Portal Opoka promuje sentymentalną wizję „ojcostwa Bożego” i modlitwy, marginalizując dogmatyczny realizm katolicki
Portal Opoka prezentuje rozważania związane z tzw. Dniem Ojca, przesuwając akcent ze znaczenia ojcostwa ziemskiego na rzekome „świętowanie dnia naszego wspólnego Ojca, który jest w niebie”. Artykuł sugeruje emocjonalne utożsamienie relacji człowieka do Boga z uczuciem dziecka wtulającego się w ramiona swego ojca. Podkreśla potrzebę bezpieczeństwa oraz twierdzi, że żadne ludzkie wsparcie nie dorównuje oparciu zapewnianemu przez Boga. W dalszej części rozwija temat modlitwy jako rozmowy z Bogiem-Ojcem – nawiązując głównie do słów Jezusa Chrystusa i popularnych cytatów biblijnych („Ojcze nasz”, „Proście, a będzie wam dane”). Tekst kładzie nacisk na subiektywne odczucia bliskości Boga i zachęca do pielęgnowania spontanicznej modlitwy. Jako wzór wskazuje osobę Jana Pawła II oraz podnosi rangę modlitwy jako pierwszego zadania człowieka.
Niedopuszczalna sentymentalizacja „ojcostwa Bożego” – oderwanie od doktryny katolickiej
Już początkowa teza („w dniu 23 czerwca powinniśmy świętować przede wszystkim dzień naszego wspólnego Ojca, który jest w niebie”) zdradza przyjęcie modernistycznej optyki pomijającej fundamentalną prawdę o Bogu jako Stworzycielu i Sędzi sprawiedliwym. Prawda objawiona jasno naucza: Bóg jest naszym Ojcem tylko przez łaskę uświęcającą udzieloną przez Chrzest święty, a nie na mocy samego aktu stworzenia (por. Sobór Trydencki: Dekret o usprawiedliwieniu). Wszelkie próby unifikacji ludzi pod ideą powszechnego dziecięctwa Bożego są sprzeczne z Ewangelią oraz Tradycją Kościoła.
Sentymentalne przedstawienie relacji dziecka szukającego bezpieczeństwa („dziecko… ufnie wtulało się w ramiona swojego taty… obraz ten jest symbolem pragnień człowieka…”) stoi w całkowitej sprzeczności z nauczaniem Pisma Świętego co do bojaźni Bożej i trudu pracy nad własnym zbawieniem (por. List św. Pawła do Filipian 2,12). Kościół zawsze nauczał pełnego szacunku dystansu wobec Boskiego Majestatu – przykładem są liczne fragmenty liturgiczne oraz pisma Ojców Kościoła (np. Tertulian: Nikt nie waży się wymawiać imienia Boga bez czci). Zredukowanie relacji do poziomu psychologiczno-emocjonalnego prowadzi do zatraty sensu ofiary krzyża Chrystusowego i konieczności duchowej walki.
Powszechność dziecięctwa? Fałszywa inkluzja zamiast prawdy Objawienia
Cytowany tekst posługuje się herezją powszechnego dziecięctwa Bożego (
Mam przed oczami obraz dziecka… wszyscy mamy Ojca…
). Kościół przed 1958 rokiem jednoznacznie potępiał takie poglądy jako naturalizm lub modernizm religijny (Pius X, encyklika Pascendi Dominici Gregis): jedynie ochrzczony będący w stanie łaski uświęcającej ma prawo mówić o Bogu jako swoim Ojcu; pozostali ludzie są Jego stworzeniami oddzielonymi od życia nadprzyrodzonego.
Wielokrotne odniesienia autora artykułu do emocji („serdecznie otwarte ojcowskie ramiona”, „potrzeba bezpieczeństwa”) to typowe dla ducha posoborowego odejście od dogmatycznych podstaw wiary ku humanistycznemu psychologizmowi – tymczasem Ojcowie Kościoła ostrzegali przed stawianiem uczuć ponad prawdą objawioną (Św. Augustyn: Serca nasze niespokojne dopóki nie spoczną w Tobie – ale tylko wtedy gdy porzucimy błędne drogi grzechu!).
Błędy antropologiczne: autonomia człowieka czy zależność od Stwórcy?
Tekst zawiera kolejne uproszczenie:
Jednak człowiek nie jest w stanie do końca dać oparcia drugiemu.
Może to uczynić jedynie wszechmocny Bóg.
Autor przemilcza fakt skażenia natury ludzkiej przez grzech pierworodny i konieczność działania łaski sakramentalnej dla uzyskania jakiegokolwiek dobra trwałego! Papież Leon XIII jasno pisał (Humanum genus): dobra doczesne mogą być środkiem zbawienia jedynie jeśli podporządkowane są Królestwu Chrystusowemu.
Twierdzenie jakoby każdy zwrot ku Bogu był automatycznie skuteczny ignoruje naukę Apostołów: Pan Jezus sam postawił warunek – trzeba czynić pokutę i trwać we wierze nienaruszonej („Kto uwierzy I OCHRZCI SIĘ będzie zbawiony”; Mk 16,16) – zaś samo wzruszenie czy nawet wypowiedzenie słów modlitwy bez stanu łaski prowadzi raczej ku złudzeniu niż rzeczywistemu kontaktowi z Bogiem.
Kult subiektywności zamiast ascezy chrześcijańskiej!
Artykuł powiela charakterystyczną dla mentalności posoborowej narrację:
Ta bliskość może być tylko odczuciem serca,
wewnętrznym przeżyciem,
konfrontowanym później ze znakami…
jeżeli je oczywiście zauważymy
(…)
zaniedbywanie modlitwy to pierwszy krok do ateizmu…
Stworzony bowiem przez Boga… obdarzony wolną wolą
winien być w nieustannym kontakcie…
by budować swoje jak najpiękniejsze wnętrze…
godne dziecka Bożego.
A jaka lepsza oferta niż bycie dzieckiem Boga?
(…)
modlitwa ukierunkowuje myślenie i postępowanie…
może być konkretną pomocą drugiemu człowiekowi
Całe życie chrześcijanina winno być naznaczone modlitwą
Wartości modlitwy nie da się zastąpić żadną inną wartością.
Pan Bóg Dobry Ojciec pragnie …
pierwszym krokiem … winna być prosta modlitwa …
„Ojcze nasz…” którego nauczył nas Jezus Chrystus.
Nie ma tu ani słowa o konieczności współpracy z łaską poprzez sakrament pokuty, uczestnictwo we Mszy świętej trydenckiej czy zachowanie tradycji ascetycznej! Próżno szukać choćby przypomnienia obowiązku walki duchowej czy codziennych aktów umartwienia zalecanych przez wszystkich autentycznych mistrzów życia duchowego (por. Reguły św.Benedykta; Tomasz a Kempis).
Błąd ekumeniczny oraz idolatria osoby Jana Pawła II
Podkreślone zostaje uniwersalne stosowanie Modlitwy Pańskiej:
Jezus dał im wzór … słowa,
którymi modlimy się dziś we wszystkich językach świata …
które nazywamy Modlitwą Pańską
W tej modlitwie zawiera się … podstawowe odniesienie …
„Ojcze nasz…”
Jezus jasno usytuował człowieka wobec Boga,
każąc mu odnieść się … jak do naszego Ojca …
Pan Jezus mocno postawił sprawę modlitwy,
która ma wypełniać życie Jego synów i córek …
nic z tego czego prosimy … nie ujdzie uwadze Boga-Ojca
„Proście a będzie wam dane”
argumentuje „Gdy którego syn prosi …”
Jeśli więc wy umiecie dawać dobre dary waszym dzieciom,
o ile bardziej wasz Ojciec …”
Jakże inaczej wyglądało by życie wielu gdybyśmy sobie uświadamiali Boże ojcostwo,
gdybyśmy zwracali się jak do taty …
I choć czasem wydaje się że prośba nie została wysłuchana…
musimy zmienić zdanie.”
Bóg jest serdeczny …” itd.
To jawna deformacja nauki ewangelicznej! Sformułowanie „wszyscy jesteśmy Jego ukochanymi dziećmi” stanowi negację przepaści dzieląc ej duszę będącą poza stanem łaski uświęcającej od tej napełnionej Duchem Świętym — tak głosili wszyscy papieże aż po Piusa XII!
Dodatkowo propagowany kult osoby Karola Wojtyły pod pretekstem jego rzekomego umiowania każdej formy spontanicznej pobożności maskuje faktyczny brak odwagi przypominania trudnych wymagań Ewangelii wobec duszpasterstwa współczesnego antykościoła.
Zanegowane prawa Boże — milczące przyzwolenie dla laicyzmu?
Brak choć jednej wzmianki o społecznym panowaniu Jezusa Chrystusa uniemożliwia właściwe rozumienie miejsca jednostki względem porządku społeczno-boskiego; tekst wpisuje się tym samym doskonale zarówno w nurt liberalizmu religijnego jaki promują struktury kierowane obecnie przez Leona XIV („papież”), jak również spektrum globalnych trendów ustawiających tzw.”prawa człowieka” ponad wieczne prawa Boskie.
Autentyczna teologia integralna zawsze stała twardo przy zasadzie pierwszeństwa praw Objawionych nad roszczeniami jednostek czy grup społecznych — czego dowodzi cały dorobek papieskich dokumentów przedsoborowych („Quas Primas”, Pius XI).
Sfałszowana praktyka życia duchowego zamiast integralnej Tradycji katolickiej
Podsumowując — prezentowana wizja oparta została niemal wyłącznie na elementach psychologicznych („bezpieczeństwo”, „bliskość”, „ufność”), ignorując istotowy wymiar walki duchowej oraz rolę sakramentów ustanowionych przez Zbawiciela ku zbawieniu dusz:
- Zanegowana została różnica między stanem grzechu/łas ki;
- Pominięt y został wymiar pokuty;
- Rozmyte zostały granice między łaską rzeczywist ą a zwykłym ruchem uczu ć;
- Zbagatelizowan e zostały konkret ne wymagania moral ne płynąc e chocia żby ze skargi samego Pana Jezusa:
„Nie każdy kto Mi mówi Pan ie Pan ie…”(Mt7 ,21).
Oddalen ie klasycznych źróde ł Tradycji Katolicyzm u skut kuje zamazaniem sensu Krwi Chrystuso wej przelanej za wielu , ale ni e za wszystkich .
Dlatego też należy stanow czo przestrzec wier nych przed adaptacją takich treści : prowadzą one stopniowo ku nowinkarstwu teologicznemu , które już daw no zostało potępione ; ich owoc em są pust osławia b ez fundament u oraz utrata zdrowej bo jaźni Bożej .
Tylko powrót d o auten tycznej kateche zy opart ej wyłąc zn ie na źród lach sprzed rewoluc ji sobor owe j moż e ocali ć przyszłość dus zpasterstw a , rodzin y chrześcijańsk iej ora z wieczne szcz ęs cie każ dej pojedync zej du szy .
Amen.
Za artykułem: (niedziela.pl) Ojcze nasz…
Data artykułu: 22.06.2025
