Portal LifeSiteNews relacjonuje (24 października 2025), że siedem lewicowych stanów USA – Nowy Jork, Kalifornia, Waszyngton, Hawaje, Nowy Meksyk, Kolorado, Massachusetts i New Jersey – zadeklarowało pełne zastąpienie federalnego finansowania przemysłu aborcyjnego, utraconego za prezydentury Donalda Trumpa. Nowy Jork przeznaczył 35 milionów dolarów dla Planned Parenthood, podczas gdy Kalifornia dodała 140 milionów dolarów. Gubernator Kathy Hochul określiła tę decyzję jako „kontynuację marszu praw kobiet rozpoczętego w 1848 roku”.
Finansowanie zbrodni jako „prawa kobiet”
„Nie pozwolę, by kobiety w naszym stanie cierpiały” – deklaruje Hochul, utożsamiając cierpienie z odmową finansowania mordowania nienarodzonych. To klasyczny przykład reductio ad Hitlerum współczesnego barbarzyństwa: pod płaszczykiem troski o zdrowie kobiet kryje się systemowa promocja dzieciobójstwa. Jak przypomina Pius XI w encyklice Casti Connubii: „Niewinne życie ludzkie, bez względu na to, w jakich warunkach się znajduje, jest od pierwszej chwili swego powstania aż do ostatniego tchnienia bezpośrednio poddane opiece Stwórcy”.
Planned Parenthood, otrzymując 699,3 miliona dolarów rocznie z kieszeni podatników (39% przychodów), dokonało w ostatnim roku 392 715 aborcji. Tymczasem nieaborcyjne usługi medyczne – takie jak badania cytologiczne czy mammografie – systematycznie maleją jako procent działalności. To demaskuje prawdziwy cel tej struktury: nie „opieka zdrowotna”, lecz industrializacja grzechu.
Polityczna schizofrenia i kompromisy
Administracja Trumpa, wprowadzając tzw. „One Big Beautiful Bill Act”, zakazała finansowania aborcji ze środków Medicaid poza przypadkami gwałtu, kazirodztwa lub rzekomego zagrożenia życia matki. To klasyczny przykład „hermeneutyki ciągłości” w praktyce: niby-opozycja wobec zła, która w rzeczywistości sankcjonuje jego część. Ktokolwiek akceptuje wyjątki od zasady nienaruszalności życia, staje się współwinny całego systemu aborcyjnego.
„W marcu administracja Trumpa zamroziła granty Title X dla organizacji naruszających rozkazy wykonawcze w sprawie imigracji i DEI, w tym dla oddziałów Planned Parenthood w dziewięciu stanach”
Ten pozornie „pro-life” ruch jest w istocie cyniczną grą polityczną. Sankcjonowanie aborcji w jakichkolwiek okolicznościach pozostaje delictum contra ius naturale (wykroczeniem przeciw prawu naturalnemu), a finansowanie jej podatnikami – współudziałem w morderstwie. Jak uczy św. Tomasz z Akwinu w Summa Theologiae (II-II, q.64 a.6): „Grzesznik sam sobie wybrał drogę grzechu, więc może być zabity nie po to, by go ukarać za grzech, lecz dla ochrony dobra wspólnego”.
Teologiczne konsekwencje bałwochwalstwa państwa
Decyzje gubernatorów stanowią jawną rewoltę przeciw panowaniu Chrystusa Króla. Pius XI w Quas Primas podkreśla: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi (…) nie tylko jednostki, ale i rodziny, czy państwa, gdyż ludzie w społeczeństwach zjednoczeni nie mniej podlegają władzy Chrystusa jak jednostki”. Finansowanie zabijania niewinnych to akt lèse-majesté (obrazy majestatu) wobec Władcy Wszechświata.
Wprowadzanie przez stany programów mających „zrekompensować” ograniczenie federalnego finansowania aborcji to przykład:
- Legalizacji grzechu – państwo występuje przeciwko swojemu nadprzyrodzonemu celowi, jakim jest ochrona życia i moralności
- Bałwochwalczego kultu wolności – gdzie „prawa kobiet” stawiane są ponad prawem Bożym
- Instytucjonalizacji herezji indyferentyzmu – potępionej przez Piusa IX w Syllabus Errorum (teza 15): „Każdy człowiek jest wolny w przyjęciu i wyznawaniu tej religii, którą uzna za prawdziwą”
Duchowe źródło kryzysu
Gubernator Hochul odwołuje się do „marszu praw kobiet rozpoczętego w 1848 roku”. To właśnie wtedy, na konwencji w Seneca Falls, zrodził się ruch feministyczny – herezja nowoczesności, która zamiast wyzwolenia kobiet w Chrystusie (Gal 3,28), zaprowadziła je pod kliniki aborcyjne. Jak trafnie diagnozuje św. Pius X w dekrecie Lamentabili sane: „Prawda zmienia się wraz z człowiekiem, ponieważ rozwija się razem z nim, w nim i przez niego” (teza 58).
Modernistyczne państwa, odrzucając principium et fons (zasadę i źródło) cywilizacji chrześcijańskiej, stają się narzędziami Antychrysta. Finansowanie Planned Parenthood to nie tylko polityczny wybór – to akt kultu demona śmierci. Jak ostrzega Katechizm Rzymski: „Grzech śmiertelny popełniają ci, którzy w jakikolwiek sposób współpracują przy zabójstwie niewinnych”.
Nihil novi sub sole
Walka między Królestwem Bożym a królestwem ciemności trwa nieprzerwanie od Edenu. Dzisiejsze legislacyjne batalie to tylko współczesna forma starożytnej wojny:
- Faraon rozkazujący zabijać hebrajskie niemowlęta (Wj 1,22)
- Molochowi składający ofiary z dzieci (Kpł 18,21)
- Rzymski kult „wyzwolenia” przez dzieciobójstwo i porzucanie niemowląt
Różnica polega jedynie na technologicznym udoskonaleniu masowej zagłady. Państwa „oświecone” XXI wieku przewyższyły okrucieństwem pogańskich tyranów.
Jedyna droga naprawy
Ratunek dla narodów tkwi wyłącznie w instauratio omnia in Christo (odnowie wszystkiego w Chrystusie), jak głosił św. Pius X. Konkretne działania winny obejmować:
- Pełną detoksykację prawa z jakichkolwiek odniesień do „prawa do aborcji”
- Karanie finansowania dzieciobójstwa jako zbrodni przeciw ludzkości
- Przywracanie publicznego kultu Chrystusa Króla jako fundamentu ładu społecznego
Jak nauczał Leon XIII w Immortale Dei: „Państwa nie mogą bez zbrodni zachowywać się tak, jakby Bóg w ogóle nie istniał, ani odrzucać religii jako obcej i niepożytecznej”. Dopóki narody nie uznają Regnum Christi (Królestwa Chrystusa), będą tonąć w coraz głębszej otchłani cywilizacji śmierci.
Za artykułem:
New York, California pledge to cover Planned Parenthood funds cut by Trump administration (lifesitenews.com)
Data artykułu: 24.10.2025
