Portal eKAI (2 listopada 2025) informuje o 80. urodzinach Vincenta Gerarda Nicholsa, byłego „arcybiskupa” Westminsteru, prezentując jego karierę jako wzór „posługi” w strukturach posoborowych. Wychwalane są jego działania ekumeniczne, udział w anglikańskich ceremoniach monarchicznych oraz kierowanie Konferencją „Biskupów” Anglii i Walii. Komentowany artykuł pomija całkowicie doktrynalną dewastację dokonaną przez tego hierarchy podczas jego długoletniej kariery w neo-kościele.
Liturgiczna i doktrynalna zdrada katolickiej tożsamości
Nichols, jako jeden z czołowych apparatczików sekty posoborowej, konsekwentnie realizował agendę zerwania z Tradycją. Jego udział w heretyckiej koronacji Karola III w 2023 roku stanowi jawne pogwałcenie kanonu 1258 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku, który zabrania katolikom aktywnego uczestnictwa w obrzędach niekatolickich.
„odegrał rolę pierwszego biskupa katolickiego od czasów reformacji, udzielając błogosławieństwa nowemu królowi”
– czytamy w artykule. To nie „historyczne osiągnięcie”, lecz akt zdrady wobec extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia).
Ekumenizm jako narzędzie dechrystianizacji
Chwalony „dialog międzyreligijny” Nicholsa to w istocie praktyczna realizacja potępionych błędów z Syllabusa Piusa IX (1864):
„Protestantyzm jest niczym więcej niż inną formą tej samej prawdziwej religii chrześcijańskiej” (punkt 18)
Jego działania w Katolickim Biurze ds. Ochrony Dzieci służyły nie oczyszczeniu Kościoła, lecz przykryciu systemowej odpowiedzialności posoborowej hierarchii. Jak trafnie zauważył św. Pius X w Lamentabili sane exitu: „Moderniści ukrywają herezje pod płaszczykiem reform” (punkt 64).
Angielska tragedia: od męczenników do apostatów
Przedstawienie historii katolicyzmu w Anglii jako „przywrócenia hierarchii w 1850 roku” to karykatura. Prawdziwi katolicy pamiętają:
- Świętych Tomasza More i Jana Fishera, którzy woleli śmierć niż uznanie zwierzchnictwa Henryka VIII nad Kościołem
- Bullę Regnans in Excelsis Piusa V (1570), ekskomunikującą Elżbietę I i zakazującą katolikom uczestnictwa w anglikańskich obrzędach
- Potępienie anglikanizmu jako „nie ważnych święceń” w bulli Apostolicae Curae Leona XIII (1896)
Tymczasem Nichols uczestniczył zarówno w pogrzebie Elżbiety II (głowy heretyckiej wspólnoty), jak i w instalacji jej następcy – co stanowi communicatio in sacris z heretykami, surowo zabronione przez prawo kanoniczne.
Demontaż katolickiej eklezjologii
Awans Nicholsa na „kardynała” w 2014 przez „papieża” Franciszka ukazuje degenerację posoborowych struktur:
„W 2001 roku został dyrektorem zarządu Katolickiego Biura ds. Ochrony Dzieci i Dorosłych”
Ta biurokratyczna funkcja zastąpiła prawdziwą władzę biskupią, sprowadzoną do zarządzania kryzysowego. Jak nauczał Pius XI w Quas Primas: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi – tak jednostki, jak rodziny i państwa”. Tymczasem neo-kościół redukuje misję do administrowania skandalami i dialogu z antychrześcijańskimi siłami.
Teologia zdrady: od „duchownych” do menadżerów
W całej karierze Nicholsa brak jakiejkolwiek wzmianki o:
- Obronie Tradycji Łacińskiej wobec posoborowej dewastacji liturgii
- Sprzeciwie wobec komunii na rękę czy innych nadużyć
- Publicznym upominaniu heretyckich wypowiedzi współbraci „biskupów”
Jego „sakry” i „święcenia” w wątpliwych liniach apostolskich (po 1968 roku) stawiają pod znakiem zapytania ważność sprawowanych przez niego „sakramentów”. W świetle prawa kanonicznego z 1917 roku (kanon 2370) uczestnictwo w ekumenicznych ceremoniach naraża go na ekskomunikę latae sententiae.
Podsumowanie: ikona kryzysu
Vincent Gerard Nichols uosabia wszystkie schizmatyckie i heretyckie tendencje posoborowia:
- Zdrada katolickiej eklezjologii na rzecz międzywyznaniowego humanitaryzmu
- Aktywne niszczenie ostatnich pozorów Tradycji w życiu liturgicznym
- Współudział w budowie globalistycznej pseudo-religii pod szyldem „synodu o synodalności”
Jak ostrzegał św. Pius X w Pascendi: „Modernizm to synteza wszystkich herezji”. Postać Nicholsa dowodzi, że po 1962 roku struktury okupujące Watykan stały się anty-Kościołem, całkowicie oderwanym od depozytu wiary.
Za artykułem:
02 listopada 2025 | 17:38Kard. Vincent Gerard Nichols kończy 80 lat (ekai.pl)
Data artykułu: 02.11.2025
