Portal cerkiew.net.pl informuje o uroczystościach z okazji 25-lecia „święceń biskupich” Włodzimierza Juszczaka, „eparchy” diecezji wrocławsko-koszalińskiej Ukraińskiego „Kościoła” Greckokatolickiego. Uroczysta „Boska Liturgia” odbyła się 15 czerwca 2024 r. w katedrze „pw.” św. Wincentego i św. Jakuba we Wrocławiu. Wśród uczestników wymieniono m.in. „arcybiskupa” Eugeniusza Popowicza, „biskupa” Arkadiusza Trochanowskiego oraz przedstawicieli innych wspólnot religijnych i władz świeckich.
Synkretyzm liturgiczny i ekumeniczna kompromitacja
Opisana uroczystość stanowi jaskrawy przykład postępującej apostazji w strukturach okupujących miejsce prawdziwego Kościoła Katolickiego. Udział „biskupa pomocniczego diecezji legnickiej Kościoła rzymskokatolickiego” Piotra Wawrzynka oraz Waldemara Pytla, „biskupa wrocławskiego z Kościoła ewangelicko-augsburskiego” demaskuje herezję ekumenizmu, potępioną expressis verbis przez Piusa XI w encyklice Mortalium animos (1928): „Kościół katolicki nigdy nie świecił swym światłem wraz z heretyckimi pochodniami na jednym świeczniku”.
Występująca w tekście formuła „Kościół powszechny” (gr. katholikḗ ekklēsía) zostaje zredukowana do pustego sloganu, służącego zakamuflowaniu zdrady jedynej prawdziwej Religii. Jak czytamy w Syllabusie błędów Piusa IX (1864): „Protestantyzm jest niczym więcej niż inną formą tej samej prawdziwej religii chrześcijańskiej” (pkt 18) – błąd wyraźnie obecny w relacjonowanej uroczystości.
Nieważność sakramentalna i nielegalność jurysdykcji
„Święcenia biskupie” Juszczaka w 1999 r. odbyły się w okresie całkowitej nieważności sakramentów w neo-kościele. Jak uczy bulla Cum ex Apostolatus Officio Pawła IV (1559): „Jeśli kiedykolwiek okaże się, że jakikolwiek biskup (…) przed swoją promocją odstąpił od Wiary Katolickiej lub popadł w jakąś herezję – promocja lub wyniesienie będą nieważne, nieobowiązujące i bezwartościowe”. Nowy ryt święceń z 1968 r., pozbawiony wyraźnej intencji ustanowienia kapłana składającego Ofiarę Przebłagalną, jest radykalnie nieważny – co potwierdziła Święta Kongregacja dla Doktryny Wiary w 1976 r. (prot. nr 144/56).
Dewiza „biskupia” Juszczaka – „W górę podnieśmy serca” – odwołująca się do anafor eucharystycznych, nabiera tragikomicznego wymiaru w kontekście używania przez niego zreformowanego rytu bizantyjskiego, który podobnie jak Novus Ordo Missae, zredukował Mszę Świętą do zgromadzenia ludowego. Pius XII w encyklice Mediator Dei (1947) ostrzegał: „Nikt, choćby nawet kapłanem był, nie może według swej woli dodawać, ujmować lub zmieniać czegokolwiek w liturgii”.
Naturalistyczna redukcja misji Kościoła
Chwalona w artykule „pomoc uchodźcom z Ukrainy” odsłania modernistyczną redukcję misji Kościoła do działalności socjalnej. Brak jakiegokolwiek odniesienia do konieczności nawrócenia schizmatyków i heretyków stanowi zdradę nakazu misyjnego Chrystusa: „Idąc na cały świat, głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony” (Mk 16,15-16). Pius XI w Quas Primas (1925) nauczał: „Nie przez co innego szczęśliwe państwo – a przez co innego człowiek, państwo bowiem nie jest czym innym, jak zgodnym zrzeszeniem ludzi”, podkreślając nierozerwalny związek porządku nadprzyrodzonego z doczesnym.
Wymowny jest brak w całym artykule jakiejkolwiek wzmianki o:
- Ofierze Mszy Świętej jako źródle wszelkiej łaski
- Obowiązku publicznego wyznawania wiary
- Potępieniu błędów modernizmu i komunizmu
- Czcigodnej tradycji bizantyjskiej sprąd unii brzeskiej
Kryptomasoneria w służbie globalizmu
Obecność konsula ukraińskiego i przedstawicieli władz świeckich na uroczystości kościelnej demaskuje masonizujący charakter całej struktury. Jak czytamy w Syllabusie błędów (1864): „Kościół powinien być oddzielony od Państwa, a Państwo od Kościoła” (pkt 55) – błąd potępiony jako „szaleństwo” przez Leona XIII w Immortale Dei (1885).
„Eparchia” wrocławsko-koszalińska, licząca rzekomo 90 parafii przy zaledwie 40 „księżach”, stanowi karykaturę prawdziwej struktury kościelnej. W tradycyjnym rozumieniu Ecclesia (Kościół) oznacza przede wszystkim widzialne Ciało Mistyczne Chrystusa, a nie sieć instytucji charytatywnych. Św. Robert Bellarmin w De Controversiis podkreślał: „Kościół jest zjednoczeniem ludzi związanych wyznaniem tej samej wiary chrześcijańskiej i uczestnictwem w tych samych sakramentach, pod władzą prawowitych pasterzy, a zwłaszcza jednego namiestnika Chrystusowego na ziemi”.
Destrukcyjny feminizm i matriolatria
Szczególnie niepokojący jest fragment kazania „abpa” Popowicza gloryfikujący rolę matki „biskupa” Juszczaka: „Matka spędza całe swoje życie na modlitwie i czuwaniu nad życiem swojego dziecka”. To neopogańskie wyniesienie rodzicielstwa do rangi quasi-sakramentu stanowi przejaw modernistycznej matriolatrii, całkowicie obcej tradycji katolickiej.
Choć Kościół zawsze czcił święte matki (jak św. Monika), to jednocześnie przestrzegał przed bałwochwalczym kultem więzów krwi. Chrystus wyraźnie nauczał: „Kto miłuje ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien” (Mt 10,37). W wypowiedzi Popowicza brak jakiegokolwiek odniesienia do obowiązku realizacji powołania kapłańskiego ponad więzami rodzinnymi – co stanowi kolejny przejaw naturalizmu w ocenianej strukturze.
Podsumowanie: bankructwo doktrynalne
Opisywane uroczystości stanowią smutną ilustrację stanu dzisiejszej pseudokatolickiej rzeczywistości:
- Nieważne sakramenty – udzielane przez nieposiadających władzy kapłańskiej „duchownych”
- Herezja ekumenizmu – jawna współpraca z heretykami i schizmatykami
- Redukcja misji Kościoła – do działalności socjalnej i politycznej
- Kult człowieka – zamiast adoracji Boga w Trójcy Jedynego
- Zatarcie granic między sacrum i profanum – poprzez udział władz świeckich w liturgii
Jak ostrzegał św. Pius X w dekrecie Lamentabili (1907): „Dogmaty, sakramenty i hierarchia są tylko sposobem wyjaśnienia i etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej” (pkt 54) – błąd wyraźnie widoczny w całej działalności „eparchii” wrocławsko-koszalińskiej.
W obliczu tak głębokiego kryzysu, jedyną odpowiedzią wiernych pozostaje contra mundum trwanie przy niezmiennej Wierze Katolickiej, odrzucając wszystkie nowinki posoborowej rewolucji.
Za artykułem:
17 czerwca 2024 | 14:2825. rocznica święceń biskupich bp. Włodzimierza JuszczakaW greckokatolickiej katedrze pw. św. Wincentego i św. Jakuba we Wrocławiu 15 czerwca odprawiono uroczystą Boską Liturgię z okazji 25. rocznicy święceń biskupich Włodzimierza Juszczaka, eparchy (biskupa) diecezji wrocławsko-koszalińskiej. (ekai.pl)
Data artykułu: 28.10.2025
