Portal Opoka relacjonuje wypowiedź premiera Węgier Viktora Orbana, który stwierdził, że „Rosja wygrała wojnę, a Ukraina ją przegrała”, wzywając Zachód do zaakceptowania tej sytuacji. Orban wskazuje na osłabienie amerykańskiej pomocy dla Ukrainy jako czynnika przedłużającego konflikt, krytykuje UE za wykorzystywanie wojny do centralizacji władzy oraz otwarcie sprzeciwia się członkostwu Ukrainy w Unii Europejskiej.
Naturalistyczna redukcja polityki do gry sił
„Polityki światowej nie należy interpretować na osi dobra i zła, ale w oparciu o równowagę sił” – tę bluźnierczą maksymę Orbana należy rozpatrywać przez pryzmat potępionej przez św. Pius X filozofii modernizmu, która odrzuca obiektywny porządek moralny. Jak uczył papież Pius XI w encyklice Ubi arcano Dei, „Pokój Chrystusa w królestwie Chrystusowym” (Pax Christi in Regno Christi) stanowi jedyny fundament prawdziwego ładu międzynarodowego. Tymczasem węgierski przywódca, powtarzając błędy machiawelizmu, sprowadza rzeczywistość do zmiennych układów władzy, unicestwiając pojęcie sprawiedliwości wojny (bellum iustum) wyłożone przez św. Augustyna i rozwinięte w doktrynie Leona XIII.
Milczenie o prawach Bożych i obowiązku głoszenia Ewangelii
Najcięższą zbrodnią artykułu jest całkowite pominięcie nadprzyrodzonej misji władzy świeckiej do uznania publicznego panowania Chrystusa Króla. Jak przypomina bulla Piusa IX Quanta cura, władcy mają obowiązek „strzec religii prawdziwej, na której opiera się samo królestwo Boga”. Tymczasem Orban, skupiając się wyłącznie na „interesach Węgier” i „stabilności”, zdradza apostazję od społecznego panowania Chrystusa, porzucając naród węgierski w szponach świeckiego nacjonalizmu. Jego słowa „Moglibyśmy doprowadzić do upadku Ukrainy w jeden dzień” demaskują cynizm władzy pozbawionej chrześcijańskiego miłosierdzia.
Ukryta apologetyka imperializmu jako owoc apostazji Zachodu
Stwierdzenie, że „wojna skończyłaby się dawno temu, gdyby […] wsparcie ustało” należy odczytać jako zdradę obowiązku niesienia pomocy narodowi walczącemu o suwerenność przed bezwzględnym najeźdźcą. Kanon 2 Soboru Laterańskiego IV wyraźnie potępia tych, „którzy wspomagają heretyków”, co w obecnym kontekście dotyczy wspierania rosyjskiego imperializmu inspirowanego prawosławnym mesjanizmem. Orban, postulując „samodzielne negocjacje Europy z Rosją”, powiela błąd filioquistycznej herezji (odrzucającej pochodzenie Ducha Świętego od Syna), która podważa duchową jedność chrześcijańskiej Europy.
Demaskacja fałszywego ekumenizmu w służbie geopolityki
Wspomniane przez portal „lekceważące” traktowanie Węgier przez Ukrainę stanowi konsekwencję odstępczego porzucenia katolickiej doktryny o jedności narodów w Chrystusie. Jak nauczał Pius XII w encyklice Summi Pontificatus, „wszyscy ludzie są dziećmi tego samego niebieskiego Ojca”. Orban jednak, zamiast występować jako obrońca węgierskiej mniejszości w duchu chrześcijańskiej miłości bliźniego, używa jej jako zakładnika w grze o wpływy – delictum contra caritatem (wykroczenie przeciw miłości). Jego groźba destabilizacji Ukrainy stanowi zaprzeczenie słów Chrystusa: „Błogosławieni pokój czyniący” (Mt 5,9).
Neokościelna zdrada jako źródło politycznego chaosu
Fakt, że portal katolicki (jakim pretenduje być Opoka) relacjonuje te wypowiedzi bez żadnego odniesienia do nauki społecznej Kościoła, demaskuje całkowite zanurzenie struktury posoborowej w świecką politykę. Brak choćby jednego zdania o potrzebie modlitwy o pokój, obowiązku sprawiedliwej obrony czy roli sakramentów w życiu narodów potwierdza, że mamy do czynienia z kościołem humanitarnym, który porzucił nadprzyrodzoną misję na rzecz komentowania bieżących wydarzeń. „Papież” Leon XIV i jego kuria, zamiast ekskomunikować władców odrzucających panowanie Chrystusa, zajmują się ekologicznym aktywizmem – co stanowi zdradę urzędu Piotrowego w stopniu przewyższającym nawet błędy Modernistów potępionych w Pascendi.
Za artykułem:
Orban: Rosja wygrała wojnę, Ukraina ją przegrała. Zachód musi to zaakceptować (opoka.org.pl)
Data artykułu: 13.08.2025
