Portal Konferencji Episkopatu Polski informuje o planowanej na 26 października 2025 r. ceremonii sakry biskupiej ks. prał. Mirosława Wachowskiego w Bazylice św. Piotra. Głównym konsekratorem ma być uzurpator na Stolicy Piotrowej, Robert Prevost („Leon XIV”), który 18 września br. mianował nominata „nuncjuszem apostolskim” w Iraku. Artykuł przedstawia życiorys duchownego, który od 2004 r. służył w strukturach posoborowej dyplomacji, pełniąc m.in. funkcję Podsekretarza ds. Relacji z Państwami w Sekretariacie Stanu. Portal KEP bezkrytycznie powiela modernistyczną narrację o ciągłości sukcesji apostolskiej, pomijając fundamentalne kwestie doktrynalne dotyczące ważności sakramentów i legitymacji władzy w sekcie posoborowej.
Nieważność święceń i konsekracji w posoborowej antyliturgii
Przedstawiana ceremonia nie ma żadnego znaczenia w świetle lex orandi, lex credendi (prawo modlitwy określa prawo wiary). Nowy ryt święceń biskupich wprowadzony przez Pawła VI w 1968 r. został radykalnie zmieniony, usuwając kluczowe modlitwy konsekracyjne i gesty stanowiące materia proxima (materię bliższą) sakramentu. Jak wykazali teolodzy ks. Antoni Cekada i bp Donald Sanborn, posoborowa formuła: „Et nunc effunde super hunc electum eam virtutem, quae a te est, Spiritum principalem” („I teraz wylej na tego wybrańca tę moc, która od Ciebie pochodzi, Ducha Przewodnika”) stanowi heretyckie zaprzeczenie katolickiej nauki o charakterze sakramentalnym. Oryginalny ryt rzymski zawierał jasne wezwanie Ducha Świętego do udzielenia pełni kapłaństwa: „Emitte in eum, Domine, quaesumus, Spiritum Sanctum, quo gratiae tuae dono tribuas digne officium summi sacerdotii” („Ześlij na niego, Panie, prosimy, Ducha Świętego, którym obdarzysz godnie łaską Twego daru urząd najwyższego kapłaństwa”).
Ks. Wachowski, przyjmujący święcenia kapłańskie w 1996 r., został „wyświęcony” w całkowicie zreformowanym rycie pozbawionym essentialia sacramenti (istotnych elementów sakramentu). Jego konsekracja biskupia będzie więc podwójnie nieważna: zarówno z powodu defektu święceń kapłańskich, jak i użycia niekatolickiego obrzędu biskupiej konsekracji.
Uzurpacja władzy i kontynuacja apostazji
Ceremonia w Bazylice Watykańskiej stanowi akt agresji przeciwko Ecclesia Dei (Kościołowi Bożemu). Robert Prevost, jako antypapież wywodzący się z niekatolickiej sekty posoborowej, nie posiada żadnej jurysdykcji do sprawowania funkcji Piotrowych. Już sam fakt konsekrowania „biskupów” przez uzurpatora stanowi jawne naruszenie kanonu 2370 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., grożące ekskomuniką latae sententiae (automatyczną).
Nominat, pełniący od 2019 r. funkcję Podsekretarza ds. Relacji z Państwami, aktywnie uczestniczył w dyplomatycznej legitymizacji rewolucji posoborowej. Jego kariera w Sekretariacie Stanu – instytucji odpowiedzialnej za rozpowszechnianie idei wolności religijnej i ekumenizmu – dowodzi głębokiego zaangażowania w modernistyczną agendę. Współpraca z organizacjami międzynarodowymi takimi jak MAEA czy OBWE to zdrada misji Kościoła polegającej na podporządkowaniu wszystkich narodów panowaniu Chrystusa Króla (Pius XI, Quas Primas).
Milczenie o nadprzyrodzonym wymiarze władzy
Artykuł KEP całkowicie pomija najistotniejszy aspekt sakry biskupiej – jej charakter jako sacramentum ordinis (sakramentu święceń) udzielającego władzy nauczania, uświęcania i rządzenia. Brak jakiejkolwiek wzmianki o konieczności zachowania nieskażonej doktryny, czystości obrzędów i prawowitości konsekratora dowodzi, że w posoborowej sekcie hierarchia została zredukowana do funkcji administracyjno-politycznej.
Niemożliwe jest jednoczesne uznawanie:
- Zasadniczych zmian w teologii i liturgii wprowadzonych po Vaticanum II
- Ciągłości sukcesji apostolskiej i ważności sakramentów
Jak uczy św. Robert Bellarmin: „Papież-jawny heretyk traci urząd automatycznie” (De Romano Pontifice). Skoro zaś wszyscy „papieże” od Jana XXIII głosili herezje (m.in. wolność religijną, kolegialność, ekumenizm), ich nominacje biskupie są z natury nieważne.
Polski episkopat jako agent destrukcji
Fakt, że polski pseudodiecezjalny portal bezkrytycznie relacjonuje tę antykatolicką ceremonię, potwierdza całkowite podporządkowanie struktury KEP modernistycznej rewolucji. Brak jakiegokolwiek ostrzeżenia dla wiernych przed uznawaniem tej parodii sakramentu świadczy o zdradzie pasterskiego obowiązku ostrzegania owczarni przed wilkami w owczej skórze (Mt 7:15).
Należy przypomnieć, że już w 1907 r. św. Pius X w dekrecie Lamentabili sane potępił tezę, jakoby „Kościół nie był prawdziwym i doskonałym społeczeństwem przez siebie wolnym” (propozycja 19). Tymczasem posoborowa sekta funkcjonuje dokładnie według tego schematu – jako organizacja podporządkowana celom politycznym ONZ, UE i globalistycznym agendom, całkowicie pozbawiona nadprzyrodzonej misji.
W obliczu tych faktów, jedyną moralną postawą pozostaje całkowite odrzucenie posoborowej antyliturgii i struktur pseudo-kościelnych. Żaden kapłan czy biskup wyświęcony w nowym rycie nie posiada ważnych święceń, zaś uczestnictwo w jego „liturgiach” stanowi współudział w świętokradztwie.
Za artykułem:
26 października: Sakra biskupia ks. prał. Mirosława Wachowskiego (episkopat.pl)
Data artykułu: 24.10.2025
