Portal eKAI (4 listopada 2025) relacjonuje wywiad Louisa Prevosta, brata Roberta Prevosta („papieża” Leona XIV), w którym przyznaje on do publicznego rozdźwięku politycznego z antypapieżem. Prevost junior określa siebie jako konserwatywnego zwolennika ruchu MAGA, podczas gdy jego brat rzekomo „nie podziela poglądów MAGA na temat polityki imigracyjnej”. Rodzinne różnice mają być rzekomo neutralizowane przez wspólną pasję do samochodów i mechanikę typowych relacji rodzinnych.
Teatr normalizacji herezji
„W tej kwestii mamy różne opinie” – deklaruje Prevost junior, redukując spór o fundamentalne zasady sprawiedliwości społecznej do poziomu zwykłej różnicy zdań. Tymczasem Quas Primas Piusa XI stanowi nieodwołalnie: „Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi […] tak, iż najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”. Relatywizacja prawa naturalnego do poziomu „opinii” stanowi jawne odrzucenie społecznego panowania Chrystusa Króla.
Demokracja w miejsce teokracji
Medialne eksponowanie „rodzinnych różnic politycznych” pomiędzy uzurpatorem tronu Piotrowego a jego bratem służy podwójnemu celowi:
- Zatarcie różnicy między porządkiem nadprzyrodzonym a doczesnym – podczas gdy Pius VI w Quod aliquantum potępiał „zgubną wolność opinii”, struktura posoborowa sankcjonuje pluralizm błędów.
- Legitymizacja świeckiego charakteru urzędu – opis „pozostawania sobą” przez antypapieża („Widzę rzeczy, które robi jako papież, i myślę: `Tak postąpiłby mój brat`”) odziera pseudourząd z jakiejkolwiek mistycznej godności, sprowadzając go do poziomu zwykłej funkcji administracyjnej.
Teologia równości szatańskich
Choreografia „papieskiego szacunku dla krytyki” („z szacunkiem podchodzi do krytyki”) stanowi bezpośrednią negację katolickiej zasady non potestas nisi a Deo (Rz 13,1). Leon XIII w Diuturnum illud nauczał: „Władza zwierzchnicza, sama w sobie, pochodzi wyłącznie od Boga”, podczas gdy neo-kościół głosi egalitarystyczną herezję: „traktuje ludzi jak równych sobie”.
Seminaryjna profanacja
Wspomnienia o rzekomym powołaniu Prevosta do seminarium („Ktoś taki jak ty w seminarium duchownym!?”) odsłaniają głębię degeneracji pseudoformacji kapłańskiej. Św. Pius X w Pieni l’animo ostrzegał: „Kapłan oderwany od Boga staje się jałową trzciną”. Tymczasem struktury posoborowe produkują funkcjonariuszy kultury, dla których święcenia stanowią jedynie społeczny awans.
Polityczne bałwochwalstwo jako zasada
Deklarowana „szczególna pasja do samochodów” łącząca braci Prevostów symbolizuje całkowite zeświecczenie antyhierarchii. Gdy Pius XI w Divini Redemptoris wzywał do „odbudowy porządku społecznego w Chrystusie”, współczesni uzurpatorzy redukują wspólnotę wiary do poziomu klubu hobbystycznego, gdzie doktryna ustępuje przed „rodzinnym pokonywaniem różnic”.
Zdrada urzędu Piotrowego
Fakt, że antypapież znajduje czas na „kilka godzin prywatnych spotkań” z bratem, podczas gdy miliony dusz toną w błędach modernizmu, potwierdza słowa Piusa X z Pascendi: „Moderniści nie są ludźmi Kościoła, lecz jego najgorszymi wrogami”. Każda minuta spędzona na świeckich rozrywkach przez uzurpatora stanowi akt zdrady wobec dusz powierzonych teoretycznemu pasterzowi.
Dramat Prevostów odsłania istotę posoborowej antyteologii: religia bez dogmatu, władza bez autorytetu, braterstwo bez Ojcostwa Bożego. W miejsce Civitas Dei – globalna wioska konsumpcyjnych indywidualistów, gdzie nawet antypapież może być „zwykłym facetem lubującym się w samochodach”. W tej rzeczywistości jedynym zbawieniem pozostaje powrót do niezmiennego Magisterium i odrzucenie całej struktury apostazji.
Za artykułem:
04 listopada 2025 | 16:04Brat papieża Leona XIV: mamy różne poglądy polityczne (ekai.pl)
Data artykułu: 04.11.2025
