Katedralny biskup w tradycyjnej szacie liturgicznej, trzymający różaniec, patrzy z poważnym wyrazem twarzy na tłum, symbolizując moralną klęskę polityków współczesnych. Na tle widnieje lekkie zarysowanie dziecka, symbolizujące ofiary aborcji.

Vance’owska herezja: kompromis z dzieciobójstwem w imię politycznego pragmatyzmu

Podziel się tym:

Portal Opoka informuje o wystąpieniu wiceprezydenta USA J.D. Vance’a na spotkaniu organizacji Turning Point, gdzie porównał aborcję do pogańskich ofiar z dzieci, jednocześnie broniąc polityki dopuszczającej zabijanie poczętych w przypadkach gwałtu czy zagrożenia życia matki. Tę schizofreniczną postawę Vance uzasadniał strachem przed utratą władzy na rzecz Partii Demokratycznej, co stanowi jawną kapitulację wobec kultury śmierci.


Polityczny pragmatyzm jako zasłona dymna apostazji

„Musimy być ostrożni i praktyczni w tym, co możemy osiągnąć. Dążenie do realizacji najbardziej agresywnej opcji pro-life może oznaczać przegranie wszystkich wyborów z Demokratami”

Wiceprezydent USA, występujący w roli „politycznego realistę”, popełnia klasyczny błąd modernizmu potępiony w Lamentabili sane: oddziela sferę wiary od działania publicznego. Pius XI w Quas primas nauczał nieodwołalnie: „Jednostki, rodziny i państwa, które nie chcą służyć Chrystusowi, odczują ciężką Jego władzę” (nr 30). Vance, przyznając pierwszeństwo kalkulacjom wyborczym przed prawem naturalnym, zdradza fundamenty cywilizacji chrześcijańskiej.

Teologiczna herezja w służbie relatywizmu

Mówca odwołuje się do historii pierwszych osadników, którzy – jak twierdzi – „położyli kres praktyce składania ofiar z dzieci”. Tymczasem jego własna logika jest bliższa mentalności pogańskich kapłanów Molocha niż katolickich misjonarzy. Syllabus błędów Piusa IX jednoznacznie potępia twierdzenie, że „moralność powinna dostosować się do wymogów czasu” (pkt 56-60).

Kardynał Alfredo Ottaviani w Organizacji społecznej w czasach pokoju (1953) precyzuje: „Żaden rząd nie ma prawa legalizować zabójstwa niewinnych, nawet gdyby większość obywateli tego żądała”. Vance, akceptując wyjątki od ochrony życia, staje się współwinny grzechu dzieciobójstwa.

Fałszywa dychotomia jako narzędzie demoralizacji

Argument o „trudnych przypadkach skrajnych” (gwałt, zagrożenie życia matki) to klasyczny chwyt propagandowy środowisk proaborcyjnych. Kościół katolicki od zawsze nauczał, że cel nie uświęca środków. Jak przypomina dekret Świętego Oficjum z 1884 roku: „Bezpośrednie przerwanie ciąży, nawet dla ratowania życia matki, pozostaje zbrodnią morderstwa”.

Przemilczanym faktem jest to, że współczesna medycyna w 99,9% przypadków pozwala ocalić zarówno matkę, jak i dziecko. Vance, powtarzając slogany proaborcyjnej propagandy, wspiera kulturę śmierci pod płaszczykiem fałszywego współczucia.

Milczenie o sakramentach jako symptom apostazji

Artykuł portalu Opoka pomija kluczowy aspekt: Vance, deklarując się jako katolik, powinien wiedzieć, że każdy głosujący za aborcją podlega ekskomunice latae sententiae (Kanon 1398 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917). Brak reakcji ze strony amerykańskich „biskupów” potwierdza jedynie ich współudział w apostazji.

Quas primas wyraźnie wskazuje: „Królestwo Chrystusa obejmuje wszystkich ludzi – zarówno jednostki, jak i państwa” (nr 18). Vance, godząc się na kompromis z mordowaniem dzieci, odrzuca panowanie Chrystusa Króla w życiu publicznym.

Polityczny strach jako bożek współczesności

„Jeśli będziemy zbyt radykalni, władzę przejmą Demokraci”

Ta argumentacja jest jawnym zaprzeczeniem słów Chrystusa: „Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł?” (Mt 16,26). Św. Tomasz z Akwinu w Sumie Teologicznej (II-II, q.10 a.11) podkreśla: „Strach przed prześladowaniami nie usprawiedliwia zaparcia się wiary”.

Vance, wybierając „mniejsze zło”, w rzeczywistości buduje fundament pod przyszłe większe zło. Historia pokazuje, że każdy kompromis z cywilizacją śmierci prowadzi jedynie do jej ekspansji.

Duchowa pustka współczesnego „konserwatyzmu”

Deklaracja: „Nie przepraszam za to, że wierzę, że chrześcijaństwo jest drogą do Boga” pozostaje bez pokrycia, gdy jednocześnie akceptuje się masakrę niewinnych. Św. Jan Chryzostom ostrzegał: „Nie wystarczy mówić o Chrystusie – trzeba żyć jak chrześcijanin” (Homilie na Ewangelię Mateusza, 50,3).

Cała retoryka Vance’a wpisuje się w modernistyczną herezję potępioną w Pascendi Dominici Gregis św. Piusa X, gdzie czytamy: „Modernista godzi wiarę z nauką przez pozorne ustępstwa, które w rzeczywistości są zdradą prawd objawionych” (nr 6).


Za artykułem:
Aborcja jak ofiara z dziecka. J.D. Vance na spotkaniu Turning Point
  (opoka.org.pl)
Data artykułu: 31.10.2025

Więcej polemik ze źródłem: opoka.org.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.