Archiwum jako relikt w modernistycznej rzeczywistości

Podziel się tym:

Portal eKAI (21 października 2025) relacjonuje obchody 100-lecia Archiwum Archidiecezjalnego w Poznaniu, podkreślając udział „abp Zbigniewa Zielińskiego” i innych przedstawicieli posoborowej struktury. Wychwalana „misja” instytucji sprowadza się do naturalistycznego kultu przeszłości, całkowicie oderwanego od nadprzyrodzonego celu Kościoła.


Historycyzm jako substytut wiary

Podczas konferencji „abp Zieliński” stwierdził: „historia uczy każdego mądrego odbiorcę szerszego patrzenia w przyszłość”, redukując rolę archiwum do świeckiego instytutu pamięci. Brak jakiegokolwiek odniesienia do depozytu wiary czy obowiązku obrony doktryny jest symptomatyczny dla całej sekty posoborowej. Pius XI w Quas primas nauczał przecież: „królestwo Chrystusa (…) przede wszystkim jest duchowe i odnosi się głównie do rzeczy duchowych” (Quas primas, 9), podczas gdy współcześni uzurpatorzy zamieniają Kościół w instytucję kulturowo-historyczną.

Technokratyczne zaprzaństwo

Wykład dr Aleksandry Losik o „zastosowaniu sztucznej inteligencji w pracy archiwisty” demaskuje prawdziwy cel tych działań: całkowite podporządkowanie dziedzictwa Kościoła świeckim metodologiom. To jawna zdrada zasad wyrażonych w Lamentabili sane exitu, gdzie św. Pius X potępił modernistów za „podporządkowanie wiary względom czysto ludzkim” (propozycja 22). Kustosz „ks. Rafał Rybacki” próbował wprawdzie nadać refleksji „wymiar teologiczny”, lecz w kontekście całej uroczystości brzmi to jak cyniczny żart.

Milczenie wobec świętokradztw

Żaden z uczestników nie wspomniał, że dokumenty przechowywane w poznańskim archiwum – w tym pergamin z 1231 r. – świadczą o nieprzerwanej Tradycji Kościoła sprąd modernistycznej rewolty. Tymczasem sam budynek archiwum przy ul. Posadzego 2 symbolizuje apostazję: nazwany imieniem modernizującego „błogosławionego” Ignacego Posadzego, współtwórcy destrukcyjnego Soboru Watykańskiego II.

Pseudoliturgiczna farsa

Msza św. w Złotej Kaplicy pod przewodnictwem „abp. Zielińskiego” to akt świętokradztwa, jako że sprawujący ją nie posiada ważnych święceń (po 1968 r.). Jego słowa o „dzieleniu się dziedzictwem” przy jednoczesnym pominięciu obowiązku głoszenia „Królestwa Chrystusowego nad narodami” (Quas primas, 11) potwierdzają, że mamy do czynienia z kolejnym przedstawicielem antykościoła posoborowego.

Stulecie w służbie antytradycji

Podkreślana duma z 100-letniej historii instytucji założonej przez kard. Edmunda Dalbora (zm. 1926) jest szczególnym cynizmem. Ten przedsoborowy hierarchy był ostatnim autentycznym strażnikiem archiwów – współcześni „archiwiści” służą już tylko systemowi, który systematycznie niszczy katolicką tożsamość. Jak trafnie zauważył Pius XI: „usunięto Boga i Jezusa Chrystusa ze swych obyczajów, z życia prywatnego, rodzinnego i publicznego” (Quas primas).


Za artykułem:
21 października 2025 | 14:36100-lecie Archiwum Archidiecezjalnego w PoznaniuW stolicy Wielkopolski 20 października rocznicową konferencją naukową zainaugurowano obchody 100-lecia Archiwum Archidiecezjalnego w Poznaniu. Z tej okazji w siedzibie instytucji, którą swoim dekretem powołał do istnienia kard. Edmund Dalbor, na Ostrowie Tumskim odbyło się też Walne Zgromadzenie Stowarzyszenia Archiwistów Kościelnych (SAK).
  (ekai.pl)
Data artykułu: 28.10.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.