Portal Gość Niedzielny (24 października 2025) informuje o policyjnych statystykach dotyczących kierowców łamiących sądowe zakazy prowadzenia pojazdów. Od początku roku zatrzymano 13 829 osób prowadzących mimo zakazu oraz odebrano 63 818 praw jazdy – głównie za przekroczenie prędkości w terenie zabudowanym o ponad 50 km/h. Ministerstwo Sprawiedliwości zapowiada „walkę z notorycznymi łamaczami zakazów”. „Ostre przepisy, jak widać, nic nie dają” – konstatuje publicysta, nie zauważając jednak, że problem sięga głębiej niż tylko kwestia skuteczności aparatu przymusu.
Prawo bez fundamentu moralnego jako narzędzie bezsilnej władzy
Przedstawione dane demaskują iluzję współczesnego prawodawstwa oderwanego od lex aeterna (prawa wiecznego). Jak stwierdza Pius XI w encyklice Quas Primas: „Państwa nie posłuchały rozkazów Boga i Jego Chrystusa, wygnały ze swego łona religię i przyjęły bezbożność za religię”. Statystyki policyjne to jedynie symptom upadku cywilizacji, która odrzuciła panowanie Chrystusa Króla. Gdy władza świecka nie uznaje swego pochodzenia od Boga (Rz 13,1), jej zakazy i nakazy stają się jedynie pustym gestem biurokratycznym, pozbawionym moralnego autorytetu.
Od początku roku do 20 października policja zatrzymała 13 829 kierowców, wobec których orzeczony był zakaz prowadzenia pojazdów […] Pod koniec września Ministerstwo Sprawiedliwości informowało o powołaniu zespołu, który ma pilnie wypracować metody skutecznej walki z osobami notorycznie łamiącymi sądowe zakazy
Cytowany fragment ujawnia bezradność struktur państwowych wobec zbuntowanego społeczeństwa. Nie ma bowiem skutecznego prawa bez uznania Najwyższego Prawodawcy – jak nauczał Leon XIII w Libertas praestantissimum: „Władza bowiem stanowienia praw należy do Boga, jak do najwyższego Pana i Króla całego świata”. Współczesne „walki z łamaniem prawa” przypominają gaszenie pożaru wiatrakiem – bez odwołania się do transcendentnego źródła ładu moralnego.
Naturalistyczna wizja człowieka i społeczeństwa
Artykuł całkowicie pomija duchowy wymiar przestępstw drogowych, sprowadzając je do poziomu naruszenia regulacji administracyjnych. Tymczasem Exsurge Domine Leona X potępia błąd, jakoby „grzechy przeciw naturze nie zasługiwały na surowszą karę niż występki przeciwko ludzkim przepisom”. Kierowca przekraczający prędkość w terenie zabudowanym o 50 km/h popełnia nie tylko wykroczenie, ale wystawia bliźnich na śmiertelne niebezpieczeństwo, co św. Tomasz z Akwinu klasyfikuje jako peccatum contra caritatem (grzech przeciw miłości bliźniego).
Zgodnie z Prawem o ruchu drogowym policjant zatrzymuje wydane w kraju prawo jazdy […] w przypadku przekroczenia dopuszczalnej prędkości w terenie zabudowanym o więcej niż 50 km/h
Opisując mechanizmy prawne, portal nie zauważa, że nowoczesne ustawodawstwo zredukowało człowieka do „podmiotu prawnego”, ignorując jego godność jako dziecka Bożego. Pius X w Lamentabili sane potępił modernistyczny błąd, że „moralność ma się zmieniać wraz z człowiekiem”, podczas gdy Kościół zawsze nauczał o niezmienności praw moralnych wypływających z natury ludzkiej.
Kryzys posłuszeństwa jako owoc laicyzacji społeczeństwa
Przedstawione statystyki to nie tylko problem „nieodpowiedzialnych kierowców”, ale jawny przejaw buntu przeciwko jakiejkolwiek władzy – co Pius IX w Syllabusie błędów potępił jako „prawo do powstania przeciwko prawowitym książętom” (pkt 63). Gdy społeczeństwo odrzuca władzę Chrystusa, automatycznie podważa autorytet wszystkich Jego ziemskich namiestników.
Ilość zatrzymanych dokumentów (63 818) dowodzi, że współczesne „państwo prawa” funkcjonuje jak mechanizm bez duszy, pozbawiony zdolności kształtowania cnót obywatelskich. „Kultura śmierci” – jak nazwał to Jan Paweł II (choć sam był modernistą) – objawia się nie tylko w aborcji, ale w codziennej pogardzie dla życia przejawiającej się brawurą drogową.
Bezsilność struktur pozbawionych łaski
Propozycje Ministerstwa Sprawiedliwości to klasyczny przykład naturalizmu politycznego potępionego w Syllabusie (pkt 39): wiara, że państwo może być „źródłem wszelkich praw”. Tymczasem bez odwołania do łaski i sakramentów żadne ludzkie wysiłki nie zdziałają trwałej poprawy. Jak nauczał Pius XI: „Nie będzie nadziei trwałego pokoju, dopóki jednostki i państwa będą się wyrzekać i nie uznają panowania Zbawiciela naszego” (Quas Primas).
Brakuje w artykule choćby wzmianki o ex opere operato (z samego dokonania czynności) sakramentu pokuty jako jedynej skutecznej drogi nawrócenia dla zatwardziałych przestępców. Współczesne państwo – odcięte od Kościoła – może jedynie „zarządzać” złem, nie będąc zdolnym do jego prawdziwego zwalczania.
Duchowa pustynia współczesnego prawodawstwa
Opisując procedury prawne, autor redukuje człowieka do przedmiotu administracyjnych regulacji:
Zgodnie z Kodeksem karnym sąd może orzec zakaz prowadzenia pojazdów […] w szczególności jeżeli z okoliczności popełnionego przestępstwa wynika, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę zagraża bezpieczeństwu w komunikacji
To czysto utylitarne podejście pomija duchową szkodliwość grzechu. W tradycyjnej teologii moralnej takie wykroczenia kwalifikowano jako:
1. Grzech przeciwko rozumowi (lekceważenie praw fizyki)
2. Grzech przeciwko sprawiedliwości (narażanie wspólnego dobra)
3. Grzech przeciwko miłości bliźniego (wystawianie innych na niebezpieczeństwo)
Brak takiej perspektywy w publicznej debacie dowodzi całkowitej dominacji modernistycznej herezji, która – jak przypomina św. Pius X w Pascendi – redukuje religię do „uczucia” pozbawionego obiektywnej prawdy.
Katastrofa antropologiczna jako owoc rewolucji posoborowej
Przedstawione statystyki to jedynie wierzchołek góry lodowej głębszego problemu: wykorzenienia człowieka z porządku nadprzyrodzonego. Gdy społeczeństwo odrzuca królowanie Chrystusa, automatycznie traci zdolność rozróżniania dobra od zła.
Artykuł nie wspomina, że większość tych wykroczeń dokonywana jest przez ochrzczonych katolików – co świadczy o całkowitym bankructwie duszpasterstwa w strukturach posoborowych. „Msze” bez ofiarnego charakteru, „spowiedź” bez żalu za grzechy i „komunia” rozdawana jak cukierki – oto źródła moralnego rozkładu ujawniającego się także na drogach.
Jak pisze św. Pius X w Liście apostolskim o modernizmie: „Gdy zabraknie wiary w Boga, zanika także wiara w człowieka”. Statystyki policyjne są tego dobitnym potwierdzeniem.
Za artykułem:
Od początku roku policjanci zatrzymali 13,8 tys. kierowców jeżdżących mimo zakazu (gosc.pl)
Data artykułu: 24.10.2025
