Portal Catholic News Agency (31 października 2025) informuje o identyfikacji sprawcy bestialskiego morderstwa 9-letniej Carol Ann Dougherty, dokonanego w 1962 roku w „kościele” św. Marka w Bristol (Pensylwania). William Schrader, zmarły w 2002 roku pedofil i morderca, został wskazany poprzez zeznania przybranego syna oraz badania DNA. Artykuł koncentruje się na ludzkich aspektach „zamknięcia” sprawy po 63 latach, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar świętokradztwa dokonanego w miejscu rzekomej obecności Boga.
Naturalistyczna narracja jako wyznanie wiary neo-kościoła
Relacja portalu konsekwentnie stosuje język świeckiej kryminologii, redukując tragiczne wydarzenie do poziomu policyjnej kroniki:
„Schrader’s life was marked by a pattern of violence and sexual violence, particularly against young, pre-pubescent, and adolescent females”
Brakuje jednak kluczowego osądu teologicznego: zbrodnia sodomiczna popełniona w przestrzeni sakralnej to najcięższe z możliwych świętokradztw, wymagające nie tylko policyjnego, ale przede wszystkim kanonicznego śledztwa oraz aktów ekspiacji. Milczenie o stanie łaski ofiary (czy dziewczynka przystąpiła do Pierwszej Komunii? Czy morderca był „ochrzczonym” w strukturach posoborowych?) odsłania ateologiczny charakter całej narracji.
Systemowa bezsilność pseudo-hierarchii
Fakt, że przez 63 lata lokalna „diecezja” nie potrafiła zapewnić ani sprawiedliwości, ani duchowego wsparcia rodzinie, demaskuje bankructwo struktury pozbawionej nadprzyrodzonej legitymacji:
„My parents both passed away without knowing on this earth who murdered their daughter”
Gdyby chodziło o prawdziwy Kościół, biskup zarządziłby:
1. Ekspiacyjne nabożeństwo błagalne
2. Procesję pokutną
3. Zawierzenie Sercu Jezusowemu
4. Badanie kanoniczne pod kątem odpowiedzialności duszpasterzy
Tymczasem jedyną reakcją jest „podcast dziennikarza Mike’a Misanelliego” w 2024 roku – co stanowi wymowny symbol zastąpienia świętych narzędzi przez media.
Teologiczne konsekwencje świętokradztwa
Zgodnie z nauczaniem św. Tomasza z Akwinu (Summa Theologiae II-II, q. 99), profanacja miejsca kultu wymaga:
– Ponownej konsekracji
– Publicznej pokuty wspólnoty
– Ukarania winnych zaniedbań
W przypadku „parafii” św. Marka żaden z tych warunków nie został spełniony. Co więcej – brak jakiejkolwiek wzmianki o modlitwie za duszę zamordowanej („requiem aeternam dona ei, Domine”) czy o losie wiecznym mordercy, potwierdza całkowite zerwanie z katolicką eschatologią.
Posoborowe korzenie zbrodni
Należy podkreślić, że morderstwo dokonano w 1962 roku – w momencie, gdy antypapież Jan XXIII kończył przygotowania do soborowego przewrotu. To nie przypadek, że w okresie rozkładu dyscypliny kościelnej doszło do takiej profanacji. Jak nauczał Pius XI w Quas Primas: „Odrzucenie królewskiej władzy Chrystusa prowadzi nieuchronnie do anarchii moralnej”.
Fakt, że Schrader przez 40 lat unikał sprawiedliwości (zm. 2002), żyjąc w Luizjanie – stanie o najwyższym odsetku „katolików” w USA – pokazuje, jak struktury posoborowe stały się bezpieczną przystanią dla zbrodniarzy.
Ofiara złożona na ołtarzu apostazji
Najwymowniejszym symbolem pozostaje sama lokalizacja zbrodni: „St. Mark’s Roman Catholic Church”. Św. Marek, patron pisarzy Ewangelii, został tu wykorzystany jako „marka” dla budynku, w którym:
– Nie sprawuje się ważnej Ofiary Mszy św.
– Nie głosi się niezmiennej doktryny
– Nie strzeże powierzonych dusz
Carol Ann zginęła nie tylko z ręki zbrodniarza, ale i w wyniku zdrady duchowieństwa, które zamiast strzec owczarni, przyglądało się z biernością godnej Sanhedrynu. Jak zapowiadał Pius X w Lamentabili sane: „Modernizm prowadzi do całkowitego wyniszczenia religii”.
Za artykułem:
Killer, rapist of girl in Catholic church identified more than 60 years later (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 31.10.2025
