Transformed: Antypapieska pielgrzymka jako teatr apostazji w ziemiach prześladowców Chrystusa

Antypapieska pielgrzymka jako teatr apostazji w ziemiach prześladowców Chrystusa

Podziel się tym:

Portal eKAI (20 października 2025) relacjonuje wypowiedź „bpa” Paolo Bizzetiego, byłego wikariusza apostolskiego Anatolii, na temat planowanej podróży „papieża” Leona XIV do Turcji i Libanu. „Hierarcha” określa wizytę jako przejaw „bliskości Dobrego Pasterza”, wskazując na znaczenie tych krajów jako „laboratorium” dla współczesnego „Kościoła”. Wychwala „żywość” niewielkiej wspólnoty katolików w Turcji pomimo ograniczeń prawnych uniemożliwiających rozwój struktur kościelnych, jednocześnie akcentując działalność charytatywną wobec uchodźców jako „korzyść dla wszystkich”.


Nieomylne magisterium kontra heretycka uzurpacja

Sam fakt organizacji tej podróży pod pretekstem rocznicy Soboru Nicejskiego I (325 r.) stanowi jawną profanację pamięci ojców wiary, którzy pod przewodnictwem św. Atanazego potępili arianizm jako herezję wykluczającą ze społeczności Kościoła. Tymczasem dzisiejsza sekta watykańska, poprzez wizytę w kraju odpowiedzialnym za ludobójstwo chrześcijan (rzeź Ormian 1915-1917), de facto legitymizuje prześladowców Ciała Mistycznego Chrystusa. Jak czytamy w Syllabusie bł. Piusa IX: „Kościół nie może i nie powinien godzić się z postępem, liberalizmem i współczesną cywilizacją” (propozycja 80 potępiona).

„Prawo i praktyka nie pozwalają na budowę kaplic, ośrodków młodzieżowych i kulturalnych. Wszystko odbywa się w parafiach, ustanowionych jeszcze na mocy traktatu z Lozanny sprzed stu lat”

– przyznaje „bp” Bizzeti, nie czyniąc jednak żadnego odniesienia do kanonicznego prawa Kościoła, które nakazuje władzom świeckim umożliwić publiczny kult prawdziwej Religii (Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917, kan. 1455). Milczenie na temat obowiązku sułtana i prezydenta Libanu do przywrócenia civilis cultus Catholicæ religionis (publicznego kultu religii katolickiej) dowodzi całkowitej akceptacji islamskiego i masońskiego jarzma przez funkcjonariuszy sekty posoborowej.

Bluźniercza sakralizacja uzurpatora

Określenie antypapieża Bergoglio mianem „Dobrego Pasterza” stanowi bezpośrednie naruszenie prerogatyw przynależnych wyłącznie Chrystusowi Królowi (por. Pius XI, Quas Primas). Ten teologiczny wandalizm odsłania najgłębszą istotę sekty watykańskiej – substytucję Boga-Człowieka przez antropocentryczny kult człowieka. Jak trafnie diagnozował św. Pius X w Lamentabili sane exitu: „Moderniści stawiają człowieka w miejscu Boga, co prowadzi do ateizmu praktycznego” (propozycja 58 potępiona).

„Chrześcijańscy uchodźcy, którym towarzyszę w Turcji i we Włoszech, są wielkim bogactwem. Nie ma sensu zamykać przed nimi drzwi ze strachu”

– deklaruje „biskup”, całkowicie pomijając pierwszorzędny obowiązek zapewnienia im dostępu do ważnych sakramentów. Działalność „Caritas Anatolia” sprowadza się do troski o „pracę i mieszkanie”, co jest jawną realizacją tez modernisty Loisy’ego, który utrzymywał, że „Królestwo Boże na ziemi polega na braterstwie ludzi” (propozycja 35 potępiona w dekrecie Lamentabili).

Demontarz misji nadprzyrodzonej

Wypowiedź włoskiego „hierarchy” odsłania trzy filary antyewangelicznej rewolucji:

  1. Redukcję kapłaństwa do funkcji socjalnej: brak rodzimego duchowieństwa w Turcji po dwóch wiekach to konsekwencja porzucenia dogmatu extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia) na rzecz dialogu z heretykami i niewiernymi.
  2. Zastąpienie ewangelizacji humanitaryzmem: „dar wiary” sprowadzony do pobożnego sentymentalizmu bez wymogu nawrócenia i podporządkowania się władzy Piotrowej.
  3. Relatywizację prawa Bożego: milcząca akceptacja tureckiego zakazu budowy świątyń jako „lokalnej specyfiki”, podczas gdy katolicki władca miałby obowiązek taki zakaz zniesienia pod karą grzechu ciężkiego.

Jak ostrzegał papież św. Pius X, „modernizm jest syntezą wszystkich herezji” (encyklika Pascendi). „Wizyta pasterska” Bergoglia na ziemiach przesiąkniętych krwią męczenników to nie akt kontynuacji Nicejskiego wyznania wiary, lecz teatralne przedstawienie apostazji w miejscu, gdzie niegdyś płonęły stosy dla wiernych wyznawców homoousios.


Za artykułem:
Bliskość Pasterza: Bp. Bizzeti o podróży Papieża do Turcji i Libanu
  (vaticannews.va)
Data artykułu: 20.10.2025

Więcej polemik ze źródłem: vaticannews.va
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.