Ontario: Centralizacja edukacji jako atak na prawa rodziców i porządek naturalny

Portal LifeSiteNews (30 października 2025) informuje o „radykalnym kroku” rządu Ontario, który poprzez projekt ustawy Bill 33 planuje likwidację demokratycznie wybieranych kuratorów szkolnych. Dan DiRocco, były dyrektor szkoły i kurator, w liście do ministra edukacji Paula Calandry ostrzega, że centralizacja władzy edukacyjnej „reprezentuje atak na demokratyczne zasady” oraz „podważa konstytucyjne gwarancje dla katolickiego systemu szkolnictwa”. Artykuł przemilcza jednak kluczowy fakt: każda próba odarcia rodziców z prawa do kształtowania edukacji dzieci jest buntem przeciw Bożemu porządkowi.

Podwójna zdrada: państwo przeciw rodzinie i porządkowi nadprzyrodzonemu

DiRocco słusznie wskazuje, że „rodzice muszą pozostać najwyższą władzą w edukacji swoich dzieci”, jednak jego argumentacja ogranicza się do płaszczyzny czysto świeckiej. Tymczasem Pius XI w encyklice «Divini Illius Magistri» (1929) precyzyjnie określił hierarchię władz: „Bóg przekazuje obowiązek edukacji najpierw rodzicom, potem Kościołowi, a na końcu – w ograniczonym zakresie – państwu”. Bill 33 stanowi więc podwójny zamach:

„Eliminując wpływ lokalnych społeczności, rząd Ontario łamie nie tylko konstytucję, ale przede wszystkim prawo naturalne, które nakazuje państwu służyć rodzinie, a nie ją zniewalać”

Centralizacja władzy edukacyjnej to klasyczny przejaw państwowego totalitaryzmu potępionego przez Piusa IX w Syllabusie błędów (1864): „Błąd 39: Państwo, jako źródło i początek wszystkich praw, posiada pewne prawa niczym nie ograniczone”. W Ontario mamy do czynienia z realizacją tego modernistycznego dogmatu.

Milczenie o religijnym wymiarze edukacji: apostazja przez zaniedbanie

Szokujące jest przemilczenie w komentowanym artykule nadprzyrodzonego celu edukacji. Katolickie szkoły – o ile jeszcze zachowują jakąkolwiek tożsamość – nie istnieją po to, by produkować „dobrych obywateli”, ale by formować świętych i obywateli Nieba. Jak przypomina Pius XI w «Quas Primas» (1925): „Nie ma zbawienia dla jednostek i społeczeństw poza panowaniem Chrystusa Króla”. Likwidacja kuratorów katolickich otwiera drogę do:

• Przymusowej indoktrynacji dzieci w duchu „religii człowieka” (Jan Paweł II)
• Wprowadzenia programów sprzecznych z moralnością katolicką pod płaszczykiem „tolerancji”
• Systematycznej eliminacji katechezy i życia sakramentalnego ze szkół

DiRocco wspomina o „zagrożeniu dla odrębności katolickiego systemu”, ale nie dostrzega, że prawdziwym problemem jest już sama kolaboracja „katolickich” instytucji z modernistycznym państwem. Szkoły podlegające świeckim biurokratom przestają być narzędziem ewangelizacji, stając się przyczółkiem apostazji.

Demokracja jako bożek współczesności: fałszywa alternatywa

Artykuł LifeSiteNews popełnia typowy błąd konserwatywnych środowisk: fetyszyzuje „demokratyczne zasady” jako najwyższą wartość. Tymczasem Leon XIII w «Libertas Praestantissimum» (1888) naucza: „Wolność jest środkiem, a nie celem; służy pozyskiwaniu prawdy i dobra, które są w Bogu”. Walka o zachowanie wybieralnych kuratorów bez odniesienia do absolutu moralnego przypomina budowanie domu na piasku.

„Jeśli kuratorzy akceptują programy edukacyjne sprzeczne z prawem naturalnym, ich demokratyczna legitymacja staje się farsą”

Prawdziwym rozwiązaniem nie jest więc „bardziej demokratyczna edukacja”, lecz przywództwo katolickich władz, które – jak przypomina Pius IX w Syllabusie – mają obowiązek „wyrzec się liberalizmu i uznać publiczne panowanie Chrystusa” (Błąd 77-80).

Katastrofa antropologiczna: gdy państwo zastępuje ojca

Bill 33 wpisuje się w globalną rewolucję kulturową zmierzającą do:

• Zniszczenia autorytetu ojca jako głowy rodziny
• Wychowania dzieci w duchu „autonomii” od naturalnych więzi
• Stworzenia pokolenia pozbawionego zakorzenienia w tradycji i wierze

Św. Pius X w «Lamentabili Sane» (1907) potępił podobne tendencje jako „próbę zastąpienia nadprzyrodzonej łaski naturalistycznym humanitaryzmem” (Propozycja 64). Ontario dowodzi, że współczesne państwo stało się narzędziem inżynierii społecznej w służbie antychrześcijańskiego projektu.

Jedyna droga: odrzucić modernizm, powrócić do Chrystusa Króla

Katolicy w Ontario stoją przed wyborem: albo zaakceptują kolejny etap laicyzacji, albo odważnie odwołają się do „niezmiennych zasad porządku społecznego” (Pius XII). Wymaga to:

1. Odrzucenia kompromisu z modernistycznym państwem w kwestiach wiary i moralności
2. Tworzenia alternatywnych struktur edukacyjnych podlegających wyłącznie władzy rodziców i Kościoła
3. Publicznego sprzeciwu wobec każdej formy inżynierii społecznej, nawet jeśli ma „demokratyczną legitymację”

Jak przypomina Quas Primas: „Pokój Chrystusowy może zapanować tylko w Królestwie Chrystusowym”. Ontario potrzebuje nie reformy systemu edukacji, lecz publicznego uznania zwierzchnictwa Chrystusa nad rodzinami, szkołami i całym społeczeństwem.

Za artykułem:
Ontario would crush parental rights if it abolished democratically-elected school trustees   (lifesitenews.com)
Data artykułu: 30.10.2025

Podziel się tą wiadomością z innymi.