Pokrowsk - wojna i brak uznania władzy Chrystusa

Militarna zawierucha w Pokrowsku jako przejaw odrzucenia królewskiej władzy Chrystusa

Podziel się tym:

Portal Gość.pl (5 listopada 2025) relacjonuje przebieg walk na odcinku pokrowskim, koncentrując się wyłącznie na aspektach strategicznych i humanitarnych, całkowicie ignorując nadprzyrodzony wymiar konfliktu oraz jego źródło w apostazji narodów.


Naturalistyczne zawężenie perspektywy konfliktu

„Sytuacja pozostaje krytyczna. Jeśli Pokrowsk zostanie zajęty, to Myrnohrad zostanie tym samym odcięty” – cytuje portal analityków DeepState, redukując tragedię wojny do kwestii logistyki i taktyki. Brakuje jakiejkolwiek refleksji, że „bez Boga ani do proga” (przysłowie słowiańskie), a prawdziwe bezpieczeństwo narodów wypływa wyłącznie z uznania panowania Chrystusa Króla.

Milczenie o duchowych przyczynach wojny

Opisywane „zacięte walki” stanowią jedynie symptom głębszej choroby: odrzucenia przez Rosję i Ukrainę społecznego panowania Naszego Pana. Jak nauczał Pius XI w encyklice Quas primas (1925): „nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”. Tymczasem:

  • Żadna ze stron konfliktu nie głosi idei reign of Christ the King
  • W żadnej armii nie obecni są kapelani sprawujący prawowitą Mszę Świętą
  • Działania wojenne toczą się bez publicznego wzywania Imienia Bożego

Fałszywy humanitaryzm zastępujący doktrynę sprawiedliwej wojny

Komunikat Sztabu Generalnego Ukrainy o „154 starciach” przemilcza kluczowy aspekt katolickiej nauki o wojnie: „wojna sama w sobie nie jest czemś niedozwolonem” (Pius XII, radiowe orędzie z 1939), lecz musi spełniać warunki ius ad bellum (prawa do wojny) i ius in bello (prawa w wojnie). Tymczasem:

Rosyjska armia stara się zająć Pokrowsk od 2024 roku.

Nie pada jednak pytanie o sprawiedliwość celów wojennych ani o moralną ocenę metod walki. W świetle Syllabusu błędów Piusa IX (1864), który potępia tezę, że „wojna może być prowadzona bez uwzględnienia zasad sprawiedliwości” (pkt 63), jest to rażące zaniedbanie.

Ukryta promocja globalistycznej narracji

Wspomnienie o „międzynarodowej drodze M30” jako „Drodze Jedności” zdradza wpływy masońskiej ideologii jedności ludzkiej bez Chrystusa. Jak przypominał św. Pius X w Pascendi Dominici gregis (1907): „Moderniści dążą do zniszczenia Kościoła poprzez podmianę prawd wiary naturalistycznymi koncepcjami”.

Zabójcze milczenie o prawdziwym rozwiązaniu

Brak jakiegokolwiek wezwania do:

  • Publicznego poświęcenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Marji (zgodnie z prawowitą tradycją, a nie fałszywymi „objawieniami fatimskimi”)
  • Nawrócenia władców i żołnierzy
  • Ekspiacyjnych praktyk pokutnych

Tymczasem Lamentabili sane exitu (1907) wyraźnie potępia tezę, że „Kościół nie jest zdolny skutecznie obronić etyki ewangelicznej” (pkt 63). Prawdziwe rozwiązanie konfliktu leży w nałożeniu „słodkiego jarzma Chrystusowego” (Quas primas), a nie w przemianach geopolitycznych.


Za artykułem:
Ukraina: Trwają zacięte walki na odcinku pokrowskim
  (gosc.pl)
Data artykułu: 05.11.2025

Więcej polemik ze źródłem: gosc.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.