Portal LifeSiteNews (24 października 2025) informuje o usunięciu „ks. Xamiego Reyesa” z parafii Little Flower w Waukegan przez „kardynała” Blase’a Cupicha. Powodem są zarzuty „uwodzenia seminarzystów” i „wykroczeń natury seksualnej”. „Kardynał” w oświadczeniu z 18 października podkreślił, że sprawa nie dotyczy małoletnich, ale dorosłych kleryków, mianując tymczasowo „ks. Ismaela Garcię” nowym administratorem.
Demoralizacja duchowieństwa jako systemowy kryzys posoborowej struktury
Przedstawiony incydent nie jest odosobnionym przypadkiem, lecz logiczną konsekwencją dekad tolerowania herezji i łamania dyscypliny kościelnej. Już św. Pius X w encyklice Pascendi Dominici Gregis ostrzegał: Moderniści usiłują zniszczyć całą świętą dyscyplinę, ukrywając się pod płaszczykiem wolności
. Tymczasem archidiecezja Chicago od lat funkcjonuje jako laboratorium rewolucji obyczajowej:
W 2021 r. Cupich dopuścił lesbijkę Lori Lightfoot do przyjęcia „komunii”, w 2023 celebrował mszę dla grupy AGLO promującej homoseksualizm, a w 2022 dopuszczał „katechezy” par homoseksualnych podczas liturgii.
Te działania stanowią jawne pogwałcenie kanonów 2359 i 2319 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., które nakładają ekskomunikę latae sententiae na propagatorów niemoralności. Jak przypomina Pius XI w Casti Connubii: Grzechy przeciw czystości są najbardziej haniebne i plugawe spośród wszystkich występków
.
Teologiczne bankructwo „duchownych” posoborowych
Działalność „kardynała” Cupicha odzwierciedla całkowite zerwanie z katolicką koncepcją kapłaństwa. Podczas gdy tradycyjna teologia uczy, że kapłan jest alter Christus, posoborowi funkcjonariusze przekształcili sakrament w narzędzie rewolucji:
- W 2015 r. Cupich postulował dopuszczenie homoseksualistów do „eucharystii” wbrew nauce Soboru Trydenckiego o stanie łaski u przystępujących do komunii
- W 2018 r. relatywizował ciężar grzechów sodomskich między duchownymi, wprowadzając pseudoteologiczny podział na „konsensualne” i „niekonsensualne” akty
- Systematycznie wspierał heretyckie Stowarzyszenie Amerykańskich Kapłanów Katolickich (AUSCP), promujące „wyświęcanie kobiet” i masturbację
To potwierdza diagnozę św. Piusa X z motu proprio Sacrorum Antistitum: Moderniści łączą w sobie bezbożność protestantyzmu z ignorancją i zuchwałością racjonalizmu
.
Milczenie o nadprzyrodzonym wymiarze grzechu
Najjaskrawszą manifestacją apostazji jest całkowite pominięcie w komunikacie kwestii wiecznego potępienia za grzechy przeciw czystości. Katechizm Rzymski jednoznacznie naucza: Nieczystość jest grzechem, który wyłącza z Królestwa Bożego i sprowadza śmierć wieczną
(CZ. IX). Tymczasem komunikat ogranicza się do mglistych frazesów o „ocenie przydatności do posługi” i „zapewnieniu bezpieczeństwa”.
Brak także ostrzeżenia, że przyjmowanie „komunii” w strukturach posoborowych, gdzie Msza została zredukowana do stołu zgromadzenia, a rubryki naruszają teologię ofiary przebłagalnej, jest świętokradztwem. Jak przypomina bulla Quo Primum Piusa V: Niechaj nikt nie odmienia ani nie ujmuje niczego z tego brewiarza, i niechaj nikt pod żadnym pozorem nie zmusza do przyjmowania jakichkolwiek innych modlitw i ceremonii
.
Homoseksualne lobby w seminariach jako owoc soborowej rewolucji
Opisywany przypadek „uwodzenia seminarzystów” odsłania systemowy kryzys formacji duchownych w neokościele. Już w 1961 r. o. Felix Morlion OP ostrzegał przed infiltracją seminariów przez środowiska homoseksualne, co potwierdził raport McCarricka z 2020 r. (70% ofiar dorosłych płci męskiej). Tymczasem struktury posoborowe konsekwentnie:
„Kardynał” Cupich na synodzie w 2015 r. proponował wprowadzenie „drogi sumienia” dla homoseksualistów chcących przyjmować komunię, co stanowi bezpośrednie pogwałcenie kanonu 855 KPK z 1917 r.
To realizacja przewidywań Piusa IX zawartych w Syllabusie błędów: Błąd 5: Objawienie Boże jest niedoskonałe, a zatem podlega nieustannemu i nieokreślonemu postępowi odpowiadającemu postępowi rozumu ludzkiego
. Dopuszczenie homoseksualistów do święceń jest logiczną konsekwencją odrzucenia niezmiennego prawa naturalnego.
Duchowa martwota posoborowego przywództwa
Oświadczenie „kardynała” Cupicha ujawnia całkowite zerwanie z katolicką koncepcją odpowiedzialności pasterza. Brak w nim:
- Wezwania do publicznej pokuty i ekspiacji
- Ostrzeżenia o karach wiecznych za grzechy nieczystości
- Nawiązania do obowiązku naprawy skandalu
- Zaleceń modlitewnych za ofiary i sprawcę
Tymczasem Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. w kanonie 2359 §2 stanowi: Klerycy lub zakonnicy dopuszczający się przestępstwa przeciw szóstemu przykazaniu z osobą tej samej płci… mają być zawieszeni, pozbawieni każdego stopnia, godności, urzędu, beneficjum lub funkcji, wydaleni ze stanu duchownego, a w przypadku recydywy – oddani w ręce władzy świeckiej
.
Opisany kryzys potwierdza prorocze słowa Leona XIII z encykliki Humanum Genus: Gdy religia została usunięta, moralność chrześcijańska szybko podąża za nią w otchłań zapomnienia
. Jedynym remedium jest powrót do niezmiennej doktryny katolickiej i odrzucenie posoborowych innowacji.
Za artykułem:
Chicago priest removed from parish over alleged homosexual grooming of seminarians (lifesitenews.com)
Data artykułu: 24.10.2025
