonuje wystąpienie „o. Adama Szustaka” na temat generatora wideo Sora 2 firmy OpenAI, zdolnego tworzyć ultrarealistyczne filmy niemożliwe do odróżnienia od rzeczywistych nagrań. Dominikanin ostrzega przed manipulacjami politycznymi i społecznymi skutkami technologii, jednocześnie deklarując potrzebę tworzenia „autentycznych treści” w odpowiedzi na zalew fejków. Artykuł bezkrytycznie powiela modernistyczną narrację o „wspaniałej ludzkości”, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar ludzkiej godności i obowiązek podporządkowania technologii Panowaniu Chrystusa Króla.
Humanistyczna ułuda zamiast teologicznej głębi
„Im więcej będzie tych fejkowych rzeczy, tym bardziej trzeba tworzyć rzeczy autentyczne, charyzmatyczne, pełne pasji” – deklaruje „o. Szustak”, redukując katolicką koncepcję twórczości do psychologicznego ekshibicjonizmu. Brak tu fundamentalnego odniesienia do imago Dei (obrazu Bożego) w człowieku, które stanowi jedyne źródło autentyczności według soboru laterańskiego IV: „Człowiek jest zdolny do twórczości wyłącznie jako uczestnik Bożego actus purus (czystego działania)”. Pominięcie tej zasady czyni z dominikanina głosiciela naturalistycznej herezji, gdzie „autentyczność” staje się synonimem subiektywnej ekspresji oderwanej od Objawienia.
„Sztuczna inteligencja będzie narzędziem, ale nigdy nie stanie się osobą. Jedyną prawdziwą twórczością jest twórczość wspaniałej ludzkości” – o. Szustak
Termin „wspaniała ludzkość” to jawny przejaw pelagiańskiego optymizmu, potępionego przez Piusa XII w „Humani generis” (1950). Prawowierna teologia przypomina, że natura ludzka została „zraniona, osłabiona i skłonna do grzechu” (Katechizm Rzymski, 1566), zaś każda twórczość wymaga „łaski uświęcającej jako fundamentu” (św. Tomasz z Akwinu, ST I-II, q. 109, a. 2). Milczenie o grzechu pierworodnym i konieczności Odkupienia demaskuje antropocentryczną mentalność mówcy.
Kapitulacja przed technokratycznym bałwochwalstwem
Artykuł bezkrytycznie powtarza frazę o „prześcignięciu przez narzędzia”, podczas gdy kanon 1399 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 nakazuje potępiać wszelkie wynalazki sprzyjające „demoralizacji umysłów”. Sora 2 – jako generator głębokich podróbek – stanowi materialne współdziałanie z grzechem przeciwko VIII przykazaniu. Tymczasem „o. Szustak” traktuje go jako neutralne „narzędzie”, ignorując ostrzeżenie Leona XIII w „Libertas praestantissimum”: „Technika pozbawiona podporządkowania prawu Bożemu staje się narzędziem duchowego samobójstwa narodów”.
Szokujące jest milczenie o satanistycznych aspektach generowania wizerunków zmarłych (np. Stephena Hawkinga), co stanowi jawne pogwałcenie kanonu 2328 KPK 1917 zakazującego „przywoływania umarłych poprzez sztuczne similakrum”. Brak ostrzeżenia przed tymi praktykami zdradza demoniczną naiwność środowisk posoborowych.
Fałszywy prorok uzurpatora
Artykuł bezkrytycznie wspomina rzekomą encyklikę „papieża Leona XIV” (sic!), podczas gdy każdy prawowierny katolik odrzuca linię uzurpatorów zaczynającą się od Jana XXIII. Cytowanie antypapieża jako autorytetu to zdrada wiary penalizowana przez kanon 2314 KPK 1917. Wymowne jest, że „o. Szustak” zamiast odwołać się do Piusa XII i jego nauki o technice w „Miranda prorsus” (1957), woli powoływać się na modernistycznego antypasterza.
Duchowy nihilizm pod płaszczykiem duszpasterskiej troski
Propozycja dominikanina, by odpowiadać na AI „tworzeniem pasji”, to czysty aktywizm pozbawiony nadprzyrodzonej perspektywy. Gdzie jest wezwanie do:
- Publicznego uznania Królowania Chrystusa nad cyfrowym światem (Pius XI, „Quas primas”)
- Odmawiania modlitwy do św. Michała Archanioła przeciw technologicznym zastępom piekła
- Nałożenia kanonicznych kar na twórców bluźnierczych generatorów (kanon 2324 KPK 1917)
Milczenie na te tematy dowodzi, że mamy do czynienia z pastoralną kapitulacją wobec technokratycznego Molocha.
Konsekwencje doktrynalne
Cała narracja „o. Szustaka” wpisuje się w modernistyczny schemat ewolucji dogmatu potępiony przez św. Piusa X w „Lamentabili” (propozycja 64). Traktując AI jako „nowe wyzwanie”, a nie kolejną formę idolatria technicae (bałwochwalstwa technicznego), dominikanin praktykuje hermeneutykę zerwania z Tradycją. Jego wystąpienie jest żywą ilustracją słów kard. Alfredo Ottavianiego: „Modernista widzi w Kościele nie mistyczne Ciało, lecz społeczność dostosowawczą”.
Katolicka odpowiedź na Sora 2 brzmi jednoznacznie: publiczne egzorcyzmowanie technologii sprzeciwiającej się panowaniu Chrystusa Króla, zakaz jej stosowania pod karą ekskomuniki (kanon 2359 KPK 1917) oraz głoszenie konieczności Chrystianizacji przestrzeni cyfrowej przez konsekrowanych jej twórców. Wszystko inne to duchowa zdrada.
Za artykułem:
Już teraz trudno odróżnić prawdę od fejka. O. Szustak przestrzega przed gereratorem wideo Sora 2 (opoka.org.pl)
Data artykułu: 20.10.2025
